พิชิตภูชมดาว สัมผัสอากาศหนาว บนยอดเขาสูง 1,633 เมตร จากระดับน้ำทะลที่ "ภูสอยดาว"
"การเดินทางคือการเรียนรู้" เป็นสำนวนที่จับต้องได้ และทำได้จริง!
สัมผัสอากาศหนาวบนยอดเขา พร้อมกับความตื่นเต้นกับสายฝนตลอดทั้งคืน เมฆหมอกหนากว่าฝุ่นละอองในเมืองหลวง สูดออกซิเจน ได้เต็มปอด ! เป็นประสบการณ์ที่ยากที่จะลืม ครั้งหนึ่งในชีวิตต้องไปสัมผัสให้ได้
บอกเลย!..มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก
กับการเดินลัดเลาะท่องป่า ท่ามกลางสายหมอก ฝ่าดงสายฝน ความตื่นเต้น มันระทึกทุกย่างก้าว
ออกเดินทางจาก กทม. ประมาณสองทุ่มไปถึงจุดรวมพลประมาณตีห้า รวม ๆ แล้วประมาณ 9 ชม. เป็นการเดินทางที่นานมากก!! ดีที่เช่ารถตู้เหมาคัน ได้แอบงีบเอาแรงไว้เดินตอนเช้า หลับกันยาวๆไป.. เช้ามาถึงตีนดอยพอดี ตื่นเต้นมาก!! เห็นหมอกเป็นหย่อมๆ บรรยากาศเย็นนิดๆ เอียงหูฟังได้ยินเสียงน้ำตกไกลๆ ช่างเป็นบรรยกาศฟินน!! เฟ่อออ ...
จุดรวมพลก่อนเดินขึ้นลานสน
ได้ยินเสียงน้ำตกแล้วชื่นใจ
รู้ก่อนเดินขึ้นยอดดอย หรือ ลานสน
การเดินทางสู่ยอดลานสนต้องขึ้นเขาลาดชันเกือบตลอดเส้นทาง และผ่านเนินต่าง ๆ ที่มีชื่อบอกถึงความยากลำบากในการเดินผ่านแต่ละเนิน
เนินส่งญาติ กว่าจะขึ้นมาได้สมชื่อครับ เหมือนต้องให้ญาติแบกมาส่ง
เนินปราบเซียน ถ้าเก่งจริงผ่านเนินนี้ไปให้นะน้อง .. อะไรจะขนาดนั้นนนนน
เนินป่าก่อ เนินนี้สบาย ๆ หน่อยไปถึงเจอหมอกสวยมาก (โชคดีมีหมอกพอดี)
เนินเสือโคร่ง เนินดีเดินเรื่อย ๆ ทาง เป็นเนินบางเรียบบ้าง
เนินมรณะ เนินสุดท้าย ที่มีความสูงชันมากที่สุด จุดนี้ถ่ายรูปสวยที่สุด
เส้นทางที่เดินขึ้นไปนั้นไม่ยุ่งยากเพราะจะเดินไต่เขาขึ้นไปตามสันเขาไม่มีทางแยกไปไหน ระยะทางเดินเท้าขึ้นลานสนประมาณ 6.5 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 5-6 ชั่วโมง เดินไปเรื่อยๆ
จุดเริ่มต้นของเราวันนี้
ยอดเขาสูงอันดับ 4 ในสยาม ไปพิชิตมาให้ได้
จัดเตรียมสัมภาระเสร็จเรียบร้อย พร้อมเดินทางขึ้นยอดดอยลานสน 6.5 กม. โอ้ยยยยยย! ชิวมากบอกเลยแค่นี้เอง? 10 กม. ยังวิ่งมาแล้ว พกใจมาเต็มเปี่ยม เตรียมร่างกายมาเกินร้อย แค่นี้จิ๊บ ๆ
มีเพื่อนร่วมทางหลายคนเดินไม่เหงาแน่นอน
ถ้าเหนื่อยนัก ... ก็นั่งพักได้ตลอดเส้นทาง
รักธรรมชาติ
เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มาก เก็บภาพได้ตลอดทาง
เฉิดฉายในป่าลึก
ดูรูปมาถึงตรงนี้ขอแนะนำเพื่อน ๆ นิดนึงนะครับ สำหรับใครไปครั้งแรก รูปต่อไปนี้ถ่ายตรง เนินมรณะ เนินสุดท้าย ที่มีความสูงชันมากที่สุด ได้รูปถ่ายชุดนี้มาโดนความบังเอิญมาก แวะพักเหนื่อยเนินนี้ เหนื่อยโครตจริง ๆ ตอนพักมีหมอกปกคลุมหนามาก มองไม่เห็นอะไรเลย นั่งพักแป๊บเดียวมีลมพัดเอาหมอกออกเห็นเนินและภูเขาฝั่งตรงข้าม เห็นเส้นทางที่เราเดินผ่านขึ้นมา บร๊ะเจ้า!!? ตกใจมาก!!! นี่เราเดินบนสันเขาหรือนี่ แต่ในความตกใจ ยังมีสตินิดหน่อยรีบบอกให้เพื่อน ๆ ไปยืนตรงหน้าผาหิน และได้รูปสวย ๆ เท่ ๆ พอถ่ายรูปเสร็จปุ๊บ หมอกมาทันที ฝนฟ้าอการกาศชั่งเป็นใจอะไรเช่นนี้
"ใครที่ชอบถ่ายรูปต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลานะครับ อย่าลืมเอาถุงหรืออุปกรณ์ป้องกันน้ำเข้ากล้องไปด้วยนะครับ ไม่รู้ฝนจะตกตอนไหน"
ชื่นชมกับธรรมชาติสร้างสรรค์
ชื่นใจ สดชื่นที่สุด
พักถอนหายใจแป๊บน่าาา!!
สง่าและยิ่งใหญ่มาก
ในที่สุดเราก็พิชิต "ภูสอยดาว" จนได้ เป็นอะไรที่ภูมิใจมาก!! เห็นลานสนแล้วหายเหนื่อยเลย
เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก พิชิตภูสอยดาว
รีบย่ำเท้าไปสู่ลานกางเต็นท์
ถึงลานกางเต็นท์แล้ว
มาถึงลานสนแล้วรีบเก็บสัมภาระเอนกายพักผ่อนทำกิจกรรมส่วนตัว หลังจากนั้นถ่ายรูปต่อยาวๆไป !!
ถ้าใครมีโอกาส ต้องไปโดนเอง! เพื่อนเล่าให้ฟังเป็นร้อยครั้ง อ่านรีวิวกี่หมื่นรอบ ก็สู้ไปสัมผัสบรรยากาศ และประสบการณ์จริงไม่ได้ ประสบการณ์มันต้องฝังลึกอยู่ในกล้ามเนื้อของเรา ต้องเมื่อย ต้องเหนื่อย! ต้องอุทานออกมา "กู!! มาทำอะไรที่นี่วะ" และก็ยิ้มให้เพื่อนร่วมเดินทาง นึกในใจก็คิดเหมือนกูใช่มั้ย?
"ภูสอยดาว" เป็นที่เดียวที่ "ดอกหงอนนาค" ขึ้นเองตามธรรมชาติ ต้องไปดูให้ได้ (บิ้วซะขนาดนี้ อยากให้ไป!!)
อากาศโครตเย็น ในป่าที่เขียวขจี รัศมีการมองสุดลูกหูลูกตาสัมผัสความสดชื่นของป่าในฤดูฝน มันเป็นอะไรที่โหด!! แต่มันส์โครต!!!
อ่านจบแล้วไปจัดกระเป๋า .. โล้ดดด!
ทริปนี้ขอจากไปด้วยภาพสุดโรแมนติก นั่งดูหมอกหนา ๆ กับคนรู้ใจ สุขใดเล่าจะเท่ามีเธอ
เดินทางในวันที่ 23-25 สิงหาคม 2562
เพิ่มเติม
ตั้งอยู่ในพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติน้ำปาด ครอบคลุมพื้นที่ จ.อุตรดิตถ์ และจ.พิษณุโลก
ช่วงเวลาท่องเที่ยว: กรกฎาคม-มกราคม (กลางเดือน)
สัญญาณโทรศัพท์ในพื้นที่
1.บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติ : AIS, TRUE
2 บริเวณลานสน : AIS, TRUE
ช่วงเดินขึ้นลานสน AIS ใช้ได้เรื่อย ๆ พอไปถึงลานสน AIS ต้องเดินหาคลื่น ส่วน TRUE ไม่ต้องเดินหา
ภูสอยดาว ไม่ไปไม่รู้
"การเดินทางคือการเรียนรู้" เป็นสำนวนที่จับต้องได้ และทำได้จริง!