ความลำบาก.....เป็นแรงผลักดัน

✔️✔️อ่านสักนิดเผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครอีกหลายคน ใครที่กำลังท้อจะได้ลุกขึ้นสู้
#ศรีสะเกษบ้านฉันตอนนั้นชีวิตเราลำบากมาก บ้านไฮเลิง-หนองแคน ต.สำโรงปราสาท อ.ปรางค์กู่ เล่าถึงชีวิตวัยเด็ก คนชนบทที่มีความยากจนมากที่สุด แม่มีปัญหาเรื่องบ้านที่เคยอยู่กับพี่สาว
#พวกเราถูกขับไล่ให้ไปนอนในป่าช้า แม่เครียดมาก คิดสั้นผูกคอตาย เจ๊อุ้มน้องร้องไห้มองดูแม่ที่ผูกคอตัวเองกับต้นไม้ แต่แล้วเชือกที่ผูกเกิดขาด เจ๊โผ่เข้ากอดแม่ร้องให้บอกแม่ว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน แม่อย่าทิ้งหนูกับน้องไปไหนอีกนะ พวกหนูไม่มีใคร
#แม่ตั้งสติได้เลยไปขอผ่อนที่ดิน เก็บเศษไม้และมีชาวบ้านมาช่วยปลูกบ้าน บ้านถูกสร้างให้พอคุ้มหัวนอนบังแดดแต่ไม่บังฝนเวลาฝนตกทีต้องวิ่งเอาถ้วยเอาจานมารองน้ำ เจ๊ไม่เคยได้วิ่งเล่นอย่างเช่นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน แม่ฝึกให้ทำงานตั้งเล็ก.ลูกคนโตของบ้าน.ทำงานทุกอย่าง...
#บ้านเราไม่มีหรอกไฟฟ้า..ประปา บาดาล ต้องเดินไกลหลายกิโลเอาน้ำตามบ่อขุดมาเพื่อกิน-ใช้ #หาบน้ำใส่ตุ่มให้เต็มทุกใบถังน้ำที่ใช้ในการตักน้ำใบใหญ่กว่าตัวคนหาบมองไม่เห็นหน้าด้วยซ้ำ ชาวบ้านจะเห็นจนคุ้นชินตา
- เรียนไปถึง ม.2 วันหนึ่งแม่ขอให้เสียสละเพื่อน้องให้ออกจากโรงเรียนเพื่อทำงานกรุงเทพ เวลาผ่านไปเจ๊ไม่เคยทิ้งการเรียนตรงไหนมีให้เรียนก็จะขอแม่ไปเรียน...
- กว่าจะมาถึงวันนี้เราจึงต้องขยันกว่าคนอื่นเพราะเราไม่อยากลำบาก...ความจนมันน่ากลัว...แม่ไม่ได้เห็นความสำเร็จของพวกเรา
#ขอบคุณความจนและโอกาสที่ผลักดันฉัน
ชอบกด like ถูกใจกดแชร์