เกลียดยายตัวเองผิดมั้ยคะ?

คืออย่างนี้ค่ะ เราย้ายมาอาศัยอยู่กับยายตั้งแต่เรียนม.1(2560) เราก็ทำดีกับยายมาตลอดนะคะ คือทำหน้าที่หลานอ่ะค่ะ เรื่องงานบ้านก็ช่วยๆกันทำจากน้องแล้วมีวันนึงน้าคนกลางจะไปทำงานที่ต่างประเทศแล้วยายเราเอาน้าไปนินทากับเพื่อนยายอีกคนโดยยายเป็นคนอ้างว่าตาเป็นคนพูด ซึ่งพอน้ารู้น้าก็มาถามยายว่าใครเป็นคนพูด ยายก็บอกว่ายายไม่ได้พูดแล้วไปโทษตาที่เลิกรากันไปแล้ว ยายกับเพื่อนยายจะพากันนินทาคนทั้งหมู่บ้านจนไม่มีคนคบ คบกันแค่ 2 คน พอเราอยู่ม.2 ยายก็จะเริ่มด่าเริ่มว่าน้องเรา น้องเราร้องไห้โทรไปบอกแม่หลายรอบมากจนยายรู้เขาก็ด่ามาเรื่อยๆด่าแบบ “อีกลูกคุณหนูทำ ไรไม่ได้หรอก หู้ยแตะต้องไม่ได้ มีอะไรก็ไปฟ้องแม่หมด!” แบบนี้ค่ะ จนน้องเราย้ายออกพอดี น้องขึ้นม.1 เราขึ้นม.3 อยู่โรงเรียนเดิมแต่น้องย้ายไปอยู่กับแม่ที่พัทยา เราก็อยู่กับยายแล้วก็น้าคนเล็ก เพราะน้าคนกลางไปทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้ใช้ตลอดน้าคนกลางมีลูกสาว 1 คนค่ะแต่อยู่กับพ่อเขา น้องห่างกับเรา 3 ปี เป็นน้องเล็กในบ้าน เราก็ไม่ได้อะไรนะคะเรารักน้องน้องก็รักเราจนมีวันนึงพ่อเราเกิดอุบัติเหตุที่ต่างจังหวัดมีค่าใช้จ่ายเยอะพ่อเราก็เลยไม่ได้ส่งเงินมาให้ใช้ ด้วยความที่จนด้วยนั่นแหละ เราก็เป็นห่วงพ่อเรามากๆทั้งกระดูกหักเดินไม่ได้ เราก็อยากไปดูแลท่านนะคะแต่ด้วยความที่เราตอดเรียนที่นี่จึงไปไม่ได้ ย่าก็เลยดูแลพ่อในขณะนั้น แล้วยายเราก็บอกว่า “พ่อไม่ส่งเงินมาเลย เขาไม่เอาแล้ว”เราเริ่มน้อยใจกับคำพูดนี้ค่ะ จากนั้นมาเราก็คิดมากเพราะคำพูดยายหลายคำที่กระทบ ยายเริ่มเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเช่น “ไอ้บี(น้องเล็ก:นามสมมติ)มันตั้งใจเรียนไม่เหมือน เอาแต่หมกอยู่ในห้อง แม่ก็ไม่ส่งเงินมาเลย เขาเบื่อแล้วไง”จากนั้นมาเราก็สังเกตยายมาตลอดนะคะว่ายายหน้าเงินมากๆ เพราะน้าส่งเงินมาให้ใช้ตลอดเขาไม่เคยด่าน้องเลยนะคะ ส่วนแม่กับพ่อเราก็ไม่ส่ง มีแค่ค่าไปเรียนกับค่าใช้จ่ายแค่ 300 แม่เราหาได้แค่นี้ค่ะเพราะต้องเอาเงินไปใช้จ่ายค่าห้องค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์ค่าใช้จ่ายอีกเยอะแยะ แม่เราทำงานอดหลับอดนอน แต่น้าเราไปทำงานต่างประเทศสภาพอากาศแปรปรวนง่าย แต่น้าเราส่งเงินมารวมที่ยาย 50,000 ค่าเรียนลูกน้าก็ตกเดือนละ 5,000 บาท ค่ากินลบซะ 10,000 ค่าทำฟันน้องอีก แล้วที่เหลือ ยายเอาไปเปียแชร์ค่ะ แล้วก็เอาแต่เที่ยว เคยลงทุนทำร้านขายของนะคะแต่ไม่ได้กำไร ยายก็ยังลงทุนต่อจนเงินไม่มียายเขาก็จะมาลงที่เรา “แม่นังไม่ส่งเงินมาอีกรึไง!” เราก็แบบ ตอนนั้นอยากด่าอยากเถียงมากแต่ทำอะไรไม่ได้กำหมัดแน่นอยากชกหน้ายายแต่คำพูดแม่ออกมาจากสมองว่า “อดทนอีกนิดเดียวหนูจะได้ออกมาจากตรงนั้นแล้ว” จากนั้นมาเราไม่เถียงยายแต่เก็บเอาคำพูดยายมาคิดจนเคยคิดสั้นฆ่าตัวตายหลายครั้ง แฟนเราบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เพราะเรากังวลไปหมด คิดมากแถมมีอารมณ์เศร้าอยู่ตลอดเวลาเราไม่ได้ไปเรียนอาทิตย์กว่าเพราะเราไม่สบายยายก็ด่าแล้วเอาเราไปนินทา + เปรียบเทียบกับน้องตลอด จนแม่เราก็ฟังยายแล้วมาด่าเรา ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ เราควรทำยังไงดีคะมันเหนื่อยมันท้อไปหมด😔😢