นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้านะคะ
เรามีปัญหาความรัก ที่ไม่สามารถหาทางออกได้
เลยอยากได้คำแนะนำ หรือความคิดเห็นจากหลายๆคนค่ะ
เราอายุย่าง 30 ปี มีแฟนที่คบกันได้ไม่นาน ราวๆ 8 เดือน ในตอนแรกที่ยังไม่ได้คบกัน เค้าเข้ามาในชีวิตเราตอนที่เราพึ่งเลิกกับแฟนเก่า (กำลังเฮิร์ตเลย)
ในช่วงนั้น เราเหมือนกำลังตกอยู่ในภาวะโรคซึมเศร้าค่ะ น้ำหนักลดไป 5 กิโล กินข้าวไม่ลง หมดหวัง
ท้อแท้ อยากฆ่าตัวตายบ้างบางครั้งที่นึกถึง ต้องกินยาแก้แพ้หลายๆเม็ด เพื่อให้นอนหลับไป
และตื่นเช้ามาทำงาน แบบคนซึมๆ มึนๆ ไม่มีสติในการใช้ชีวิตค่ะ จนได้มามีโอกาสได้เจอแฟนคนนี้ ได้มีโอกาสคุยกัน เค้ามีคนคุยบ้าง ส่วนเราก็มีค่ะ เรียกง่ายๆว่า ต่างคนต่างมีตัวเลือก
สุดท้ายแล้ว เราก็เลือกกัน และตัดสินใจที่จะคบกัน และสัญญากันว่าที่ผ่านมาจะเป็นยังไง
เราจะไม่สนใจ เรามาเริ่มนับ 1 ด้วยกัน (ตอนนั้นยังมั่นใจว่า เราจะไม่ถลำลึกจนตัวเองต้องเจ็บแบบเดิมอีก)
ตลอดเวลาที่ใช้คำว่าแฟน เค้าแสดงออกอย่างชัดเจน ว่าเราคือแฟนเค้า
โพสรูปคู่ลง facebook ตลอด ในสายตาทุกคนที่มองมา เหมือนเค้ารักเรามาก และเราก็เหมือนจะเป็นคู่ที่ใครๆก็อิจฉา
แต่ความเป็นจริง คือเราทะเลาะกันบ่อยมากกกกกกกกกกกกกก เพราะเราขี้งอน ขี้น้อยใจค่ะ
เป็นนิสัยส่วนตัว ที่แก้แล้วไม่หายขาด เราจะมีอาการน้อยใจแฟนมาก ช่วงที่จะมีประจำเดือน
เราไม่มั่นใจว่ามันคือสันดาน หรือฤทธิ์ของยาคุมกำเนิดรึป่าว มันรู้สึกท้อแท้ และหมดหวัง
ใน 1 เดือน มันจะเป็นสักช่วงนึง ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก จากเรื่องเล็กก็ใหญ่ได้
เพราะนิสัยส่วนตัวของแฟนเรา ก็คือไม่เคยยอมใครค่ะ ไม่ว่าจะทะเลาะอะไรก็ตาม
เค้าจะไม่เคยพูดกับเราดีๆ ในสายตาเค้า เราเหมือนผู้หญิงงี่เง่า เอาแต่ใจ
อยากจะให้แฟนสนใจ ใส่ใจเวลาเราน้อยใจ แต่ทุกครั้ง ที่เราเริ่มจะน้อยใจ
มันจะทำให้เค้าเริ่มรำคาญ และว่าเราต่างๆนาๆ ด้วยน้ำเสียงตะคอกบ้าง ตัดสายทิ้งบ้าง
และ ที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจที่สุดคือ เค้าบอกว่า เราคงไปไม่รอด ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ไม่ว่าจะทะเลาะกันกี่ครั้ง เค้าไม่เคยง้อเราสักครั้ง มีแต่เรา ที่ไม่ว่าจะถูก หรือผิด ก็ติดต่อหาเค้าก่อนตลอด
ไปๆมาๆ รู้สึกว่า ตัวเองไม่มีค่าเลยค่ะ เราวางแผนมีอนาคตด้วยกัน เพราะอายุก็เริ่มจะเยอะกันแล้ว
แม่เราก็โอเคกับเค้ามากๆ ซึ่งเราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย ในทุกๆครั้งที่มีปัญหา เก็บไว้คนเดียวมาตลอด
ตอนนี้เรารู้สึกมืดบอดไปหมด ไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหน ความรู้สึกเหมือนเราไม่เคยเข้าใจกันเลย
ที่สำคัญ แฟนเราเป็นคนไม่แคร์ใครเลยค่ะ ถ้าเราจะไปเค้าก็ยินดีปล่อยให้เราไป แต่ถ้าเราอยู่ ก็ต้องรับให้ได้
กับการเป็นคนเอารมณ์ร้อน ไม่แคร์ใคร และเอาตัวเองเป็นใหญ่ เราพยายามปรับปรุงตัว ให้ดีขึ้น ซึ่งเราก็คิดว่า
เราทำได้ดีขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เค้าพูดว่าเค้ากับแฟนเก่าไม่เคยทะเลาะกันเลย มาคบกับเรา ทะเลาะกันบ่อย
เค้าเหนื่อยและรำคาญเรา เสียใจมาก แต่ต้องปรับปรุงตัวให้ได้ ขอโอกาสแล้ว เค้าบอกว่า เค้าไม่มีให้...
แฟนทำเหมือนอยากเลิก แต่ไม่บอกเลิก อายุ 30 แล้ว ควรไปต่อ หรือพอแค่นี้คะ ?
เรามีปัญหาความรัก ที่ไม่สามารถหาทางออกได้
เลยอยากได้คำแนะนำ หรือความคิดเห็นจากหลายๆคนค่ะ
เราอายุย่าง 30 ปี มีแฟนที่คบกันได้ไม่นาน ราวๆ 8 เดือน ในตอนแรกที่ยังไม่ได้คบกัน เค้าเข้ามาในชีวิตเราตอนที่เราพึ่งเลิกกับแฟนเก่า (กำลังเฮิร์ตเลย)
ในช่วงนั้น เราเหมือนกำลังตกอยู่ในภาวะโรคซึมเศร้าค่ะ น้ำหนักลดไป 5 กิโล กินข้าวไม่ลง หมดหวัง
ท้อแท้ อยากฆ่าตัวตายบ้างบางครั้งที่นึกถึง ต้องกินยาแก้แพ้หลายๆเม็ด เพื่อให้นอนหลับไป
และตื่นเช้ามาทำงาน แบบคนซึมๆ มึนๆ ไม่มีสติในการใช้ชีวิตค่ะ จนได้มามีโอกาสได้เจอแฟนคนนี้ ได้มีโอกาสคุยกัน เค้ามีคนคุยบ้าง ส่วนเราก็มีค่ะ เรียกง่ายๆว่า ต่างคนต่างมีตัวเลือก
สุดท้ายแล้ว เราก็เลือกกัน และตัดสินใจที่จะคบกัน และสัญญากันว่าที่ผ่านมาจะเป็นยังไง
เราจะไม่สนใจ เรามาเริ่มนับ 1 ด้วยกัน (ตอนนั้นยังมั่นใจว่า เราจะไม่ถลำลึกจนตัวเองต้องเจ็บแบบเดิมอีก)
ตลอดเวลาที่ใช้คำว่าแฟน เค้าแสดงออกอย่างชัดเจน ว่าเราคือแฟนเค้า
โพสรูปคู่ลง facebook ตลอด ในสายตาทุกคนที่มองมา เหมือนเค้ารักเรามาก และเราก็เหมือนจะเป็นคู่ที่ใครๆก็อิจฉา
แต่ความเป็นจริง คือเราทะเลาะกันบ่อยมากกกกกกกกกกกกกก เพราะเราขี้งอน ขี้น้อยใจค่ะ
เป็นนิสัยส่วนตัว ที่แก้แล้วไม่หายขาด เราจะมีอาการน้อยใจแฟนมาก ช่วงที่จะมีประจำเดือน
เราไม่มั่นใจว่ามันคือสันดาน หรือฤทธิ์ของยาคุมกำเนิดรึป่าว มันรู้สึกท้อแท้ และหมดหวัง
ใน 1 เดือน มันจะเป็นสักช่วงนึง ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก จากเรื่องเล็กก็ใหญ่ได้
เพราะนิสัยส่วนตัวของแฟนเรา ก็คือไม่เคยยอมใครค่ะ ไม่ว่าจะทะเลาะอะไรก็ตาม
เค้าจะไม่เคยพูดกับเราดีๆ ในสายตาเค้า เราเหมือนผู้หญิงงี่เง่า เอาแต่ใจ
อยากจะให้แฟนสนใจ ใส่ใจเวลาเราน้อยใจ แต่ทุกครั้ง ที่เราเริ่มจะน้อยใจ
มันจะทำให้เค้าเริ่มรำคาญ และว่าเราต่างๆนาๆ ด้วยน้ำเสียงตะคอกบ้าง ตัดสายทิ้งบ้าง
และ ที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจที่สุดคือ เค้าบอกว่า เราคงไปไม่รอด ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ไม่ว่าจะทะเลาะกันกี่ครั้ง เค้าไม่เคยง้อเราสักครั้ง มีแต่เรา ที่ไม่ว่าจะถูก หรือผิด ก็ติดต่อหาเค้าก่อนตลอด
ไปๆมาๆ รู้สึกว่า ตัวเองไม่มีค่าเลยค่ะ เราวางแผนมีอนาคตด้วยกัน เพราะอายุก็เริ่มจะเยอะกันแล้ว
แม่เราก็โอเคกับเค้ามากๆ ซึ่งเราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย ในทุกๆครั้งที่มีปัญหา เก็บไว้คนเดียวมาตลอด
ตอนนี้เรารู้สึกมืดบอดไปหมด ไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหน ความรู้สึกเหมือนเราไม่เคยเข้าใจกันเลย
ที่สำคัญ แฟนเราเป็นคนไม่แคร์ใครเลยค่ะ ถ้าเราจะไปเค้าก็ยินดีปล่อยให้เราไป แต่ถ้าเราอยู่ ก็ต้องรับให้ได้
กับการเป็นคนเอารมณ์ร้อน ไม่แคร์ใคร และเอาตัวเองเป็นใหญ่ เราพยายามปรับปรุงตัว ให้ดีขึ้น ซึ่งเราก็คิดว่า
เราทำได้ดีขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เค้าพูดว่าเค้ากับแฟนเก่าไม่เคยทะเลาะกันเลย มาคบกับเรา ทะเลาะกันบ่อย
เค้าเหนื่อยและรำคาญเรา เสียใจมาก แต่ต้องปรับปรุงตัวให้ได้ ขอโอกาสแล้ว เค้าบอกว่า เค้าไม่มีให้...