สวัสดีครับทุกๆคน..
วันนี้ผมมีเรื่องจะมาระบายครับ คือผมเรียนสายอาชีพ ตอนนี้อยู่ปี 2 กำลังฝึกงานครับ ผมไปฝึกงานของที่ๆนึง
(ผมขอไม่บอกล่ะกันนะครับว่าฝึกเกี่ยวกับอะไรหรือที่ไหน)
ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ไปตรวจงานในที่ๆหนึ่งที่มันต้องมีการจดบันทึก ผมไปกับเพื่อนๆที่มาฝึกงานด้วยกันกับพี่ที่เป็นหัวหน้าครับ(ผมขอเรียกเขาว่า "พี่จี" ก็แล้วกัน)
(ต้องขอบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่จะให้ทำอะไรหรือสอนอะไร ผมต้องสอนซ้ำๆกว่าจะเข้าใจ เหมือนกับเวลาเพื่อนอ่านหนังสือได้ 1 รอบก็เข้าใจ แต่ผมต้อง 2-3 รอบถึงจะเข้าใจ)
พี่จีให้ผมเป็นคนจดบันทึกในสมุดบันทึกทั้งหมด
และผมต้องขอบอกก่อนเลยว่าผมไม่เข้าใจและทำไม่เป็นเลย ถึงแม้จะเคยเรียนมา แต่มันก็ไม่เหมือนเวลาเราอยู่หน้างานจริงๆ แต่ผมก็โอเคครับ อะไรก็ได้
พี่จีทำตัวอย่างให้ ผมดู 2 ตัวอย่าง แต่ผมก็ไม่เข้าใจที่มาที่ไปอยู่ดี เขาบอกไม่ละเอียด จนสักพัก โทรสับของพี่เขาก็เข้าครับ เขาคุยโทรศัพท์ไป
จนซักพัก ผมเริ่มสงสัยและไม่แน่ใจว่าต้องจดบันทึกในช่อง
ไหนหรือตรงไหน ผมจึงรีบวิ่งไปหาพี่จีเพื่อจะถาม แต่ผมกลับโดนตะคอกใส่อย่างอารมณ์เสีย คนถามมันก็เสียความรู้สึกสิครับ ผมเลยรีบวิ่งกลับมาและจดไปอย่างไม่สนใจว่ามันจะถูกหรือผิด
จนถึงเวลา ตรวจการบันทึกงานชิ้นนั้น การจดบันทึกแผ่นหลังๆ ผมจดถูกอย่างไม่มีปัญหาเพราะผมเข้าใจ และเข้าด้วยตัวเองกับพี่ๆคนอื่นที่มาด้วย
แต่ความซวยนั้นก็คือ การจดบันทึกแรกๆมันผิด
พี่จีว่าผมอย่างโมโห พร้อมกับตะคอกใส่
และอัยที่มันผิดนั้นก็คือ ตรงจุดเดียวที่ผมจะไปถามเขาเพราะไม่เข้าใจแต่กลับโดนตะคอกมา
ผมรู้สึกโมโหมากๆครับ ทำไมต้องโทษหรือตะคอกใส่ผมด้วย ผมผิดหรอ?
ผมรู้สึกไม่อยากไปฝึกงานอีกเลยเพราะความอึดอัดตั้งแต่แรกอยู่แล้วบวกกับเรื่องๆนี้..
ผมท้อใจมากๆเลย😓 ทำอะไรๆ
ก็ผิดไปซะทุกเรื่อง
เป็นเด็กฝึกงานนี่ผิดตลอด?
วันนี้ผมมีเรื่องจะมาระบายครับ คือผมเรียนสายอาชีพ ตอนนี้อยู่ปี 2 กำลังฝึกงานครับ ผมไปฝึกงานของที่ๆนึง
(ผมขอไม่บอกล่ะกันนะครับว่าฝึกเกี่ยวกับอะไรหรือที่ไหน)
ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ไปตรวจงานในที่ๆหนึ่งที่มันต้องมีการจดบันทึก ผมไปกับเพื่อนๆที่มาฝึกงานด้วยกันกับพี่ที่เป็นหัวหน้าครับ(ผมขอเรียกเขาว่า "พี่จี" ก็แล้วกัน)
(ต้องขอบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่จะให้ทำอะไรหรือสอนอะไร ผมต้องสอนซ้ำๆกว่าจะเข้าใจ เหมือนกับเวลาเพื่อนอ่านหนังสือได้ 1 รอบก็เข้าใจ แต่ผมต้อง 2-3 รอบถึงจะเข้าใจ)
พี่จีให้ผมเป็นคนจดบันทึกในสมุดบันทึกทั้งหมด
และผมต้องขอบอกก่อนเลยว่าผมไม่เข้าใจและทำไม่เป็นเลย ถึงแม้จะเคยเรียนมา แต่มันก็ไม่เหมือนเวลาเราอยู่หน้างานจริงๆ แต่ผมก็โอเคครับ อะไรก็ได้
พี่จีทำตัวอย่างให้ ผมดู 2 ตัวอย่าง แต่ผมก็ไม่เข้าใจที่มาที่ไปอยู่ดี เขาบอกไม่ละเอียด จนสักพัก โทรสับของพี่เขาก็เข้าครับ เขาคุยโทรศัพท์ไป
จนซักพัก ผมเริ่มสงสัยและไม่แน่ใจว่าต้องจดบันทึกในช่อง
ไหนหรือตรงไหน ผมจึงรีบวิ่งไปหาพี่จีเพื่อจะถาม แต่ผมกลับโดนตะคอกใส่อย่างอารมณ์เสีย คนถามมันก็เสียความรู้สึกสิครับ ผมเลยรีบวิ่งกลับมาและจดไปอย่างไม่สนใจว่ามันจะถูกหรือผิด
จนถึงเวลา ตรวจการบันทึกงานชิ้นนั้น การจดบันทึกแผ่นหลังๆ ผมจดถูกอย่างไม่มีปัญหาเพราะผมเข้าใจ และเข้าด้วยตัวเองกับพี่ๆคนอื่นที่มาด้วย
แต่ความซวยนั้นก็คือ การจดบันทึกแรกๆมันผิด
พี่จีว่าผมอย่างโมโห พร้อมกับตะคอกใส่
และอัยที่มันผิดนั้นก็คือ ตรงจุดเดียวที่ผมจะไปถามเขาเพราะไม่เข้าใจแต่กลับโดนตะคอกมา
ผมรู้สึกโมโหมากๆครับ ทำไมต้องโทษหรือตะคอกใส่ผมด้วย ผมผิดหรอ?
ผมรู้สึกไม่อยากไปฝึกงานอีกเลยเพราะความอึดอัดตั้งแต่แรกอยู่แล้วบวกกับเรื่องๆนี้..
ผมท้อใจมากๆเลย😓 ทำอะไรๆ