แม้จะไปโรงพยาบาลแล้ว แต่หมอเองก็ยังไม่ทราบว่าเป็นโรคอะไร เพราะผมมีโรคลำไส้แปรปรวน+โรคกะเพาะ+ท้องผูก แทรกรวมอยู่ด้วย 3โรค
เหตุเกิดจาก ช่วง 5 โมงเย็นผมกินอาหารที่เผ็ดมากๆ เข้าไป อาการสุมท้อง เริ่มแสดงผลช่วง 1 ทุ่ม (อาการปกติ ที่เวลาผมกินเผ็ด) แต่ อาการสุมท้องเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ (แรงระดับที่นอนหงายไม่ได้) จนช่วงประมาณ 5 ทุ่ม แขนขาเริ่มหมดแรง และตาพร่าในระดับที่มองไม่เห็นอะไรเลย ต้องอาศัยมือคลำฝาผนัง ออกจากบ้าน เนื่องจากเห็นท่าไม่ดี ผมจึงวิ่งไปบ้านเพื่อนร่วมงาน(ที่ทำงานมีบ้านพักให้อยู่ละแวกเดียวกัน) ให้พาไปส่งโรงพยาบาล
มาถึงที่โรงพยาบาล หมอก็หาสาเหตุไม่เจอว่าผิดปกติอะไร ถึงทำให้มองไม่เห็นไปขณะเวลาหนึ่ง ก็ทำได้แค่รักษาตามอาการอาหารเป็นพิษไป
** สรุปคือ อาหารเป็นพิษขั้นรุนแรงครับ ทำให้เกิดการปวดท้องอย่างหนักและแขนขาอ่อนเปลี้ยเพลียแรง โดยรักษาตามอาการ ให้น้ำเกลือ ให้ยาฆ่าเชื้อ ฉีดยาลดกรด แต่ที่หมอและผมไม่สามารถเข้าใจได้คือ ทำไมมีอาการเหมือนคนเกือบๆตาบอดในชั่วขณะหนึ่งแบบนั้นได้(ประมาณ 3-4 นาที) ช่วงที่มองไม่เห็นคือ กลัวมากว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป เพื่อนๆ ท่านใดเคยเป็นโรคคล้ายๆผม หรือมีความรู้เรื่องนี้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ครับ **
ป.ล. คิดไม่ออกเลยจริงๆ ถ้าไม่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ จะเกิดอะไรขึ้น อันตรายมากจริงๆ ที่สำคัญคือ ตอนขึ้นรถมาโรงพยาบาล แอร์รถเย็นฉ่ำ แต่เหงื่อนี่เต็มใบหน้าผมเลย แปลกมากๆครับ
มีอาการสุมท้องอย่างรุนแรง ที่สำคัญคือ ตาพร่ามัว มองอะไรไม่เห็นชั่วระยะเวลาหนึ่ง ดีที่ไปโรงพยาบาลทันเวลา
เหตุเกิดจาก ช่วง 5 โมงเย็นผมกินอาหารที่เผ็ดมากๆ เข้าไป อาการสุมท้อง เริ่มแสดงผลช่วง 1 ทุ่ม (อาการปกติ ที่เวลาผมกินเผ็ด) แต่ อาการสุมท้องเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ (แรงระดับที่นอนหงายไม่ได้) จนช่วงประมาณ 5 ทุ่ม แขนขาเริ่มหมดแรง และตาพร่าในระดับที่มองไม่เห็นอะไรเลย ต้องอาศัยมือคลำฝาผนัง ออกจากบ้าน เนื่องจากเห็นท่าไม่ดี ผมจึงวิ่งไปบ้านเพื่อนร่วมงาน(ที่ทำงานมีบ้านพักให้อยู่ละแวกเดียวกัน) ให้พาไปส่งโรงพยาบาล
มาถึงที่โรงพยาบาล หมอก็หาสาเหตุไม่เจอว่าผิดปกติอะไร ถึงทำให้มองไม่เห็นไปขณะเวลาหนึ่ง ก็ทำได้แค่รักษาตามอาการอาหารเป็นพิษไป
** สรุปคือ อาหารเป็นพิษขั้นรุนแรงครับ ทำให้เกิดการปวดท้องอย่างหนักและแขนขาอ่อนเปลี้ยเพลียแรง โดยรักษาตามอาการ ให้น้ำเกลือ ให้ยาฆ่าเชื้อ ฉีดยาลดกรด แต่ที่หมอและผมไม่สามารถเข้าใจได้คือ ทำไมมีอาการเหมือนคนเกือบๆตาบอดในชั่วขณะหนึ่งแบบนั้นได้(ประมาณ 3-4 นาที) ช่วงที่มองไม่เห็นคือ กลัวมากว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป เพื่อนๆ ท่านใดเคยเป็นโรคคล้ายๆผม หรือมีความรู้เรื่องนี้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ครับ **
ป.ล. คิดไม่ออกเลยจริงๆ ถ้าไม่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ จะเกิดอะไรขึ้น อันตรายมากจริงๆ ที่สำคัญคือ ตอนขึ้นรถมาโรงพยาบาล แอร์รถเย็นฉ่ำ แต่เหงื่อนี่เต็มใบหน้าผมเลย แปลกมากๆครับ