ผมซื้อบ้านใหม่กับแฟน
แต่แฟนผมขอดิวเรื่องการต่อเติมบ้านเอง
ละแฟนผมก็ตัดสินใจเลือกจากต่อเติมบ้านจากคำแนะนำของวิศวะ ที่มาตรวจบ้านให้กับเรา
แต่ด้วยความที่แฟนผมหน้าตาดี วิศวะคนนั้นเลยจีบแฟนผม ทั้งๆที่มันเคยบอกผมว่ามีลูกมีเมียแล้ว
ผมไม่โอเคมาก เมื่อรู้เรื่องว่าเขาแอบคุยกัน ผมมารู้ทีหลัง เพราะเขาไม่เคยบอก
ผมจึงบอกให้เลิกติดต่อแล้วไปสืบมารู้ว่าเขามีลุกมีเมียจริงๆ พร้อมเอารุปมันกับครอบครัวให้แฟนผมดู
แต่แฟนผมกลับเอาเรื่องที่ผมพูดไปถามไอ้วิศวะคนนั้น (แล้วพอมีทะเลาะกันอีกครั้งแฟนผมก็มาเถียงผมว่ามันไปถามวิศวะแล้ว)
แล้วมันก้โกหกโดยการบอกแฟนผมว่าเขาเลิกกะเมียแล้วจริงๆ ที่อยุ่เพราะลูก นู่นี่นั่นจะโกหก
เหมือนแฟนผมเชื่อมัน (ฟังจากคำที่แฟนผมเถียงผมนะ)
แต่เขาอ้างว่าถ้าให้วิศวะช่วยช่างก็จะทำงานให้ดีและเร็วขึ้นเขาพยามอธิบายว่ายอมโดนวิศวะพูดแทะโลมหน่อยแต่ได้งานดีก็คุ้มนะ มันจะมีเมียก้เรื่องของมัน
แต่ผมไม่โอเคขอให้เค้าเลิกติดต่อ เขาบอกจะเลิกคุย สุดท้ายเขาใช้วิธีการแอบคุยกัน
แอบโทรหาแอบไลน์
จนไปเจอข้อความเขาทักคุยกันว่า คุณวันนี้มีตรวจบ้านไหมคะ ไอ้วิศวะตอบกลับว่า
มีๆ ทำไมคิดถึงผมหรอ ผมเจอและไม่โอเคมากโวยวาย และโทรไปด่ามัน
พร้อมกับเอาข้อความส่งไปให้ เมียมันดู คราวนี้เรื่องใหญ่
แต่แฟนผมกับบอกว่าผมทำเค้าพัง ทำให้เค้าได้บ้านไม่ดี เพราะช่างตามตัวยาก
ทำไมผมทำตัวเป็นเด็ก ไม่ยอมเป็นผู้ใหญ่ ถ้าผมอดทนอีกหน่อยจนบ้านเสร็จจะไม่ว่าเลย ว่าผมไม่ฟังเหตุผล
และการที่ผมทำแบบนี้เขาอาย เหมือนเขาไปเป็นมือที่3
ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย เขาแค่รองานเสร็จจะเลิกติดต่อ
แค่ต้องการให้เขาช่วยจนบ้านเสร็จแค่นั้น สรุปผมผิดจริงๆใช่ไหมครับ
และวุฒิภาวะผมยังไม่โตพอจริงๆใช่มั้ยครับ
แล้วตอนนี้สถานะความสัมพันธ์กับแฟนผมคือแย่มากครับ เปราะบางมากเขาไม่โทษว่าเขาผิดเลย
โทษว่าผมผิดคนเดียวที่ทำพัง พอผมเถียงก็หาว่าผมไม่ยอมรับผิด ไม่รู้จักโตครับ
ผมควรทำไงดี
ผมยังมีภาวะความเป็นผู้ใหญ่ไม่พอใช่ไหมครับ
แต่แฟนผมขอดิวเรื่องการต่อเติมบ้านเอง
ละแฟนผมก็ตัดสินใจเลือกจากต่อเติมบ้านจากคำแนะนำของวิศวะ ที่มาตรวจบ้านให้กับเรา
แต่ด้วยความที่แฟนผมหน้าตาดี วิศวะคนนั้นเลยจีบแฟนผม ทั้งๆที่มันเคยบอกผมว่ามีลูกมีเมียแล้ว
ผมไม่โอเคมาก เมื่อรู้เรื่องว่าเขาแอบคุยกัน ผมมารู้ทีหลัง เพราะเขาไม่เคยบอก
ผมจึงบอกให้เลิกติดต่อแล้วไปสืบมารู้ว่าเขามีลุกมีเมียจริงๆ พร้อมเอารุปมันกับครอบครัวให้แฟนผมดู
แต่แฟนผมกลับเอาเรื่องที่ผมพูดไปถามไอ้วิศวะคนนั้น (แล้วพอมีทะเลาะกันอีกครั้งแฟนผมก็มาเถียงผมว่ามันไปถามวิศวะแล้ว)
แล้วมันก้โกหกโดยการบอกแฟนผมว่าเขาเลิกกะเมียแล้วจริงๆ ที่อยุ่เพราะลูก นู่นี่นั่นจะโกหก
เหมือนแฟนผมเชื่อมัน (ฟังจากคำที่แฟนผมเถียงผมนะ)
แต่เขาอ้างว่าถ้าให้วิศวะช่วยช่างก็จะทำงานให้ดีและเร็วขึ้นเขาพยามอธิบายว่ายอมโดนวิศวะพูดแทะโลมหน่อยแต่ได้งานดีก็คุ้มนะ มันจะมีเมียก้เรื่องของมัน
แต่ผมไม่โอเคขอให้เค้าเลิกติดต่อ เขาบอกจะเลิกคุย สุดท้ายเขาใช้วิธีการแอบคุยกัน
แอบโทรหาแอบไลน์
จนไปเจอข้อความเขาทักคุยกันว่า คุณวันนี้มีตรวจบ้านไหมคะ ไอ้วิศวะตอบกลับว่า
มีๆ ทำไมคิดถึงผมหรอ ผมเจอและไม่โอเคมากโวยวาย และโทรไปด่ามัน
พร้อมกับเอาข้อความส่งไปให้ เมียมันดู คราวนี้เรื่องใหญ่
แต่แฟนผมกับบอกว่าผมทำเค้าพัง ทำให้เค้าได้บ้านไม่ดี เพราะช่างตามตัวยาก
ทำไมผมทำตัวเป็นเด็ก ไม่ยอมเป็นผู้ใหญ่ ถ้าผมอดทนอีกหน่อยจนบ้านเสร็จจะไม่ว่าเลย ว่าผมไม่ฟังเหตุผล
และการที่ผมทำแบบนี้เขาอาย เหมือนเขาไปเป็นมือที่3
ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย เขาแค่รองานเสร็จจะเลิกติดต่อ
แค่ต้องการให้เขาช่วยจนบ้านเสร็จแค่นั้น สรุปผมผิดจริงๆใช่ไหมครับ
และวุฒิภาวะผมยังไม่โตพอจริงๆใช่มั้ยครับ
แล้วตอนนี้สถานะความสัมพันธ์กับแฟนผมคือแย่มากครับ เปราะบางมากเขาไม่โทษว่าเขาผิดเลย
โทษว่าผมผิดคนเดียวที่ทำพัง พอผมเถียงก็หาว่าผมไม่ยอมรับผิด ไม่รู้จักโตครับ
ผมควรทำไงดี