คือมีน้องที่บ้านคนนึง เป็นลูกของน้าสาว ซึ่งพ่อแม่ไม่มีเวลาให้เลยตั้งแต่เล็ก แม่เรารับมาเลี้ยงเหมือนลูกคนนึงคือไปไหนไปด้วยตลอด อยากกินอะไร ก็ซื้อให้กิน เงินไปโรงเรียนแม่เราเป็นคนจ่ายทุกวัน ค่ากินเวลาอยู่บ้านแม่เราก็จ่าย คือแม่เค้าเหมือนมีศักดิ์ว่าเป็นแม่ แต่ไม่ได้ช่วยอบรม สอนสั่งอะไรเลย
แล้วเนื่องด้วยแม่เราลูกโตหมดแล้ว พี่เรากับเราทำงานกรุงเทพจะกลับบ้านแค่อาทิตย์ละวัน คือวันอาทิตย์ พี่เราแต่งงานออกไปอยู่บ้านพี่สะใภ้ ส่วนเรายังเรียนไปทำงานไปจบปีหน้า คือแม่เราอยู่บ้านคนเดียวแล้วก็เหงา พ่อทำงานเป็นบ่อกุ้งก็ต้องเฝ้าตลอดเลยแยกกันอยู่ (แต่ไม่ได้เลิกกัน)
แม่เราเลยอยากเลี้ยงหลานไว้แก้เหงา แต่เราซึ่งกลับบ้านทุกอาทิตย์เห็นพฤติกรรมน้องแล้วไม่โอเคมากๆ
* น้องอยู่ม. 1 อายุ 14 ปี
1. เล่นโทรศัพท์ตั้งแต่ตื่นนอนจน แม่กลับบ้านคือ 1 ทุ่ม (เสาร์-อาทิตย์)
2. ไม่เคยทำงานบ้าน ซึ่งตอนเรายังเด็กเราต้องกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ตั้งแต่ป.4 เรารู้ว่ายุคสมัยเปลี่ยนไปแต่ไม่ควรปล่อยให้น้องทำอะไรไม่เป็นขนาดนี้
3. เราเคยใช้กวาดบ้าน คือกวาดแบบลวกๆ 2-3 นาทีเสร็จ ไม่สะอาด ถูบ้าน เหมือนเอาน้ำมาเทบนพื้น ลวกๆเช่นกัน ซึ่งเราพูดดีแล้ว ด่าแล้ว ไม่เป็นผล
4. ล้างจานก็ไม่ได้ เพราะไม่เคยล้างสะอาด
5. ซักผ้าต้องเครื่องอัตโนมัติ ไม่สั่งไม่ทำ
6. เวลาเรียกกินข้าว หรือจะออกไปข้างนอก ไม่เคยเรียกต่ำกว่า 5 ครั้ง
7. มีการบ้านไม่เคยกระตือรือร้นทำให้เสร็จก่อนจะเล่นโทรศัพท์ต่อ
เราเคยพูดดีๆแล้วว่า โตแล้วนะ ควรมีหน้าที่ที่ต้องทำเสาร์อาทิตย์เช่น
1. วันเสาร์ กวาดบ้าน ถูบ้าน
2. วันอาทิตย์ ซักผ้า ตากผ้า
เราขอแค่นี้ น้องทำไม่ได้ ซึ่งสุดท้ายคนทำคือแม่เรา แม่เราทำงานตั้งแต่ ตี5 ถึง1-2 ทุ่มทุกวัน เพราะค้าขาย เราไม่มีเวลาเพราะเราเรียนวันอาทิตย์ ทำงานจันทร์ถึงเสาร์ที่กรุงเทพฯ
คือเราขอน้องอีกอย่างว่า แม่เราทำงานมาทั้งวันเหนื่อยๆช่วยเหยียบขาให้หน่อยทุกวัน ถือว่าแรกค่าไปกินโรงเรียน น้องเราจะทำเวลาเราอยู่และไม่เคยทำเวลาเราไม่อยู่
พูดดี จนด่า จนขู่ จนโมโหตัวเองมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี ส่วนนึงคือ แม่เราตามใจ พ่อแม่น้องไม่สนใจ พอเราบ่นให้ฟังก็เข้าข้างลูก ซึ่งเราบอกว่าถ้าเป็นแบบนี้เอากลับไปเลี้ยงเอง อย่าหาว่าเราใจร้าย เพราะเราอยากให้น้องโตขึ้น ดำมีความรับผิดชอบ มีหน้าที่ แต่ทุกคนคือขัดเรา
เราอายุ 22 แม่น้อง 42 แม่เรา 46
ไม่มีใครสามารถทำอะไรเด็กอายุ 14 ได้
เราเครียดนะ เพราะน้องอยู่กับแม่เรา พอแม่เราเครียดเรื่องค้าขายไม่ดี เงินไม่พอ แล้วมาเจอน้องดื้อรั้นแบบนี้อีก เลยรู้สึกว่า ทำไมแม่ต้องมาเหนื่อยเลี้ยงทั้งๆที่ดื้อมากๆ กับแม่น้องไม่เคยดื้อ เรียกครั้งแรกมาเลย ไม่เหมือนแม่เรา
ขอวิธีแก้ไขหน่อยค่ะ ไม่อยากตีกลัวเป็นปม กลัวเป็นเด็กมีปัญหาทีหลัง
ขอวิธีแก้นิสัยเด็กติดเกมส์และไม่ยอมฟังหน่อยค่ะ
แล้วเนื่องด้วยแม่เราลูกโตหมดแล้ว พี่เรากับเราทำงานกรุงเทพจะกลับบ้านแค่อาทิตย์ละวัน คือวันอาทิตย์ พี่เราแต่งงานออกไปอยู่บ้านพี่สะใภ้ ส่วนเรายังเรียนไปทำงานไปจบปีหน้า คือแม่เราอยู่บ้านคนเดียวแล้วก็เหงา พ่อทำงานเป็นบ่อกุ้งก็ต้องเฝ้าตลอดเลยแยกกันอยู่ (แต่ไม่ได้เลิกกัน)
แม่เราเลยอยากเลี้ยงหลานไว้แก้เหงา แต่เราซึ่งกลับบ้านทุกอาทิตย์เห็นพฤติกรรมน้องแล้วไม่โอเคมากๆ
* น้องอยู่ม. 1 อายุ 14 ปี
1. เล่นโทรศัพท์ตั้งแต่ตื่นนอนจน แม่กลับบ้านคือ 1 ทุ่ม (เสาร์-อาทิตย์)
2. ไม่เคยทำงานบ้าน ซึ่งตอนเรายังเด็กเราต้องกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ตั้งแต่ป.4 เรารู้ว่ายุคสมัยเปลี่ยนไปแต่ไม่ควรปล่อยให้น้องทำอะไรไม่เป็นขนาดนี้
3. เราเคยใช้กวาดบ้าน คือกวาดแบบลวกๆ 2-3 นาทีเสร็จ ไม่สะอาด ถูบ้าน เหมือนเอาน้ำมาเทบนพื้น ลวกๆเช่นกัน ซึ่งเราพูดดีแล้ว ด่าแล้ว ไม่เป็นผล
4. ล้างจานก็ไม่ได้ เพราะไม่เคยล้างสะอาด
5. ซักผ้าต้องเครื่องอัตโนมัติ ไม่สั่งไม่ทำ
6. เวลาเรียกกินข้าว หรือจะออกไปข้างนอก ไม่เคยเรียกต่ำกว่า 5 ครั้ง
7. มีการบ้านไม่เคยกระตือรือร้นทำให้เสร็จก่อนจะเล่นโทรศัพท์ต่อ
เราเคยพูดดีๆแล้วว่า โตแล้วนะ ควรมีหน้าที่ที่ต้องทำเสาร์อาทิตย์เช่น
1. วันเสาร์ กวาดบ้าน ถูบ้าน
2. วันอาทิตย์ ซักผ้า ตากผ้า
เราขอแค่นี้ น้องทำไม่ได้ ซึ่งสุดท้ายคนทำคือแม่เรา แม่เราทำงานตั้งแต่ ตี5 ถึง1-2 ทุ่มทุกวัน เพราะค้าขาย เราไม่มีเวลาเพราะเราเรียนวันอาทิตย์ ทำงานจันทร์ถึงเสาร์ที่กรุงเทพฯ
คือเราขอน้องอีกอย่างว่า แม่เราทำงานมาทั้งวันเหนื่อยๆช่วยเหยียบขาให้หน่อยทุกวัน ถือว่าแรกค่าไปกินโรงเรียน น้องเราจะทำเวลาเราอยู่และไม่เคยทำเวลาเราไม่อยู่
พูดดี จนด่า จนขู่ จนโมโหตัวเองมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี ส่วนนึงคือ แม่เราตามใจ พ่อแม่น้องไม่สนใจ พอเราบ่นให้ฟังก็เข้าข้างลูก ซึ่งเราบอกว่าถ้าเป็นแบบนี้เอากลับไปเลี้ยงเอง อย่าหาว่าเราใจร้าย เพราะเราอยากให้น้องโตขึ้น ดำมีความรับผิดชอบ มีหน้าที่ แต่ทุกคนคือขัดเรา
เราอายุ 22 แม่น้อง 42 แม่เรา 46
ไม่มีใครสามารถทำอะไรเด็กอายุ 14 ได้
เราเครียดนะ เพราะน้องอยู่กับแม่เรา พอแม่เราเครียดเรื่องค้าขายไม่ดี เงินไม่พอ แล้วมาเจอน้องดื้อรั้นแบบนี้อีก เลยรู้สึกว่า ทำไมแม่ต้องมาเหนื่อยเลี้ยงทั้งๆที่ดื้อมากๆ กับแม่น้องไม่เคยดื้อ เรียกครั้งแรกมาเลย ไม่เหมือนแม่เรา
ขอวิธีแก้ไขหน่อยค่ะ ไม่อยากตีกลัวเป็นปม กลัวเป็นเด็กมีปัญหาทีหลัง