คือขอเกริ่นก่อนเลยนะคะคือตอนนี้เราอยู่ม.4นะคะ มีเพื่อนสนิท3คน คือตอนเราเรียนม.ต้นอ่ะเราเราได้อยู่ห้องกับคนที่1นะคะ แล้วอีก2คนนั้นก็อยู่อีกห้องหนึ่งค่ะ แล้วตอนอยู่ห้องม.ต้นเรากับเพื่อนอีกคนความจริงเรามีกลุ่มในห้องนะคะประมาณ7-8คนค่ะแล้วคืออยู่ไปแล้วเรารู้สึกไม่โอเคค่ะเรากับเพื่อนคนที่1เลยค่อยๆตีตัวออกมา พอเราออกมาพวกนั้นก็ชอบว่าชอบแซะเราค่ะไม่ไร่ก็ไม่รู้โรคจิตว่าอยู่ได้เราเลยท้อนะร้องไห้เลยอ่ะที่ต้องมาเจอสังคมแบบนี้เราเลยคิดว่าถ้าม.ปลายเราจะอยู่ห้องกับเพื่อนสนิท3คนของเราให้ได้พอมาม.4เราได้อยู่ห้องด้วยกันจริงๆๆค่ะเราคิดตลอดว่าถ้าเราได้อยู่ด้วยกันมันคงจะสนุกน่าดูเลยแต่พอมาอยู่ด้วยกันจริงๆมันก็สนุกนะแต่แบบมันค่อนข้างอึดอัดอ่ะสำหรับเรานะคือไม่รู้สิเราชอบเก็บเรื่องนั้นมาคิดเล็กคิดน้อยและเอาไปนอยเองแบบจู่ๆก็ไม่อยากพูดกับใครเลยอ่ะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เวลาถ้าเพื่อนไปเที่ยวหรือตอนเย็นๆพวกเพื่อนชอบไปเล่นกีฬาที่โรงเรียนค่ะแต่เราไม่ไปเราอยู่ในห้องคนเดียวคิดอะไรเรื่อยเปื่อยมีความสุขที่สุดค่ะการอยู่ห้องเป็นตัวของตัวเองที่สุด เราเคยคิดนะว่าเราจะอยู่คนเดียวได้แบบไม่ต้องมีเพื่อน
เพื่อน