จากหัวข้อเลยค่ะสวัสดีค่ะวันนี้ขอมาแชร์เรื่องเราดีๆสำหรับทุกคนนะค่ะตอนตั้งท้องเราคิดมาโดยตลอดค่ะว่าจะให้แม่สามีเป็นคนเลี้ยงค่ะเพราะเขาเคยเลี้ยงลูกมาก่อนเราคิดแบบนี้มาตลอดค่ะแต่จุดเปลี่ยนเริ่มมาตอนใกล้คลอดค่ะแม่สามีชื้อยาสตรีเบนโลมาค่ะบอกว่าถ้าคลอดเสร็จให้กินทันทีเพราะจะได้ขับน้ำคาวปลาค่ะจุดเปลี่ยนทันทีเลยค่ะบอกสามีทันทีเลยค่ะว่าจะเลี้ยงเองพอเราคลอดเสร็จกลับมาจากโรงพยาบาลสิ่งแรกที่แม่สามีทำคือดัดขาลูกเราค่ะตอนนั้นลูกเราร้องไห้หนักมากค่ะ(แม่เตรียมห้องเพื่อเอาน้องมานอนค่ะ)พอลูกร้องเรารีบวิ่งออกมาจากห้องเลยค่ะเห็นปุ๊บคือโวยวายทันที(ไม่สนว่าจะทะเลาะหรืออะไรยังไงคือสนอย่างเดียวคือลูกต้องมาก่อนเราต้องปกป้องเขาให้ได้)พอเราโวยวายปุ๊บแม่สามีก็บอกเราว่าเลี้ยงมาก่อนเราไม่สนเราเดินอุ้มลูกเข้าห้องเลยค่ะแฟนก็ไม่พูดอะไรได้แต่ยืนดูอย่างเดียวหลังจากวันแรกผ่านไปวันที่สองเอาน้ำให้ลูกเรากินค่ะเราด่าไปเลยไม่สนอะไรแล้วลูกมาก่อนเลย(เรากับสามีแยกบ้านกับพ่อแม่สามีค่ะ)ตอนนั้นแม่สามีมาอยู่กับเราแค่ 3 วันค่ะเขาโกรธค่ะเลยกลับบ้านไปโทรมาด่าสามีเราว่าแบบนั้นแบบนี้เลี้ยงมาก่อนทำไมถึงไม่รู้อะไรเป็นอะไรพอเข้าวันที่ 6 พาญาติพี่น้องมาค่ะมาดัดขาลูกเราอีกแล้วค่ะพันตัวลูกเราเหงื่อนี้อย่าพูดเลยค่ะเต็มตัวน้องเลย(วัดตอนนั้นได้ 37.9+ร้องไห้)เราเห็นเราแกะออกทันทีเลยสงสารลูกมากค่ะ...ต่อในกระทู้นะค่ะยาวมากค่ะ😊😊😊
เลี้ยงเองดีที่สุด