สวัสดีครับ ผมเป็นผู้ชายธรรมดาครับ อดีตที่ผ่านมาผมเจ้าชู้ครับ แต่ผมได้เจอแล้วคบกับคนๆนึงครับ ชื่อบีม เขาน่ารักมาก ผมเลยหยุดอยู่ที่เขาครับ นานเข้าความสัมพันธ์ก็ดีครับ พ่อแม่ก็เป็นใจ แต่ผมเรียนหนักครับ พ่อว่างผมก็ทำงานพิเศษ เวลาที่อยู่ด้วยกันเริ่มน้อยลง ประกอบกับความน่ารักของเขา ทำไมคนในแชท ยุยงหาว่าผมเจ้าชู้ ไปขุดอดีตมาเล่า พยามให้เราเลิกกันครับ เขาเริ่มเป็นคนขี้หึง สงสัย สุดท้ายเขาทิ้งผมไป แล้วไปกับคนอื่นครับ ผมร้องไห้ พยามอ้อนวอนขอให้เขาเห็นใจ เห็นแกความผูกพันที่คบกันมานาน แต่เขาไม่สนใจมันเลย ผมตากฝน เพื่อไปนั่งรอเขาหน้าบ้าน เขากลับมากับคนใหม่แล้วตีผม ไล่ผมให้กลับบ้านครับ ผมยังพยามแอบซื้อข้าวไปวางไว้หน้าบ้าน พยามทักไปหาคนคุยเขาว่าอย่าทำอะไรไม่ดีกับแฟนผมเลย ผมขอ พยามจะติดตามว่าเขาทำไรบ้างครับ ล่าสุดเขาโดนคนใหม่ทิ้งครับ แต่ผมกลับยังรักเขา ไม่ใช่หลงนะครับ ผมรักในตัวเขาครับ รักที่เขาเป็นเขาเอง ผมให้อภัยเขาทุกอย่างครับ ผมกลับมาดูแลเขาอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือจากพ่อแม่ของเขาเอง ในฐานะพี่ชายครับ ไม่รู้ดิครับ เวลาเขายิ้มผมโคตรมีความสุขเลยครับ เวลาเขาร่าเริงผมโคตรใจเต้น เวลาเขาร้องไห้ ผมแทบจะอกแตกตาย กว่าผมจะรู้ตัว ผมก็ไม่เข้าใจใจตัวเองแล้วครับ ทั้งที่โดนทำขนาดนี้ ล่าสุดเขามีคนใหม่อีก ผมได้แต่มีความสุขครับ เพราะเวลาเขาคุยกับคนๆนั้นเขายิ้มออกมา แต่ผมก็เป็นห่วงเขาครับ กลัวใครจะมาทำร้ายดวงใจของผมอีก บางครั้งผมแอบร้องไห้นะ เพราะทั้งที่เรารักเขามากมายขนาดนี้ แต่กลับโดนทำร้ายทั้งร่างกายและวาจา กับโดนเขาไล่เขาด่าว่ามาตลอดครับ ทุกคนรอบตัวเขารวมทั้งคนใหม่เขา ทุกคนรอบตัวผมบอกว่าผมดีครับ แต่ผมไม่เคยต้องการคำชมเลยครับ ผมแค่ต้องการอยู่ข้างๆเธอคนนั้น เพราะความสุขของเธอ คือความสุขของผม ผมควรทำไวดีครับ ควรตามตื้อเขาไปเรื่อยๆหวังว่าวันนึง เขาจะกลับมารักผมอีก หรือควรหยุดดีครับ ผมเคยลองหยุดแล้วครับ แต่มันตัดความผูกพันไม่ได้เลยครับ ผมอึดอัดมากครับ