ทำยังไงดีค่ะ เราคิดแต่เรื่องผู้ชาย เราควรจะโฟกัสที่งาน ความฝัน อนาคต แต่ทำไมเราอยากมีแฟน อยากมีใครสักคนตลอดเวลา เราควรจะทำยังไง ให้เลิกคิดเลิกหมกหมุ่นซักที
เราเพิ่งเรียนจบค่ะ ทำงานมา 1 ปี ทำงานอยู่ไกลบ้าน ก็มีผู้ชายเข้ามาตลอด แต่เราก็ไม่เคยสนใจ ไม่เคยอยากพูดคุย จนเมื่อประมาน 8 เดือนที่แล้วช่วงที่เริ่มงานใหม่ๆก็มีผู้ชายเข้ามา เขาก็สอนเราให้รู้จักความรัก แต่เรากลับกลัวการที่จะมีแฟน สุดท้ายเขาเลยไปมีแฟนใหม่ เราก็เสียใจอยู่พักหนึ่ง
หลังจากนั้น เราก็บอกตัวเองค่ะว่าถ้าเกิดใครเข้ามาอีกเราจะเปิดใจรับคนนั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรามีปัญหาเรื่องงาน เครียด กดดัน บ้านก็ไม่ได้กลับ สิ่งที่เราทำคือการดื่มเหล้า ปาร์ตี้ สังสรรค์ กับเพื่อน เมื่อตอนนี้เราเคลียร์ปัญหาเรื่องงานไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่คือการที่เรายังติดดื่มและปาร์ตี้ค่ะ ก่อนหน้านี้ทั้งชีวิต จขกท ไม่เคยดื่มเหล้าค่ะ เราไม่รู้ว่าทำไมเราเปลี่ยนไปขนาดนี้ ทำไมกลายเป็นคนดื่มเหล้า เข้าผับ หรือคงเป็นเพราะเรารู้สึกโดดเดี่ยวกับการมาทำงานไกลบ้าน
พอผ่านไปสักพัก การปาร์ตี้ของเราก็เจอกับผู้ชายมากหน้าหลายตาค่ะ แต่เราไม่ได้ออกทุกวันนะคะ แค่เดือนละครั้ง สองครั้ง แต่ส่วนมากจะเป็นบาร์มากกว่า แต่การไปเที่ยวผับ ทำให้เราไปเผลอจูบกับผู้ชาย ซึ่งมันเป็นจูบแรกของเรา และเราเมา เราก็บอกตัวเองว่า อย่าทำแบบนี้อีกนะ จนครั้งต่อมาค่ะ เราเจอผู้ชายเกาหลีคนนึง เขาเป็นลูกค้าเราค่ะ แล้วเราก็รู้สึกชอบเค้ามากด้วยความสูง ขาวของเขาสไตล์ไอดอล แล้วมันบังเอิญค่ะ เขากับเราไปเที่ยวผับที่เดียวกัน
เรื่องมันเลยเกิดขึ้นคืนนี้ค่ะ เราเผลอขึ้นห้องไปกับเขา ก็กอด จูบกันบนเตียงแต่พอทำไปสักพัก จขกท กลัวค่ะ เลยหยุดกลางคันแล้วหนีกลับบ้าน แต่สิ่งที่รู้สึกอยู่คืออารมณ์ที่อยากมีกับเขา แต่มนุษย์เราเป็นสัตว์ประเสริฐ เราควรจะยับยั้งชั่งใจ เราควรมีสติอยู่เสมอ เราเกือบเสียครั้งแรกให้กับผู้ชายที่ไม่รู้จัก ด้วยความกลัวของเรามันทำให้เราหนีเขาออกมาค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีคะ เราเหงา โดดเดี่ยว เรารู้สึกอยากมีแฟน อยากระบายอะไรกับแฟน เราโฟกัส แต่เรื่องผู้ชายเกินไป เราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้ เราจะออกจากวังวนนี้ยังไง เราควรโฟกัสที่เรื่องงาน เรื่องอนาคต ความฝันของเรา ไม่ใช่เรื่องผู้ชาย ช่วยเราที
ทำยังไงให้เลิกคิดแต่เรื่องผู้ชายหน่อยค่ะ 18+
เราเพิ่งเรียนจบค่ะ ทำงานมา 1 ปี ทำงานอยู่ไกลบ้าน ก็มีผู้ชายเข้ามาตลอด แต่เราก็ไม่เคยสนใจ ไม่เคยอยากพูดคุย จนเมื่อประมาน 8 เดือนที่แล้วช่วงที่เริ่มงานใหม่ๆก็มีผู้ชายเข้ามา เขาก็สอนเราให้รู้จักความรัก แต่เรากลับกลัวการที่จะมีแฟน สุดท้ายเขาเลยไปมีแฟนใหม่ เราก็เสียใจอยู่พักหนึ่ง
หลังจากนั้น เราก็บอกตัวเองค่ะว่าถ้าเกิดใครเข้ามาอีกเราจะเปิดใจรับคนนั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรามีปัญหาเรื่องงาน เครียด กดดัน บ้านก็ไม่ได้กลับ สิ่งที่เราทำคือการดื่มเหล้า ปาร์ตี้ สังสรรค์ กับเพื่อน เมื่อตอนนี้เราเคลียร์ปัญหาเรื่องงานไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่คือการที่เรายังติดดื่มและปาร์ตี้ค่ะ ก่อนหน้านี้ทั้งชีวิต จขกท ไม่เคยดื่มเหล้าค่ะ เราไม่รู้ว่าทำไมเราเปลี่ยนไปขนาดนี้ ทำไมกลายเป็นคนดื่มเหล้า เข้าผับ หรือคงเป็นเพราะเรารู้สึกโดดเดี่ยวกับการมาทำงานไกลบ้าน
พอผ่านไปสักพัก การปาร์ตี้ของเราก็เจอกับผู้ชายมากหน้าหลายตาค่ะ แต่เราไม่ได้ออกทุกวันนะคะ แค่เดือนละครั้ง สองครั้ง แต่ส่วนมากจะเป็นบาร์มากกว่า แต่การไปเที่ยวผับ ทำให้เราไปเผลอจูบกับผู้ชาย ซึ่งมันเป็นจูบแรกของเรา และเราเมา เราก็บอกตัวเองว่า อย่าทำแบบนี้อีกนะ จนครั้งต่อมาค่ะ เราเจอผู้ชายเกาหลีคนนึง เขาเป็นลูกค้าเราค่ะ แล้วเราก็รู้สึกชอบเค้ามากด้วยความสูง ขาวของเขาสไตล์ไอดอล แล้วมันบังเอิญค่ะ เขากับเราไปเที่ยวผับที่เดียวกัน
เรื่องมันเลยเกิดขึ้นคืนนี้ค่ะ เราเผลอขึ้นห้องไปกับเขา ก็กอด จูบกันบนเตียงแต่พอทำไปสักพัก จขกท กลัวค่ะ เลยหยุดกลางคันแล้วหนีกลับบ้าน แต่สิ่งที่รู้สึกอยู่คืออารมณ์ที่อยากมีกับเขา แต่มนุษย์เราเป็นสัตว์ประเสริฐ เราควรจะยับยั้งชั่งใจ เราควรมีสติอยู่เสมอ เราเกือบเสียครั้งแรกให้กับผู้ชายที่ไม่รู้จัก ด้วยความกลัวของเรามันทำให้เราหนีเขาออกมาค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีคะ เราเหงา โดดเดี่ยว เรารู้สึกอยากมีแฟน อยากระบายอะไรกับแฟน เราโฟกัส แต่เรื่องผู้ชายเกินไป เราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้ เราจะออกจากวังวนนี้ยังไง เราควรโฟกัสที่เรื่องงาน เรื่องอนาคต ความฝันของเรา ไม่ใช่เรื่องผู้ชาย ช่วยเราที