ดัดนิสัยแม่ ไม่ให้เงินแม่ใช้ จนแม่ด่า และคนรอบข้างบอกว่าเราอกตัญญู เราควรจะทำยังไงดีคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ ท้าวความก่อนว่าพ่อกับแม่เราแยกทางกันมา 9 ปีแล้ว พ่อเสียไปแล้วชีวิตแล้วเมื่อ 2 ปีก่อน เหลือแต่แม่ ตอนแรกที่แยกทางกันแม่เราไปทำงานอยู่กรุงเทพ เราอยู่กับพ่อ พี่ชายอยู่กับย่า คนละบ้านกัน แม่ทำงานส่งเสียพี่ชายเรียนจนจบ ปวส. ส่วนเรากู้ทุนเรียนเอาเอง (พ่อไม่มีอาชีพ มีงานก็ทำ ไม่มีก็ไม่ทำ) ตอนนั้นเราเองยอมรับว่าพ่อกับแม่แยกทางกันส่งผบกระทบกับเรามาก (ตอนนั้นอายุประมาณ 15 ปี) จากเคยเรียนดี เกรด 3.8 ตกมาอยู่ที่ 1.2 กว่าจะผ่านมาได้ แต่เราก็ไม่ได้เรียนต่อเพราะไม่มีเงินเรียน เลือกไปทำงานต่างจังหวัดซึ่งมีน้า (น้องสาวแท้ๆของแม่) อยู่ที่นั่น จนมาเมื่อแม่มีแฟนใหม่และมีน้อง เราไม่ค่อยได้เจอแม่ ไม่เคยรู้ว่าแม่ท้อง มารู้เมื่อแม่คลอดน้องแล้ว แม่กลับมาอยู่กับน้า พ่อน้องก็มาหาส่งเงินมาเป็นปกติ จนกระทั่งพ่อน้องหายไป และเรารู้ว่าพ่อน้องจะไม่มาอีกเพราะเค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว แม่เราทะเลาะกับน้า แม่จึงออกมาเช่าบ้านอยู่เอง ใกล้ๆกับบ้านน้า แม่ไม่ได้ทำงานเพราะต้องดูแลน้อง ค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนมอไซค์ ค่ากินใช้เกือบทุกอย่างของแม่และน้อง ตกมาอยู่ที่เรา (ตอนนั้นเราอายุประมาน 17 ปี พี่ชายไปเป็นทหาร) เราทำงานได้เดือนประมาณ 10,000 บาท ค่าหอค่าน้ำค่าไฟค่ากินทั้งของเราและแม่ ลำพังเงินเดือนเราไม่พอใช้ แม่จึงไปกู้เงินคนแถวนั้นมา 3,000 ลงทุนขายตามสั่งหน้าบ้าน และเราก็ช่วยใช้หนี้จนหมด เหมือนจะดี เราทำงานไม่ค่อยมีเวลามาหาแม่ นานๆแม่จะโทรไปขอเงินเราก็ให้ แล้วแม่ก็เลิกขายบอกว่าขาดทุน เราไปหาแม่บ้างแต่ไม่บ่อย ทุกครั้งที่ไปแม่จะปิดบ้านเงียบ บางทีก็พาน้องหายไปไหนทั้งวันๆ ปิดมือถือ จนเราได้ความว่าที่ทำแบบนี้เพราะหนีหนี้ ทั้งรายวัน รายเดือนสารพัด จนเราคุยกับแม่สรุปหนี้สินที่แม่มีตอนนั้นราวๆ หกหมื่น เราก็ช่วยใช้หนี้ให้บางส่วน บางส่วนก็ทยอยผ่อน และแม่ก็ขอกลับไปอยู่บ้านญาติทางยายที่ต่างอำเภอ พื้นที่ชนบท ขออาศัยเค้าปลูกกระต๊อบหลังเล็กอยู่ ด้วยเหตุผลที่ชนบทมีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าในเมือง และพี่ชายลงทุนให้ขายข้าวในโรงเรียนมัธยมแถวนั้น ก็ไม่มีปัญหาอะไร พอขายได้ 2 เดือนเค้าเลิกขายบอกทุนจม และเริ่มเป็นหนี้อีกจากการผ่อนของต่างๆที่ไม่ได้มีความจำเป็นเท่าไรนัก จนมาเมื่อพ่อเราเสียชีวิต พ่อมีที่ดินอยู่แปลงนึงที่บ้านเกิดเรา ที่ดินตกเป็นของเรากับพี่ชาย เรากับพี่ชายตกลงกันว่าจะให้แม่และน้องไปอยู่ แม่ก็ตกลงไปอยู่ หนี้ที่เป็นจากตอนอยู่บ้านญาติก็ทยอยใช้จนหมด พี่ชายปลูกบ้านหลังน้อยๆให้หลังนึงจากเงินที่เหลือหลังจากเสร็จงานศพพ่อ ทุกอย่างแลลงตัว แม่และน้องมีที่อยู่ถาวร พี่ชายเราสอบติดทหาร รับราชการทหารอยู่ชลบุรี เราแต่งงานมีครอบครัวอยู่ที่จังหวัดเดียวกับที่น้าเราอยู่ (จังหวัดติดกันกับบ้านเกิดเรา) แม่ก็ทำสวนในพื้นที่ที่บ้านและออกรับจ้างเค้าบ้าง น้องเข้าโรงเรียนแล้ว แรกๆก็แฮปปี้กันดี พอหลังๆแม่เริ่มโทรมาขอเงินเรา (เราแต่งงานมีลูกและสามีให้เลี้ยงลูกอยู่บ้านไม่ได้ทำงาน) ขอค่ากิจกรรมโรงเรียนน้องบ้าง อะไรบ้าง เรามีเราก็ให้ตลอด จนหลังๆขอบ่อยๆ จนเราไปหาก็ได้รู้ว่าเค้ามีหนี้เยอะมากๆ ทั้งผ่อนของต่างๆ ผ่อนทองพวกรายวัน เล่นแชร์ ไฟแนนซ์ต่างๆสารพัด จนเงินที่หาได้จากสวนจากรับจ้างเค้ามันไม่พอใช้ จนเค้าขอให้เราไปกู้เงินกับกองทุนที่บ้านให้เพราะเป็นชื่อเราเพื่อไปปิดหนี้ต่างๆ และจะผ่อนใช้เองเพื่อเหลือหนี้ทางเดียว (ตอนแรกที่กลับไปอยู่พี่ชายเรากู้เงินกองทุนตรงนี้ให้แม่ลงทุนทำสวนแล้วแปดหมื่นพี่ชายเราผ่อนคืนกองทุนเอง) เค้าขอให้เรากู้ห้าหมื่นบาท เราก็ไปกู้ให้ แต่เค้ายังมีหนี้อยู่เหมือนเดิม เพราะเอาไปใช้เค้า แล้วก็ไปเอามาใหม่ หนี้มันจึงไม่หมดและเริ่มพอกขึ้นเรื่อยๆ เค้าก็ขอเราเรื่อยๆๆๆ เดือนนึงหลายครั้ง จนบางทีเราก็ไม่ไหว เพราะเรามีลูก มีครอบครัว สามีทำงานคนเดียว ลำพังครอบครัวเราไม่เดือดร้อนอะไรพอกินพอจ่าย ขอบ่อยๆเข้าจนบางทีบางเดือนครอบครัวเราก็ไม่พอใช้ เราไม่ได้ให้ เค้าก็จะว่าเรา ว่าเรานิสัยไม่ดี ไม่ตอบแทนบุญคุณ และเล่าให้คนแถวบ้านฟัง จนคนแถวบ้านเค้ามองว่าเราอกตัญญู พี่ชายเราก็เริ่มเอือมระอากับแม่เพราะก็โดนแบบเดียวกับเรา พี่ชายเราเองก็มีก็มีภาระครอบครัว ลำบากกว่าเรา จึงไม่ค่อยได้ให้แม่ แต่ถ้าเรามีเราก็ให้กันตลอด จนเราคุยกับพี่ชายและไปปรึกษากับน้า น้าเราเองโดนแม่ยืมไปหลายหมื่น และไม่เคยได้คืน และแนะนำว่าให้เรากับพี่ชายคุยกับแม่ มันก็จบที่ทะเลาะกันและแม่ก็จะด่าว่าเรากับพี่ชาย ประมาณว่าเราสองคนเค้ายังเลี้ยงมาได้ พอมาตอนนี้แม่คนเดียวเลี้ยงกันไม่ได้ แบบนี้ทุกๆครั้งไป จนเรากับพี่ชายเลิกพูดและคุยกันว่า ถ้าเค้าขอเงินไปซื้อของกินของใช้ต่างเรามีเราจะให้ แต่ถ้าขอเงินให้หนี้ที่เค้าไปสร้างไว้เราและพี่จะไม่ให้ เพื่อให้เค้ามองว่าเราไม่มีกำลังจะให้เค้าแล้วนะ ถ้ายังไม่หยุดสร้างหนี้สินก็จะลำบากแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราทำผิดมากมั้ยคะ หรือควรจะทำยังไงดี ปัจจุบันแม่อายุ 45 ปีน้องอายุ 7 ขวบ อยากฟังความคิดของหลายคนค่ะ เผื่อจะมีแนวทางแก้ไขปัญหา ขอบคุณทุกๆความเห็นค่ะ