มัวแต่ด้อมๆมองๆ มานานแสนนาน กับตลาดพลู ย่านของกินชื่อดัง ที่เขาว่ากันว่ามีแต่ร้านเด็ดร้านดัง ทั้งคาวและหวานเต็มไปหมด ก็เลยถึงเวลาที่ต้องมาพิสูจน์ด้วยปากตัวเอง
ดังสุภาษิตที่ว่า สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
แต่ก่อนไปควรจะศึกษาข้อมูลสักนิด
เพื่อไม่ให้พลาด พลาดอะไรนะเหรอ? บอกก่อนเลยว่าไม่ใช่ทุกร้านที่อยู่ตรงตลาดพลูจะอร่อยไปทั้งหมด เลยต้องเช็คลิสต์ร้านเด็ดร้านดังระดับมิชลินสตาร์เท่านั้น555เวอร์ไป คัดเอาแค่ร้านที่ทุกรีวิวต่างคอนเฟิร์มว่าเด็ดจริงเท่านั้น จะได้ไม่เสียเที่ยว
ขอบอกก่อนนะครับว่าผมไปคนเดียว ฉะนั้น
ผมจึงกินได้ไม่กี่อย่างครับ เอาจริงๆถ้ารวมกันไปเป็นก๊วนเพื่อนน่าจะดี จะได้กินทุกร้าน
แบ่งๆหารๆกัน จะได้อรรถรสแบบครบถ้วน
การเดินทางไปตลาดพลูไม่ยากครับ
รถเมล์สาย 4 9 43 111 175
BTS ลงสถานีตลาดพลู แล้วเดินย้อนมาทางสถานีรถไฟ
BRT สุดสายสถานีราชพฤกษ์ แล้วเดินย้อนมาทางสถานีรถไฟ
ผมเริ่มต้นการเดินทางที่ช่องนนทรี แลนด์มาร์คที่โด่งดังใจกลางกรุง เพื่อจะเดินทางด้วยรถเมล์ด่วนBRT ก่อนที่จะหยุดให้บริการในอนาคตครับ
ขอพูดถึงรถเมล์ด่วนBRTสักนิดนึง น่าเสียดายครับที่โครงการนี้ไม่ได้ไปต่อ เหตุผลก็พอรู้กันอยู่ ว่าน่าจะไม่คุ้มทุน และไม่ได้ช่วยบรรเทาเรื่องรถติด หนำซ้ำยังกินพื้นที่ถนนไปฝั่งละ1เลนทำให้รถติดมากกว่าเดิมซะอีก ที่บอกว่าน่าเสียดายคือเสียดายงบประมาณนะครับ อิอิ
เอาล่ะไม่บ่นแล้วครับ ผมเลือกเดินทางด้วยBRT สนนราคา15บาท ตลอดสาย สิ้นสุดปลายทางที่ราชพฤกษ์ ซึ่งเชื่อมต่อกับBTSตลาดพลูพอดี
สภาพรถก็ใหม่สะอาดดีนะครับ แถมเปิดแอร์เย็นฉ่ำเลย ใครอยู่แถวนี้คงสะดวกสบายพอสมควร จอดตามสถานีแบบBTSเลย
นั่งมาสักพักชมวิวข้างทางก็เพลินดีครับ
จนในที่สุดก็ถึงสถานีปลายทางราชพฤกษ์
ต้องบอกก่อนว่าจากสถานีราชพฤกษ์
ไปตลาดพลู ไกลพอสมควรนะครับ
ต้องเดินย้อนไปเรื่อยๆไปจนถึงสถานีรถไฟตลาดพลู ก็จะถึงที่หมายของเราครับ
ซึ่งร้านต่างๆจะเรียงรายอยู่ตามสถานีรถไฟล่ะครับ และร้านแรกที่เราจะเห็นเมื่อเดินไปถึงนั่นก็คือ "สุณีข้าวหมูแดง"ติดกับรางรถไฟเลยครับ หนึ่งในร้านเด็ดที่ต้องกิน เด็ดจริงมั้ยไม่รู้แต่เท่าที่เห็นมี line manมารับ
ออร์เดอร์ไม่ขาดสายเลย
ไม่รอช้านะครับ เห็นที่ว่างให้รีบนั่งเลย เพราะคนเยอะเหลือเกิน เหลือบไปเห็นราคาก็แอบตกใจเพราะเริ่มต้นแค่30บาทเท่านั้นถูกเวอร์
ผมสั่งแบบหมูแดงหมูกรอบผสมกัน หรือเรียกสั้นๆว่าแดงกรอบ คนขายก็เข้าใจ55
ปริมาณก็พออิ่มครับ ผมไม่สั่งพิเศษเพราะต้องแบ่งกระเพาะไว้กินอย่างอื่นด้วย รสชาติอร่อยครับ น้ำหมูแดงไม่หวานจนเกินไป หมูก็นุ่มดีรวมๆแล้วก็อร่อยสมคำร่ำลือ
บังเอิญเป็นจังหวะที่รถไฟวิ่งผ่านมาพอดี
เลยได้บรรยากาศไปอีกแบบ
หลังจากกินข้าวหมูแดงแล้ว ก็ต้องเดินย่อยซะหน่อย เพื่อจะได้กินอย่างอื่นต่อ เลยเดินชมบรรยากาศรอบๆริมสถานีรถไฟ
ริมสถานีรถไฟก็จะมีร้านต่างๆตั้งเรียงรายเต็มไปหมด สมแล้วที่เป็นย่านของกินชื่อดังของเมืองกรุง
เดินเล่นได้สักพักก็ถึงคิวร้านต่อไป นั่นคือ
"กุยช่ายหนุ่มผมยาว"ร้านรถเข็นอยู่ใต้สะพาน บอกก่อนสักนิดว่า ร้านกุยช่ายตรงตลาดพลู มีมากมายหลายร้านเลย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นร้านรถเข็น แต่ร้านนี้คือทุกรีวิว ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ถ้ากุยช่ายต้องร้านนี้เท่านั้น พอเดินไปถึงก็พบว่ามีคนเข้าแถวยาวพอสมควรเลย
เขาบอกว่ากุยช่ายร้านนี้ทำขายวันละ500ลูกเท่านั้น ตอนต่อแถวก็ต้องลุ้นเอาว่า จะหมดก่อนถึงคิวเรารึเปล่า เพราะบางคน ซื้อไปทีละหลายกล่องเลยทีเดียว เห็นแบบนี้แล้วคงการันตีความอร่อยได้เลย ว่าการยืนต่อแถวของผมนั้นจะไม่เสียเปล่า พอถึงคิวผมก็เกือบหมดพอดี
ราคาชิ้นละ10บาทเท่านั้น ลูกใหญ่ ไส้เยอะ
แป้งบางนุ่มมากๆ ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ
เครื่องเริ่มร้อนแล้วครับ หลังจากต่อแถวซื้อกุยช่าย นานพอสมควร ก็เร่งเครื่องต่อครับ สำหรับของคาวคงพอแค่นี้ก่อน เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ คิวต่อไปของผมก็คือ ของหวานครับ และร้านตรงข้ามถนนฟากโน้นก็คือขนมเบื้องเจ้าดัง
ว่าแล้วก็ไปกันเลยครับ ร้านที่ว่านั่นก็คือ
"ขนมเบื้องสรินทร์ทิพย์" ตำนานความอร่อยมากกว่า100ปีครับ
มีทั้งแบบธรรมดาและแบบใส่ไข่ ราคาเริ่มต้นที่5บาทครับ ยืนงงๆไม่รู้จะสั่งแบบไหน ผมก็เลยเอาแบบรวมๆชุดนึง มี4ชิ้น ราคา60บาท
แป้งบางกรอบหวานแบบพอดี ไส้ก็ไม่หวานแสบคอ รวมๆแล้วดีเลย แต่ราคาแรงไปนิดนึง
อาการอยากของหวานเริ่มกำเริบครับ คิวต่อไปคือ หนึ่งในของหวานที่พลาดไม่ได้อีกอย่างก็คือ ไอติมไข่แข็ง ซึ่งร้านเด็ดที่ต้องโดนนั่นคือ ร้านนิ-อ่าง แต่เผอิญว่าวันนั้นร้านปิด เลยไปกินที่ร้านอื่นแทน อยู่ติดๆกับร้านข้าวหมูแดงนั่นแหละครับ ราคา40บาท ใส่เครื่องได้2อย่าง
สารภาพตรงๆคืออิ่มแล้วครับ ถ้าอิ่มแล้วฝืนกินต่อไปก็จะไม่รู้ว่าร้านไหนอร่อยจริงๆ
เลยต้องพอก่อน ที่จริงย่านตลาดพลู
ยังมีของเด็ดๆอีกหลายอย่าง ที่ต้องกิน
เช่น หมี่กรอบ หมี่กะเฉด ก๊วยเตี๋ยว กระเพาะปลา แต่วันนี้คือจุกแล้วครับ คงต้องเอาไว้โอกาสหน้า สำหรับวันนี้สวัสดีครับ
ตลาดพลูแบบจุกๆ ครั้งเดียวคงไม่พอ
ดังสุภาษิตที่ว่า สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
แต่ก่อนไปควรจะศึกษาข้อมูลสักนิด
เพื่อไม่ให้พลาด พลาดอะไรนะเหรอ? บอกก่อนเลยว่าไม่ใช่ทุกร้านที่อยู่ตรงตลาดพลูจะอร่อยไปทั้งหมด เลยต้องเช็คลิสต์ร้านเด็ดร้านดังระดับมิชลินสตาร์เท่านั้น555เวอร์ไป คัดเอาแค่ร้านที่ทุกรีวิวต่างคอนเฟิร์มว่าเด็ดจริงเท่านั้น จะได้ไม่เสียเที่ยว
ขอบอกก่อนนะครับว่าผมไปคนเดียว ฉะนั้น
ผมจึงกินได้ไม่กี่อย่างครับ เอาจริงๆถ้ารวมกันไปเป็นก๊วนเพื่อนน่าจะดี จะได้กินทุกร้าน
แบ่งๆหารๆกัน จะได้อรรถรสแบบครบถ้วน
การเดินทางไปตลาดพลูไม่ยากครับ
รถเมล์สาย 4 9 43 111 175
BTS ลงสถานีตลาดพลู แล้วเดินย้อนมาทางสถานีรถไฟ
BRT สุดสายสถานีราชพฤกษ์ แล้วเดินย้อนมาทางสถานีรถไฟ
ผมเริ่มต้นการเดินทางที่ช่องนนทรี แลนด์มาร์คที่โด่งดังใจกลางกรุง เพื่อจะเดินทางด้วยรถเมล์ด่วนBRT ก่อนที่จะหยุดให้บริการในอนาคตครับ
ขอพูดถึงรถเมล์ด่วนBRTสักนิดนึง น่าเสียดายครับที่โครงการนี้ไม่ได้ไปต่อ เหตุผลก็พอรู้กันอยู่ ว่าน่าจะไม่คุ้มทุน และไม่ได้ช่วยบรรเทาเรื่องรถติด หนำซ้ำยังกินพื้นที่ถนนไปฝั่งละ1เลนทำให้รถติดมากกว่าเดิมซะอีก ที่บอกว่าน่าเสียดายคือเสียดายงบประมาณนะครับ อิอิ
เอาล่ะไม่บ่นแล้วครับ ผมเลือกเดินทางด้วยBRT สนนราคา15บาท ตลอดสาย สิ้นสุดปลายทางที่ราชพฤกษ์ ซึ่งเชื่อมต่อกับBTSตลาดพลูพอดี
สภาพรถก็ใหม่สะอาดดีนะครับ แถมเปิดแอร์เย็นฉ่ำเลย ใครอยู่แถวนี้คงสะดวกสบายพอสมควร จอดตามสถานีแบบBTSเลย
นั่งมาสักพักชมวิวข้างทางก็เพลินดีครับ
จนในที่สุดก็ถึงสถานีปลายทางราชพฤกษ์
ต้องบอกก่อนว่าจากสถานีราชพฤกษ์
ไปตลาดพลู ไกลพอสมควรนะครับ
ต้องเดินย้อนไปเรื่อยๆไปจนถึงสถานีรถไฟตลาดพลู ก็จะถึงที่หมายของเราครับ
ซึ่งร้านต่างๆจะเรียงรายอยู่ตามสถานีรถไฟล่ะครับ และร้านแรกที่เราจะเห็นเมื่อเดินไปถึงนั่นก็คือ "สุณีข้าวหมูแดง"ติดกับรางรถไฟเลยครับ หนึ่งในร้านเด็ดที่ต้องกิน เด็ดจริงมั้ยไม่รู้แต่เท่าที่เห็นมี line manมารับ
ออร์เดอร์ไม่ขาดสายเลย
ไม่รอช้านะครับ เห็นที่ว่างให้รีบนั่งเลย เพราะคนเยอะเหลือเกิน เหลือบไปเห็นราคาก็แอบตกใจเพราะเริ่มต้นแค่30บาทเท่านั้นถูกเวอร์
ผมสั่งแบบหมูแดงหมูกรอบผสมกัน หรือเรียกสั้นๆว่าแดงกรอบ คนขายก็เข้าใจ55
ปริมาณก็พออิ่มครับ ผมไม่สั่งพิเศษเพราะต้องแบ่งกระเพาะไว้กินอย่างอื่นด้วย รสชาติอร่อยครับ น้ำหมูแดงไม่หวานจนเกินไป หมูก็นุ่มดีรวมๆแล้วก็อร่อยสมคำร่ำลือ
บังเอิญเป็นจังหวะที่รถไฟวิ่งผ่านมาพอดี
เลยได้บรรยากาศไปอีกแบบ
หลังจากกินข้าวหมูแดงแล้ว ก็ต้องเดินย่อยซะหน่อย เพื่อจะได้กินอย่างอื่นต่อ เลยเดินชมบรรยากาศรอบๆริมสถานีรถไฟ
ริมสถานีรถไฟก็จะมีร้านต่างๆตั้งเรียงรายเต็มไปหมด สมแล้วที่เป็นย่านของกินชื่อดังของเมืองกรุง
เดินเล่นได้สักพักก็ถึงคิวร้านต่อไป นั่นคือ
"กุยช่ายหนุ่มผมยาว"ร้านรถเข็นอยู่ใต้สะพาน บอกก่อนสักนิดว่า ร้านกุยช่ายตรงตลาดพลู มีมากมายหลายร้านเลย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นร้านรถเข็น แต่ร้านนี้คือทุกรีวิว ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ถ้ากุยช่ายต้องร้านนี้เท่านั้น พอเดินไปถึงก็พบว่ามีคนเข้าแถวยาวพอสมควรเลย
เขาบอกว่ากุยช่ายร้านนี้ทำขายวันละ500ลูกเท่านั้น ตอนต่อแถวก็ต้องลุ้นเอาว่า จะหมดก่อนถึงคิวเรารึเปล่า เพราะบางคน ซื้อไปทีละหลายกล่องเลยทีเดียว เห็นแบบนี้แล้วคงการันตีความอร่อยได้เลย ว่าการยืนต่อแถวของผมนั้นจะไม่เสียเปล่า พอถึงคิวผมก็เกือบหมดพอดี
ราคาชิ้นละ10บาทเท่านั้น ลูกใหญ่ ไส้เยอะ
แป้งบางนุ่มมากๆ ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ
เครื่องเริ่มร้อนแล้วครับ หลังจากต่อแถวซื้อกุยช่าย นานพอสมควร ก็เร่งเครื่องต่อครับ สำหรับของคาวคงพอแค่นี้ก่อน เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ คิวต่อไปของผมก็คือ ของหวานครับ และร้านตรงข้ามถนนฟากโน้นก็คือขนมเบื้องเจ้าดัง
ว่าแล้วก็ไปกันเลยครับ ร้านที่ว่านั่นก็คือ
"ขนมเบื้องสรินทร์ทิพย์" ตำนานความอร่อยมากกว่า100ปีครับ
มีทั้งแบบธรรมดาและแบบใส่ไข่ ราคาเริ่มต้นที่5บาทครับ ยืนงงๆไม่รู้จะสั่งแบบไหน ผมก็เลยเอาแบบรวมๆชุดนึง มี4ชิ้น ราคา60บาท
แป้งบางกรอบหวานแบบพอดี ไส้ก็ไม่หวานแสบคอ รวมๆแล้วดีเลย แต่ราคาแรงไปนิดนึง
อาการอยากของหวานเริ่มกำเริบครับ คิวต่อไปคือ หนึ่งในของหวานที่พลาดไม่ได้อีกอย่างก็คือ ไอติมไข่แข็ง ซึ่งร้านเด็ดที่ต้องโดนนั่นคือ ร้านนิ-อ่าง แต่เผอิญว่าวันนั้นร้านปิด เลยไปกินที่ร้านอื่นแทน อยู่ติดๆกับร้านข้าวหมูแดงนั่นแหละครับ ราคา40บาท ใส่เครื่องได้2อย่าง
สารภาพตรงๆคืออิ่มแล้วครับ ถ้าอิ่มแล้วฝืนกินต่อไปก็จะไม่รู้ว่าร้านไหนอร่อยจริงๆ
เลยต้องพอก่อน ที่จริงย่านตลาดพลู
ยังมีของเด็ดๆอีกหลายอย่าง ที่ต้องกิน
เช่น หมี่กรอบ หมี่กะเฉด ก๊วยเตี๋ยว กระเพาะปลา แต่วันนี้คือจุกแล้วครับ คงต้องเอาไว้โอกาสหน้า สำหรับวันนี้สวัสดีครับ