เรากับสามี รักกันดีมาตลอด อาจจะมาทะเลาะกันบ้างประปราย
มีลูกด้วยกัน 2 คน อีกคน 1 ขวบ อีกคนอยู่ในครรภ์
สามีขอเวลาอยู่คนเดียวมาเป็นเวลา 1 เดือน
ให้เหตุผลว่าขอทบทวนอะไรบางอย่าง แต่ไม่ได้มีใคร
บอกว่าคิดถึงลูกแต่กลับมาอยู่เป็นครอบครัวไม่ได้
ชอบหาย ปิดเครื่องไปตอบไลน์ หายไปเป็นสอง สามวัน
เรารักเค้ามาก แต่ก็พยายามรักตัวเอง และลูกให้มาก
เราพยายามอยากทนจนลูกคลอดเพราะจดทะเบียนกัน
แต่มันเจ็บไปหมด ร้องไห้ทั้งวันในขณะที่เขาทำอะไรไม่รู้
ท้อ จนไม่อยากทำอะไร
ในหัวเราคิดแค่ว่า เค้ามีคนอื่น หรือพยายามทำแบบนี้ให้เราทนไม่ได้แล้วบอกเลิกเอง
แต่ตอนนี้ ทุกข์ ทรมานไปหมด หลับแต่ละครั้งก็ฝันร้าย ตื่นมาก็ระแวงว่าวันนี้วันอะไร จะต้องเจอกับอะไร จะพอได้คุยกันไหม
ร้องไห้ทันทีที่ตื่น ลูกก็เอาเราไม่อยู่พยายามมองหน้าลูก แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ
หลับไปพร้อมกับความทุกข์ใจ และตื่นมาพร้อมกับ ความกังวลใจ
ไม่มีความสุขมาเดือนกว่าแล้ว เขาบอกเราว่าไม่ต้องรอเค้า แต่เราทำไม่ได้
บางครั้งก็บอกว่ารัก อยากช่วยกันสร้างอนาคต เราอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกแบบนี้ แต่ทำไม่ได้ต้องคอยโทรหาตลอด
สามีตั้งใจที่จะเงียบหายไป
มีลูกด้วยกัน 2 คน อีกคน 1 ขวบ อีกคนอยู่ในครรภ์
สามีขอเวลาอยู่คนเดียวมาเป็นเวลา 1 เดือน
ให้เหตุผลว่าขอทบทวนอะไรบางอย่าง แต่ไม่ได้มีใคร
บอกว่าคิดถึงลูกแต่กลับมาอยู่เป็นครอบครัวไม่ได้
ชอบหาย ปิดเครื่องไปตอบไลน์ หายไปเป็นสอง สามวัน
เรารักเค้ามาก แต่ก็พยายามรักตัวเอง และลูกให้มาก
เราพยายามอยากทนจนลูกคลอดเพราะจดทะเบียนกัน
แต่มันเจ็บไปหมด ร้องไห้ทั้งวันในขณะที่เขาทำอะไรไม่รู้
ท้อ จนไม่อยากทำอะไร
ในหัวเราคิดแค่ว่า เค้ามีคนอื่น หรือพยายามทำแบบนี้ให้เราทนไม่ได้แล้วบอกเลิกเอง
แต่ตอนนี้ ทุกข์ ทรมานไปหมด หลับแต่ละครั้งก็ฝันร้าย ตื่นมาก็ระแวงว่าวันนี้วันอะไร จะต้องเจอกับอะไร จะพอได้คุยกันไหม
ร้องไห้ทันทีที่ตื่น ลูกก็เอาเราไม่อยู่พยายามมองหน้าลูก แต่ก็ไม่ไหวจริงๆ
หลับไปพร้อมกับความทุกข์ใจ และตื่นมาพร้อมกับ ความกังวลใจ
ไม่มีความสุขมาเดือนกว่าแล้ว เขาบอกเราว่าไม่ต้องรอเค้า แต่เราทำไม่ได้
บางครั้งก็บอกว่ารัก อยากช่วยกันสร้างอนาคต เราอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกแบบนี้ แต่ทำไม่ได้ต้องคอยโทรหาตลอด