สวัสดีครับทุกท่านในพันทิป ตอนนี้ผมอายุ23จะ24ปีนี้แล้วครับอีกไม่กี่เดือน ทำงานข้าราชการตำรวจจนกระทั้งได้ย้ายกลับภูมิลำเนาตัวเองหลังจากไปทำงานต่างที่มา3ปี แล้วได้พบเจอกับความรักเมื่อปลายปี 2557 ตกลงคบหากันอยู่ดูแลมาตลอดมีอะไรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน รักกันมากมีแต่คนชมว่าเป็นคู่ที่น่ารักจนถึงเวลา นางได้ย้ายกลับภูมิลำเนาของนางก่อนแล้ว ซึ่งผมก็ช่วยเหลือเก็บของยกของให้นางเกือบทั้งหมดเลย ก่อนที่จะรู้สึกไกลกันนางก็กอดผมรักกันมากๆ แต่มีเวลาว่างก็ยังนัดกันมีเวลาหาสู่ตลอด จนผมอดทนทำงานที่เดิมอีก5-6 เดือนอดทนลุ้นมีชื่อในคำสั่งจนได้ย้ายกลับภูมิลำเนาบ้างเพราะเรามีภูมิลำเนาห่างกัน120กิโลเมตรเอง^^ ดีใจมากแต่พอย้ายมาที่ทำงานใหม่แล้วทำงานได้แค่ไม่ถึงอาทิตย์เลย พบได้ประสบอุบัติเหตุถูกรถยนต์เก๋งชนเพราะเขาเลี้ยวเข้าซอยไม่ได้ดูรถว่ามีผมที่ขับรถมอเตอร์ไซค์CBRมาด้วย ผมจำวันที่เกิดเหตุวันนั้นไม่ได้เลยแต่ฟังจากเขาเล่าบอกว่าตัวชนบริเวณฝั่งโดยสารด้านซ้ายของตัวรถ แล้วกระเด็นระดับนึงแล้วไปถูกับถนนต่อ ได้รับบาดเจ็บบนใบหน้า(ขนาดใส่หมวกกันน็อกเต็มใบ)ตามตัวนิดหน่อย ขากระดูกหักข้างขวาตรงกลางต้นขากับเกือบถึงเอวเลย แฟนก็มาเยี่ยมทันที่อีกวันหลังแม่ผมโทรไปบอก นางลางานมาเฝ้าผมผ่าตัดตั้งแต่บ่าย2ถึง2ทุ่มเลย เสร็จเฝ้าผมได้อีก2วันต้องกลับไปทำงานส่วนผมก็มาเยี่ยมตลอดๆครับเป็นเพื่อนผมจากที่ทำงานเก่ามีแต่คนไม่คาดคิดที่ทำงานเก่าเป็นห่วงผมกันมากๆจนนอนใส่น้ำเกลือได้1สัปดาห์หมอก็ให้กลับไปพักฟื้นที่บ้านได้ ช่วงแรกๆปวดแผลมากๆเลยรู้สึกเจ็บเห็นแม็กที่แผลและตกใจทั้ง43ตัว แต่กลับมาบ้านได้จนเข้าเดือนสิงหาคม เดือนนี้แหละครับ ปรากฏว่าแฟนผมคุยกับผมน้อยลงทำอะไรไม่ใส่ใจกันมากขึ้นให้เวลาน้อยลงจนพบโทรไปเองแล้วพบว่าสายไม่ว่าง

ผมถามนางว่าคุยกับใคร นางไม่ตอบผมเลย ผมทั้งถามย้ำๆๆๆบอกเอาร่างกายเข้าแลกนะจนนางยอมบอกว่าคุยกับคนอื่นแต่ไม่บอกว่าใคร... ผมเสียใจมากๆเลยทำไมการย้ายมาที่ทำงานใหม่ยังไม่เจอเรื่องดีๆเลยทั้งงานหนัก การเดินทาง อุบัติเหตุ ความรักอีก เฮ้อ.... จนหลังจากนั้นผมก็ถามนางตรงๆว่าต้องการผมไหม นางบอกว่าไม่อยากให้ผมเสียใจ ไม่อยากให้ผมรู้สึกไม่ดี แต่ผมก็บอกว่า ตอบมาเถอะไม่เป็นไร^^ นางตอบมาว่า ผมน่าจะรู้ แล้วนางก็ขอโทษผมมากๆบอกว่านางรู้สึกผิดมากๆนางทำพังเอง แล้วบอกผมว่าผมน่ะเป็นคนดีมากๆที่ใส่ใจดูแลดีมากๆให้ความสำคัญตลอด แต่นางบอกว่านางทำพังเอง ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรผมยังอยากมีคุณนะ ยังอยากจับมือคุณผ่านเรื่องแบบนี้ไปให้ได้ แต่นางร้องไห้เสียใจที่ทำลงแล้วก็ไม่ได้คุยกันเลยอีกวันถัดมา หลังนางเลิกงานก็โทรมาถามขาผมเป็นยังไงบ้างดีขึ้นบ้างไหมกินยาแล้วหรือยังก็โทรคุยกันจนนางถึงบ้านแล้วก็วางสายไปส่วนผมก็บอกไปว่ายังรอเธออยู่เสมอนะ

ก่อนวางสายกันไป หายเงียบกันไป3-4วันเลย แต่ผมก็โพสเพลงอกหักทุกวันๆ ส่วนนางในเฟสบุ๊คนิ่งมากๆแต่ก็ยังไม่เปลี่ยนรูปโปรไฟล์ที่ผมถ่ายกับรูปหน้าปกที่ทำรูปหัวใจด้วยกัน แล้ววันก่อน ก่อนที่ผมตั้งกระทู้นี้ครับนางก็ @ผมในไอจีวันที่เกิดเหตุที่นางมาเฝ้าผม ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำแบบนี้ทำไมในเมื่อมีคนอื่นแล้วหนิจนล่าสุดเมื่อคืน นางโพสต์รูปในเฟสบุ๊คกับที่ทำงานใส่ชุดราตรีเลี้ยงงานเกษียณ ผมก็ยังแอบไปกดถูกใจแบบหัวใจ แล้วก็โทรหาวันนั้นเลยประมาณ3ทุ่ม นางบอกว่ากำลังขับรถกลับนะไปกันหลายคนที่ไปร่วมกันแล้วนางก็ถามสบายดีไหม ขาเป็นยังไงบ้างดีขึ้นหรือยังกินยาหรือยัง ผมก็ตอบไปดีขึ้นบ้างแต่ยังเดินไม่ได้ต้องรอกายภาพแล้วก็กินยาแล้วนะ คุยกันแปปเดียวเพราะนางขับรถอยู่ ผมก็แอบหยอดนะว่าคิดถึงนะ... ^^ ถามนางคิดถึงเราไหม นางเงียบก่อน... ผมถามอีกรอบบอกว่าตอบมาเถอะไม่ว่าหรอก นางบอกว่าตามนั้น... แล้วก็วางสายกัน จบแล้วครับ...
ถ้าความรู้สึกผมจริงๆเป็นไง ผมอยากพิสูจน์ให้นางได้เห็นว่าผมก็หายได้นะกลับมาแข็งแรงได้ ยังเหลืออะไรให้ทำอีกตั้งเยอะ ผมพึ่งทำไปนิดเดียวเอง ยังรักยังคิดถึงแหละ เมื่อหายดีแล้วจะขับรถไปหานางเลย คงต้องใช้ความดีพิสูจน์ให้นางเห็น โทรทุกวันบอกอาการตลอด... อยากถามความคิดเห็นชาวพันทิปด้วยนะครับ ผมจะสู้ๆนะครับ ยังมีอะไรให้พิสูจน์อีกตั้งเยอะ... :')
อยากสอบถามความรู้สึกของชาวพันทิปหน่อยครับ
ถ้าความรู้สึกผมจริงๆเป็นไง ผมอยากพิสูจน์ให้นางได้เห็นว่าผมก็หายได้นะกลับมาแข็งแรงได้ ยังเหลืออะไรให้ทำอีกตั้งเยอะ ผมพึ่งทำไปนิดเดียวเอง ยังรักยังคิดถึงแหละ เมื่อหายดีแล้วจะขับรถไปหานางเลย คงต้องใช้ความดีพิสูจน์ให้นางเห็น โทรทุกวันบอกอาการตลอด... อยากถามความคิดเห็นชาวพันทิปด้วยนะครับ ผมจะสู้ๆนะครับ ยังมีอะไรให้พิสูจน์อีกตั้งเยอะ... :')