"Misophonia โรคภาวะเกลียดเสียง" โรคที่อาจไม่ค่อยมีคนรู้จักแต่ใครบ้างที่คิดว่าตนก็เป็น...?

โรคภาวะเกลียดเสียง (Misophonia)
เราไม่เคยได้ยินมาก่อนแต่เมื่อบังเอิญได้ไปอ่านบทสนทนาเชิงสัมภาษณ์ของคุณสุนารี เกี่ยวกับชีวิตคู่และสามี ก็เลยได้รู้จักโรคนี้
หรือเรียกอีกอย่างว่า... โรคไวต่อเสียงบางอย่าง นับเป็นโรคจิตเวชอย่างหนึ่งซึ่งมีเสียงเป็นตัวเร้าและโดยส่วนมากเป็นเสียงที่ออกมาจากปาก เช่น เสียงเคี้ยวอาหาร เสียงหาว เสียงหักข้อนิ้ว ฯลฯ ทำให้ผู้ป่วยตอบสนองต่อเสียงเหล่านั้นด้วยอาการที่บางคนอาจรู้สึกรำคาญมากๆ บางคนรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่ได้ยินเสียงอันก่อกวนใจส่งผลให้เกิดความเครียดทั้งทางร่างกายและอารมณ์ (Search ต่อเองนะ)
พอได้อ่านบทสนทนาฯของคุณสุนารีที่พูดถึงสามีแล้วเราก็นึกถึงตัวเองเลยสรุปได้ว่าเราคงเป็นโรคนี้แล้วล่ะ คือ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราจะเกลียดเสียง...เคี้ยวอาหารดัง, ช้อนกระทบภาชนะอาหารดัง (พวกมือหนักไม่ยั้ง), เสียงคนเดินลากเท้าบนผิวทางบางชนิด,เสียงคนหาวและเรอมาเป็นเสียงที่เหมือนตั้งใจทำให้ดังให้เป็นจุดสนใจ (ก็ไม่รู้คนที่ทำรู้ตัวมั้ยว่ามันน่าเกียจ) เสียงเหล่านี้จขกท.ได้ยินแล้วรำคาญ ไม่ชอบและ แอบหงุดหงิดขึ้นมาทันที ถึงกับบางทีก็มีน้ำโห (กับคนใกล้ตัว) ต่างจากเสียงเวลาสุนัขพันธุ์เล็กเห่าเสียงแหลมๆเราก็รำคาญนะแต่ทนได้และไม่ได้หงุดหงิดเลย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม? และเราก็เพิ่งรู้ว่ามีโรคนี้จึงไม่ได้ไปหาหมอแต่รู้แล้วก็ไม่ไปเพราะเรายังควบคุมอารมณ์ได้ด้วยวุฒิภาวะในบางสภาวะการณ์จริงๆและเราคิดว่าคงไม่ค่อยมีใครทานอาหารเสียงดังเยอะหรอกแต่ถึงเจอคนอื่นที่ทำก็แค่อดกลั้นไว้และพยายามเอาตัวออกมาเพราะมันทนฟังไม่ได้จริงๆ เราต้องจัดการที่ตัวเองดีที่สุด
แล้วคุณล่ะเกลียดเสียงอะไรแบบไหนบ้างที่เมื่อได้ยินแล้วต้องหงุดหงิด?