ขอเกริ่น
เรื่องมีอยู่ว่าผมอาศัยอยู่กับพี่ชายที่เป็นพวกระดับที่เรียกว่า ขยะหรือสวะไปเลยก็ได้ด้วยซํ้า ครอบครัวก็ค่อนข้างจนระดับหนึ่ง คุณพ่อเสียเสียชีวิตตั้งแต่เด็กแล้ว ส่วนคุณแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวออกไปอาศัยบ้านสวนเนื่องจากจะได้ทำงานง่าย รวมถึงไม่อยากอยู่ใกล้พี่ชายผมด้วย
จะบอกว่าส่วนหนึ่งที่มันกลายเป็นแบบนี้เพราะแม่ ก็คงได้ ตั้งแต่เด็กแล้วแม่มักซื้อของเอาใจมันเสมอ มันอยากได้อะไรไม่เงินหรือเงินไม่พอก็ไปกู้ ไปยืมมาซื้อให้ ซึ่งหลักๆ เลย คือมอเตอร์ไซต์ แล้วเอามาแต่งซิ่ง พ่นสี เป็นแสน ซึ่งมันเยอะมากสำหรับครอบครัวผม พอคันเดิมพังมันก็ขอแม่ซื้อคันใหม่ แล้วก็แต่งซิ่งเหมือนเดิม ยังไม่รวมสารพัดเครื่องใช้เชกเช่นโทรศัพท์มือถืออีกหลายสิบเครื่อง
เหตุการณ์
พี่ผมมันเป็นอย่างงี้ตั้งแต่อายุ 21 จนป่านนี้อายุ 25 จบ กศน.ระดับ ม.ปลาย ไม่มีงาน ไม่มีรายได้สักบาท ตอนมันอายุ 19 ไปทำงานได้เดือนละ 5000+ แต่ก็โทรมาของเงินแม่ทุกเดือน เดือนละ 4000 - 5000 ทำได้สองปีกลับมา ไม่ได้อะไรเลยนอกจากโทรศัพท์ ASUS ราคา 4000 - 2 เครื่อง เพราะเงินที่ได้เอาไปซื้อเหล้า เบียร์ใช้จ่ายมั่วซั่วจนหมด ตอนนี้ใช้เงินแม่ไปวันๆ (เฉลี่ยวันละ 100 บาทขึ้น) บ้านนอก ครับ อาหารจานละ 20-40 บาท
เคยมีประวัติติดคุกเพราะยาบ้า (ติดประมาณ 2 เดือน แม่ประกันตัวออกมา) เคยเสพสารระเหยขั้นหนักจนโดนไล่ออกจากบ้าน แต่เลิกไปแล้ว เป็นอันธพาลหาเรื่องชกต่อย ไปหมอลำโดนขวดฟาด กินเหล้าเมาซิ่งบ้าง ปัจจุบันผมค่อนข้างแน่ใจมันยังเสพยาบ้าอยู่ หรือมีเพื่อนที่เสพเยอะด้วย แต่ผมไม่มีหลักฐานแน่ชัดแต่มั่นใจ หนำซํ้าเงินที่นำมาซื้อก็เงินค่าข้าวที่แม่ให้
ส่วนเงิน 100 บาทตอนคํ่าบางวัน (จะได้ออกไปช่วยแม่ที่สวนเวลานั้นด้วย) ผมต้องไปคนออกไปเอาให้มันเพราะแม่ไม่อยากเข้ามาและก็ไม่อยากให้พี่มันไปหาด้วย ซึ่งบางวันผมติดธุระออกไปไม่ได้ เหนื่อยจากการทำงานนอนแล้วนอนบ้าง (ส่วนตัวผมวันไหนไม่มีเงินก็ไม่กินครับ) ก็ไม่ได้ออกไปเอามาไว้ และทุกๆ วัน บางวันมันอยากได้เงินตอนบ่ายก็จะมาเคาะปังๆๆ เสียงอย่างดัง วันไหนไม่มีเงินให้มันจะวายโวยแหกปาก ปิดประตูเสียงดัง ทำให้ผมทำงานไม่ได้ นอนก็ไม่ได้ ต้องไปธนาคารกดเงินของตัวเองให้มันก่อน ซึ่งเงินในบัญชีเป็นเงินสำหรับค่าใช้จ่ายผมไม่อยากกดเท่าไหร่นัก แต่ปล่อยไว้บ้านที่พ่อสร้างคงพังไม่เหลือแน่ บางวันพาเพื่อนมากินเหล้าหน้าบ้านบ้าง บางวันพาเพื่อนอยู่ในห้องมัน (น่าจะสูบม้า) ก็เสียงดังวุ่นวายกันอีก ทำงานไม่ได้ นอนไม่ได้ไปอีก
จนตอนนี้เมื่อผมได้ยินเสียงอะไรก็ชั่งแม้ดังไม่มาก มันทำให้ผมใจเต้นแรง หวาดระแวง ทำสมาธิไม่ได้ แค่เสียงปิดประตูธรรมดาก็แสดงอาการแล้ว ซึ่งเป็นปัญหาเวลาออกนอกบ้านมาก
เมื่อหลายเดือนผ่านๆ มานี้ ไอ้พี่ชายผมมันเริ่มหนักขึ้นทุกวันๆ เงิน 100 ต่อวันไม่พอก็มาขอผมเพิ่ม 30 40 บ้าง ผมก็บอกมันตลอดว่าไม่มี มันก็จะแหกปาก โวยวาย ผมก็ทำได้แค่กำหมัดแน่น ใจจริงอยากซัดมันให้พิการไปเลย แต่ก็รู้ว่าสุดท้ายแม่ก็มานั่งดูแลมันอีกแน่ จะเป็นภาระไปอีก ทุกวันๆ ยิ่งแก่มันก็ยิ่งไร้วุฒิภาระ เหมือนเด็กปัญญาอ่อนไปเรื่อยๆ บ้างครั้งผมเข้าห้องนํ้าเปิดประตู ทิ้งไว้แปปเดียวมันก็เดินเข้าไปหยิบเงินเศษที่โต๊ะผม พอผมเห็น บ่นไปมันก็เดินหนี แล้วสวนมาว่า แล้วทำไม เสมอๆ แล้วก็ทะเลาะกัน แล้วก็จบโดยการที่มันเดินหนีตลอด
ปกติจะใช้ จยย. ของใครของมัน และเมื่อเดือนที่แล้ว จยย. ของมันเสีย มันก็จะมาเคาะประตูยืมของผมไปใช้ นิดเดียวบ้าง นานบ้าง วันหนึ่ง 8 - 9 รอบ
ซึ่งไม่มากแต่สำหรับคนที่กลัวเสียงดัง และกำลังตั้งใจทำงาน มันค่อนข้างส่งผลร้ายแรงกับผมมาก ผมประสาท-มากบวกกับความเครียดไปอีก แถมเอาไปซ่อมก็ไม่ไปดูว่ามันเป็นอะไร ช่างต้องการอะไรจนจะป่านนี้ ส่วนตัวผมแค่คอยออกไปเอาเงินให้มันก็เหนื่อยจะแย่แล้ว เพราะบ้านกับสวนก็ห่างกันมาก จะให้คอยตามดูอีกก็คงไม่ได้
และปัจจุบันล่าสุด โทรศัพท์มันหาย น่าจะเป็นเพื่อนมันนั้นแหละที่ขโมยไปขาย ซึ่งเข้ามาขโมยถึงในห้องมันเลย (ไม่แปลกครับ ตั้งแต่มันกลับมาจากทำงาน พาเพื่อนมาของมันก็หายบ่อย เมื่อก่อนผมอยู่คนเดียวเปิดบ้านไว้ จนเช้าก็ไม่มีอะไรหาย) มันก็ยิ่งหนักไปอีก เพราะถ้ามีโทรศัพท์มันก็จะนั่งเล่น ROV ครับ มาเคาะประตูตอนขอเงินกับยืม จยย. เวลาไม่มีอะไรก็นั่งเล่น ROV ทั้งวัน แต่พอโทรศัพท์มันหาย เล่น ROV ไม่ได้ อยู่มันจะโวยวายบ้าง แหกปากบ้าง
หนักกว่าเดิมไปอีก
ทุกวันนี้ผมรู้สึกแย่มาก แม่ผมก็เหมือนกัน ในใจผมคิดคิดว่า ผมควรจะฆ่ามันทิ้งเลยดีไหม แม่จะได้ไม่ต้องลำบาก แต่ก็ติดตรงที่ผมต้องดูแลแฟนผมด้วย
ทางแฟนผมคุณแม่เค้าก็เป็น ซีดในสมองต้องดูแลน้องสาว คุณแม่ ทำงาน จิตใจยํ่าแย่ ผมกับแฟนเราอายุ 22 เท่ากันครับ ตอนนี้ผมเริ่มหาเงินได้แล้ว จะได้ไปอยู่กับนาง แต่ก็ไม่อยากปล่อยแม่ไว้กับไอ้ขยะนี้ แต่ผมก็ทนอยู่กับมันไม่ได้เหมือนกัน ผมอยากฆ่ามันให้ตายๆ ไปเลยซะตอนนี้ จนปัญญามากครับไม่รู้ทำยังไงดี
*** เมื่อก่อนเฟรนลี่ แต่ตอนนี้ผมไม่ค่อยมีเพื่อนครับ เป็นซึมเศร้าที่รู้สึกอยากตายบ้าง แต่เล่นเกมส์ก็พอแก้ความรู้สึกนั้นได้ แต่บางวันก็ไม่ว่างเล่น ไม่มีใครรู้ครับ สำหรับคนอื่นผมดูเข้มแข็ง น่านับถือ ผมไม่อยากทำลายภาพนั้นของคนอื่น ***
ตอบไว้เผื่อถามครับ
ทำไมไม่ติดกล้องวงจรปิด >> ไม่มีเงินครับ
ทำไมไม่ซัดกันไปเลย >> ถ้ามีเรื่องกันแล้วไม่พิการหรือตายก็ อาจจะโดนมันฆ่าตอนหลับครับ
ทำไมไม่ให้มันไปทำงาน >> มันไม่ไปครับ
สรุปทุกวันนี้ผมเป็นคนกลัวเสียงดัง ซึมเศร้ากลางๆ ซึ่งถ้ายังโดนแบบนี้เรื่อยๆ ผมคงไม่ไหวจริงๆ
ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ....ขอบคุณทุกท่าน
เครียดมากมีพี่ชายเป็นพวกขยะสังคมที่ทำให้ครอบครัวต้องพากันเป็นประสาท ทำยังไงดี?
เรื่องมีอยู่ว่าผมอาศัยอยู่กับพี่ชายที่เป็นพวกระดับที่เรียกว่า ขยะหรือสวะไปเลยก็ได้ด้วยซํ้า ครอบครัวก็ค่อนข้างจนระดับหนึ่ง คุณพ่อเสียเสียชีวิตตั้งแต่เด็กแล้ว ส่วนคุณแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวออกไปอาศัยบ้านสวนเนื่องจากจะได้ทำงานง่าย รวมถึงไม่อยากอยู่ใกล้พี่ชายผมด้วย
จะบอกว่าส่วนหนึ่งที่มันกลายเป็นแบบนี้เพราะแม่ ก็คงได้ ตั้งแต่เด็กแล้วแม่มักซื้อของเอาใจมันเสมอ มันอยากได้อะไรไม่เงินหรือเงินไม่พอก็ไปกู้ ไปยืมมาซื้อให้ ซึ่งหลักๆ เลย คือมอเตอร์ไซต์ แล้วเอามาแต่งซิ่ง พ่นสี เป็นแสน ซึ่งมันเยอะมากสำหรับครอบครัวผม พอคันเดิมพังมันก็ขอแม่ซื้อคันใหม่ แล้วก็แต่งซิ่งเหมือนเดิม ยังไม่รวมสารพัดเครื่องใช้เชกเช่นโทรศัพท์มือถืออีกหลายสิบเครื่อง
เหตุการณ์
พี่ผมมันเป็นอย่างงี้ตั้งแต่อายุ 21 จนป่านนี้อายุ 25 จบ กศน.ระดับ ม.ปลาย ไม่มีงาน ไม่มีรายได้สักบาท ตอนมันอายุ 19 ไปทำงานได้เดือนละ 5000+ แต่ก็โทรมาของเงินแม่ทุกเดือน เดือนละ 4000 - 5000 ทำได้สองปีกลับมา ไม่ได้อะไรเลยนอกจากโทรศัพท์ ASUS ราคา 4000 - 2 เครื่อง เพราะเงินที่ได้เอาไปซื้อเหล้า เบียร์ใช้จ่ายมั่วซั่วจนหมด ตอนนี้ใช้เงินแม่ไปวันๆ (เฉลี่ยวันละ 100 บาทขึ้น) บ้านนอก ครับ อาหารจานละ 20-40 บาท
เคยมีประวัติติดคุกเพราะยาบ้า (ติดประมาณ 2 เดือน แม่ประกันตัวออกมา) เคยเสพสารระเหยขั้นหนักจนโดนไล่ออกจากบ้าน แต่เลิกไปแล้ว เป็นอันธพาลหาเรื่องชกต่อย ไปหมอลำโดนขวดฟาด กินเหล้าเมาซิ่งบ้าง ปัจจุบันผมค่อนข้างแน่ใจมันยังเสพยาบ้าอยู่ หรือมีเพื่อนที่เสพเยอะด้วย แต่ผมไม่มีหลักฐานแน่ชัดแต่มั่นใจ หนำซํ้าเงินที่นำมาซื้อก็เงินค่าข้าวที่แม่ให้
ส่วนเงิน 100 บาทตอนคํ่าบางวัน (จะได้ออกไปช่วยแม่ที่สวนเวลานั้นด้วย) ผมต้องไปคนออกไปเอาให้มันเพราะแม่ไม่อยากเข้ามาและก็ไม่อยากให้พี่มันไปหาด้วย ซึ่งบางวันผมติดธุระออกไปไม่ได้ เหนื่อยจากการทำงานนอนแล้วนอนบ้าง (ส่วนตัวผมวันไหนไม่มีเงินก็ไม่กินครับ) ก็ไม่ได้ออกไปเอามาไว้ และทุกๆ วัน บางวันมันอยากได้เงินตอนบ่ายก็จะมาเคาะปังๆๆ เสียงอย่างดัง วันไหนไม่มีเงินให้มันจะวายโวยแหกปาก ปิดประตูเสียงดัง ทำให้ผมทำงานไม่ได้ นอนก็ไม่ได้ ต้องไปธนาคารกดเงินของตัวเองให้มันก่อน ซึ่งเงินในบัญชีเป็นเงินสำหรับค่าใช้จ่ายผมไม่อยากกดเท่าไหร่นัก แต่ปล่อยไว้บ้านที่พ่อสร้างคงพังไม่เหลือแน่ บางวันพาเพื่อนมากินเหล้าหน้าบ้านบ้าง บางวันพาเพื่อนอยู่ในห้องมัน (น่าจะสูบม้า) ก็เสียงดังวุ่นวายกันอีก ทำงานไม่ได้ นอนไม่ได้ไปอีก
จนตอนนี้เมื่อผมได้ยินเสียงอะไรก็ชั่งแม้ดังไม่มาก มันทำให้ผมใจเต้นแรง หวาดระแวง ทำสมาธิไม่ได้ แค่เสียงปิดประตูธรรมดาก็แสดงอาการแล้ว ซึ่งเป็นปัญหาเวลาออกนอกบ้านมาก
เมื่อหลายเดือนผ่านๆ มานี้ ไอ้พี่ชายผมมันเริ่มหนักขึ้นทุกวันๆ เงิน 100 ต่อวันไม่พอก็มาขอผมเพิ่ม 30 40 บ้าง ผมก็บอกมันตลอดว่าไม่มี มันก็จะแหกปาก โวยวาย ผมก็ทำได้แค่กำหมัดแน่น ใจจริงอยากซัดมันให้พิการไปเลย แต่ก็รู้ว่าสุดท้ายแม่ก็มานั่งดูแลมันอีกแน่ จะเป็นภาระไปอีก ทุกวันๆ ยิ่งแก่มันก็ยิ่งไร้วุฒิภาระ เหมือนเด็กปัญญาอ่อนไปเรื่อยๆ บ้างครั้งผมเข้าห้องนํ้าเปิดประตู ทิ้งไว้แปปเดียวมันก็เดินเข้าไปหยิบเงินเศษที่โต๊ะผม พอผมเห็น บ่นไปมันก็เดินหนี แล้วสวนมาว่า แล้วทำไม เสมอๆ แล้วก็ทะเลาะกัน แล้วก็จบโดยการที่มันเดินหนีตลอด
ปกติจะใช้ จยย. ของใครของมัน และเมื่อเดือนที่แล้ว จยย. ของมันเสีย มันก็จะมาเคาะประตูยืมของผมไปใช้ นิดเดียวบ้าง นานบ้าง วันหนึ่ง 8 - 9 รอบ
ซึ่งไม่มากแต่สำหรับคนที่กลัวเสียงดัง และกำลังตั้งใจทำงาน มันค่อนข้างส่งผลร้ายแรงกับผมมาก ผมประสาท-มากบวกกับความเครียดไปอีก แถมเอาไปซ่อมก็ไม่ไปดูว่ามันเป็นอะไร ช่างต้องการอะไรจนจะป่านนี้ ส่วนตัวผมแค่คอยออกไปเอาเงินให้มันก็เหนื่อยจะแย่แล้ว เพราะบ้านกับสวนก็ห่างกันมาก จะให้คอยตามดูอีกก็คงไม่ได้
และปัจจุบันล่าสุด โทรศัพท์มันหาย น่าจะเป็นเพื่อนมันนั้นแหละที่ขโมยไปขาย ซึ่งเข้ามาขโมยถึงในห้องมันเลย (ไม่แปลกครับ ตั้งแต่มันกลับมาจากทำงาน พาเพื่อนมาของมันก็หายบ่อย เมื่อก่อนผมอยู่คนเดียวเปิดบ้านไว้ จนเช้าก็ไม่มีอะไรหาย) มันก็ยิ่งหนักไปอีก เพราะถ้ามีโทรศัพท์มันก็จะนั่งเล่น ROV ครับ มาเคาะประตูตอนขอเงินกับยืม จยย. เวลาไม่มีอะไรก็นั่งเล่น ROV ทั้งวัน แต่พอโทรศัพท์มันหาย เล่น ROV ไม่ได้ อยู่มันจะโวยวายบ้าง แหกปากบ้าง
หนักกว่าเดิมไปอีก
ทุกวันนี้ผมรู้สึกแย่มาก แม่ผมก็เหมือนกัน ในใจผมคิดคิดว่า ผมควรจะฆ่ามันทิ้งเลยดีไหม แม่จะได้ไม่ต้องลำบาก แต่ก็ติดตรงที่ผมต้องดูแลแฟนผมด้วย
ทางแฟนผมคุณแม่เค้าก็เป็น ซีดในสมองต้องดูแลน้องสาว คุณแม่ ทำงาน จิตใจยํ่าแย่ ผมกับแฟนเราอายุ 22 เท่ากันครับ ตอนนี้ผมเริ่มหาเงินได้แล้ว จะได้ไปอยู่กับนาง แต่ก็ไม่อยากปล่อยแม่ไว้กับไอ้ขยะนี้ แต่ผมก็ทนอยู่กับมันไม่ได้เหมือนกัน ผมอยากฆ่ามันให้ตายๆ ไปเลยซะตอนนี้ จนปัญญามากครับไม่รู้ทำยังไงดี
*** เมื่อก่อนเฟรนลี่ แต่ตอนนี้ผมไม่ค่อยมีเพื่อนครับ เป็นซึมเศร้าที่รู้สึกอยากตายบ้าง แต่เล่นเกมส์ก็พอแก้ความรู้สึกนั้นได้ แต่บางวันก็ไม่ว่างเล่น ไม่มีใครรู้ครับ สำหรับคนอื่นผมดูเข้มแข็ง น่านับถือ ผมไม่อยากทำลายภาพนั้นของคนอื่น ***
ตอบไว้เผื่อถามครับ
ทำไมไม่ติดกล้องวงจรปิด >> ไม่มีเงินครับ
ทำไมไม่ซัดกันไปเลย >> ถ้ามีเรื่องกันแล้วไม่พิการหรือตายก็ อาจจะโดนมันฆ่าตอนหลับครับ
ทำไมไม่ให้มันไปทำงาน >> มันไม่ไปครับ
สรุปทุกวันนี้ผมเป็นคนกลัวเสียงดัง ซึมเศร้ากลางๆ ซึ่งถ้ายังโดนแบบนี้เรื่อยๆ ผมคงไม่ไหวจริงๆ
ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ....ขอบคุณทุกท่าน