ปิดตำนานสุกี้สามย่าน สุกี้ที่อร่อยที่สุดในสาม-สี่-ห้า-หก+++ ย่าน!

.
เคยชอบอะไรมากๆ แล้วกลัวมันจะหายไปไหม
.
เรามีร้านสุกี้อยู่ร้านนึง อยู่ที่ตลาดสามย่าน ชอบกินม๊ากกก 
กินมาตั้งแต่สมัยเข้าไปเรียนนิเทศจุฬาใหม่ๆ 
ผักมันสด เนื้อมันนุ่ม น้ำจิ้มมันอร่อย 
ไปกินร้านไหนก็หาที่เหมือนอย่างนี้ไม่ได้
แถมในชายคาเดียวกันมีร้านข้าวขาหมู ร้านก๊วยจั๊บ ร้านข้าวมันไก่ 
ร้านต้มเลือดหมู ร้านน้ำอันชัญ รวมอยู่ด้วย อร่อยทุกร้าน!
เราละกลัวมันจะหายไปมากเลย
.
ถึงจะจบมาหลายปี แต่ถ้าวันไหนอารมณ์อยากกินของชอบ
ก็ต้องถ่อขับรถมากินที่นี่ทุกที
เผลอแป๊บเดียว กินมาแล้วเป็นสิบปี!
หลังๆ 2-3 ปีที่ผ่านมา 
เราเห็นคุณป้าที่เคยทำสุกี้แสนอร่อยให้พวกเรากินอย่างกระฉับกระเฉง
ตอนนี้ไม่คล่องเเคล้วว่องไวอย่างเก่า 
บางวันร้านก็ปิดไปดื้อๆ ทั้งที่ไม่ใช่วันพุธ 
(ปกติสุกี้สามย่านจะปิดวันพุธ)
หรือบางวันคุณลุงที่มักมาหั่นหมูแสนบางเฉียบ
เพื่อเตรียมขายวันต่อไปทุกบ่ายโมงตอนที่ร้านใกล้ปิด ก็ไม่มา
สอบถามก็ได้ความว่า คุณป้าไม่ค่อยสบายบ้าง คุณลุงไปหาหมอบ้าง
. 
เรารู้ ว่าสักวันหนึ่ง วันนั้นมันต้องดำเนินมาถึง
วันที่อะไรบางอย่างที่เราชอบมากๆ 
หรือคนที่เรารัก เราผูกพันมากๆ ... จะหายไป
รู้... แต่ก็ยังไม่อยากให้เกิด 
และไม่อยากจะคิดว่ามันจะเกิดไวๆ นี้
.
แต่ยิ่งโต เวลามันก็ยิ่งเดินเร็วเหลือเกิน
และเราไม่สามารถปฏิเสธมันได้ไปตลอด
.
ช่วงหลังๆที่ไปกินแล้วเห็นป้าๆลุงๆอายุมากขึ้นทุกวัน 
เรากลัวมากเลยว่าวันนึงร้านนี่จะหายไป 
ทั้งคน ทั้งอาหาร ทั้งความทรงจำ 
.
ตั้งใจจะไปชวนคุย อยากบันทึกอะไรไว้หน่อย ตั้งแต่2-3ปีที่แล้ว 
ไม่ได้ทำซ๊ากกะที คิดวนไปวนมา ไม่รู้จะขอแกถ่ายยังไง 
แล้วก็กลัวไปเกะกะ ป้าจะด่าเอาง่ายๆ 
สรุปก็ไม่ได้ทำ ไปกินอย่างเดียวทุกที
.
จนวันก่อน ก็ได้รู้ว่าสิ่งที่เรากลัว กำลังจะเกิดขึ้นจริง 
เพื่อนเราที่เป็นอาจารย์อยู่สาธิตจุฬาฯ​ เมสเสจมาบอกว่าสุกี้จะปิดสิ้นเดือนนี้นะ !
โอ้โห พุ่งตัวไปเลย อยากไปหา ไปชวนคุย ก่อนจะไม่ได้เจอกันอีก 
ไม่ถามไม่ขออะไรทั้งนั้นเลย ถือกล้องดุ่มๆไปสั่งสุกี้กินตอนร้านใกล้จะปิด 
เหลือแต่สุกี้เนื้อแล้ว แล้วก็ยกกล้องถ่ายเลย ด่าก็ด่าวะ! 
“ป้าคะ หนูขอถ่ายป้าทำสุกี้หน่อยนะคะ”
“จะถ่ายก็รีบถ่ายเลย เดี๋ยวจะไม่มีให้ถ่ายแล้วนะ”
เท่านั้นแหละ ชวนคุยยาวจนเช็ดตู้เลย
แต่ดีใจจังที่ได้ทำสิ่งที่ตั้งใจค้างคามานานแล้วซักที 
.
“ไม่มีคนทำต่อ หาไม่ได้”
ป้ามะลิ เจ้าแม่รับออเด้อและคุมคิวสุดโหดบอก
หลังจากเราถามว่า ทำไมไม่ให้ใครมาช่วย
“ถึงใครมาทำก็ไม่เหมือนใช่มะ” 
เราแซวๆ ป้ามะลิอมยิ้ม แล้วก็พยักหน้า
.
ถ้ามีใครมาถามว่า 
เราจะดราม่าอะไรมากมายกะแค่ร้านสุกี้ในตลาดร้านนึงปิดไป
อืม.. เราก็อธิบายไม่ได้แฮะ 
ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงให้ใครเข้าใจ
ก็ถ้าเขาไม่ได้ผูกพันกับอะไรซักอย่างนั้นเอง 
.
สามย่านมิตรทาวน์ กำลังจะกลายเป็นแลนด์มาร์คใหม่ของสามย่าน
ตลาดและย่านซอกซอยร้านรวงเก่าๆ ที่เคยอยู่แถวนี้ 
ค่อยๆ ย้ายหายออกไป
House RCA ก็จะย้ายไปที่นั่น 
กลายเป็น HOUSE SAMYAN สิ้นเดือนนี้เหมือนกัน
.
ความจริงความเปลี่ยนแปลงมันก็เกิดขึ้นมานานแล้ว
และก็เกิดขึ้นตลอดเวลาแหละ
มันคงเป็นแค่อาการใจหาย ...
เพราะเรารู้ว่า เราห้ามอะไรให้ไม่เปลี่ยนแปลงไม่ได้เลย
.
เคยได้ยินใครไม่รู้เขาบอกเอาไว้ว่า
การจบลงของอะไรบางสิ่ง 
มักจะนำมาซึ่งการเริ่มต้นของสิ่งใหม่ๆ ที่ดีกว่า 
เราว่าบ้างก็จริง บ้างก็เป็นการปลอบไปงั้นๆ
แต่ที่จริงแน่ๆ คือ ไม่มีอะไรจีรังยังยืนในโลกใบนี้ 
ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สมบัติสิ่งของ ความสัมพันธ์
หรือที่แน่นอนว่าไม่แน่นอนกว่าอะไรทั้งปวงก็คือ ชีวิต
.
รู้ ว่าทุกสิ่งดำเนินเดินหน้าไปเสมอ 
และเรารู้ ว่าเราเองก็ต้องทำอย่างนั้นเหมือนกัน
.
“ไว้จะกลับมาเปิดใหม่ เดี๋ยวจะประกาศบอกตามหน้าหนังสือพิมพ์”
พี่เก๋ ร้านข้าวขาหมูข้างๆ ตะโกนแทรกบอก 
ไม่รู้ว่าหมายความอย่างนั้นจริงๆ
หรือเพราะพี่เริ่มหมั่นไส้แล้วว่ามันจะถามเอาอาลัยอาวรอะไรนักหนา
.
แล้วก็ถึงวันนี้แล้ว สิ้นเดือนสิงหาคม  2562
สุกี้สามย่านเปิดวันนี้เป็นวันสุดท้าย
.
กระทู้นี้คงไม่ใช่การรีวิวเชิญชวนให้ไปกิน 
เพราะก็คงไม่มีให้กินอีกต่อไปแล้ว 
และถึงจะรีวิวก่อนหน้านี้ ป้าก็คงเอ็ดตะโลมาว่า 
ไม่ต้องมาแล้ว แค่นี้ก็คิวยาวรอเป็นชั่วโมงทุกวันแล้ว!
แต่ครั้งนี้ วีดีโอนี้
เราแค่อยากจะได้พูดคุย อยากเห็นป้าๆยิ้ม อยากบันทึกไว้ 
และเผื่อจะมีคนคิดเหมือนเรา
แด่ร้านสุกี้ที่อร่อยที่สุดในชีวิตของเรา! 
ไม่ได้เว่อร์!
.
“ป้าไม่ขายสูตรหรอคะ ?”
แง๊บถาม หวังจะขอแอบถามสูตรสุกี้ป้ามาบ้าง 
“ไม่ขาย.. เก็บไว้ให้ญาติพี่น้องลูกหลานทำต่อ รอเดี๋ยว” 
- ขยิบตาหนึ่งที ป้าไม่ได้ทำ ป้าแค่ยิ้มเฉยๆ
.
จนกว่าญาติพี่น้องลูกหลานเหลนโหลนป้าจะมาเปิดร้านสุกี้ใหม่
แล้วไว้พบกันนะคะ 🙂
ถึงวันนั้นหนูต้องร้องไห้ด้วยความคิดถึงตอนได้กินสุกี้อีกครั้งแน่เลย
.
ด้วยรักและสุกี้
จากแฟนตัวยงค่ะ
SAITRIP 
.
เขียนวัน พุธ ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2562 
(วันที่สุกี้หยุด เป็นวันสุดท้าย)

 

มุมนี้อร่อยทุกร้านจริงๆ

 

เนื้อเหมือนหมู หมูเหมือนไก่ ไก่เหมือนปลา ปลาหมึกกุ้งสด ผักกรอบ โอ่ยยยย....

 

น้ำจิ้มที่คือที่สุดแห่งตำนาน

 

อ่านผ่านๆ " หมาแห้ง "

 

ป้าอ้วน แสงรวี เจ้าของสูตรสุกี้ในตำนาน

 

ป้ามะลิ เจ้าแม่คุมคิวยิ้มยาก แต่ยิ้มสวยนะ

 

วันนึงใช้ไข่กี่ฟองกัน

 

ก๊วยจั๊บ เกาเหลาเลือดหมูก็อร่อย!

 
ข้าวมันไก่ก็ดีย์

 
น้ำหยิบเองจ่ายเอง

 
ข้าวขาหมูยิ่งเยี่ยม!

เวิ้งนี้ก็ยังคงอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าจะมีร้านอะไรมาแทนสุกี้ป้า 
คิดถึงแน่ๆเลย!
ปล.วีดีโอถ่ายเดือนสิงหาคม 2562
ส่วนรูปถ่าย ถ่ายเก็บไว้ตั้งแต่กุมภาพันธ์ุ 2560