คือเรา..ไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนนะคะ สาวโสดเฮฮาคนนึง ที่ไม่ปิดกั้นตัวเอง ไม่อยากผูกมัดกับใคร อยากอยู่อย่างงี้ไปก่อน ดูกันนานๆ ให้อิสระกัน พอมีคนเข้ามา ทั้งในชีวิตจริง และโลกโซเชียล เราก็เปิดโอกาสให้ลองศึกษากัน มีทั้งแบบคุยเล่นๆ ถามไถ่ธรรมดา ไม่รู้สึกอยากสารต่อ บ้างก็หาย บ้างก็ยังคุยอยู่แต่คุยแบบจิงจังหน่อยและ ใช้เวลาคุยกันนานที่สุดมีอยู่ 3 คนค่ะ คนแรกคุยกันค่อนไปข้างผู้ใหญ่ จิงจังและตรงไปตรงมา ส่วนคนที่ 2 คุยช้าๆ สบายๆ แต่ชัดเจนเจอกันบ้างและห่วงใยเสมอฟิลกู๊ดๆ คนที่ 3 ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้แต่ไม่เคยหายไปไหนแชร์ความรู้สึกกันเสมอ เรารู้สึกโอเคกับทั้ง 3 คนจึงสารต่อ แต่ยังไม่ได้คบเป็นแฟนกับคนใดคนนึงค่ะ กลัวเหมือนกันว่าจะตัดสินใจพลาดเลยขออยู่ลอยๆแบบนี้ไปก่อน ถ้าไม่เวิร์คก็จะอยู่คนเดียวซะเลย 555 (เห็นแก่ตัว) ซึ่งเราเองก็เปิดใจใจบอกทั้ง 3 คนนะคะว่า "ไม่ได้คุยแค่คุณคนเดียวนะ..อยากให้แค่คุยกันไปแบบนี้ก่อน" เราก็ไม่ห้ามไม่ให้พวกเขาคุยกับให้เราเราก็ปล่อย เปิดโอกาสให้เขาเลือก ออกจะยินดีด้วยซ้ำว่าถ้าคุณเจอคนที่ใช่และเหมาะสมกว่า ซึ่งช่วงแรก ๆ พวกเขาก็โอเค และ ยอมรับว่า เข้าใจ ว่าเรานิสัยอย่างงี้ รักอิสระ บ้างาน ให้เวลากับเพื่อน และใส่ใจครอบครัว
แต่ช่วงหลังๆ มานี้ทั้งสามคนเริ่งแสดงอาการรุนแรงมากกกก ว่าต้องการผูกมัดเราไม่อยากเป็นแค่คนคุยกัน ขอเจอบ่อยขึ้น ทักแชทรัวๆ ถาม ตาม จี้ เริ่มสงสัยและพูดเหน็บแนมว่าเราไม่จิงจังสักที บอกว่าคุยแบบนี้มันไม่ได้อะไรขึ้นมา ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้า ต้องคบกับและเป็นแฟนให้สถานะชัดเจนไปเลยบลาๆ ๆ
พวกเขาชัดเจน จริงจัง เปิดเผยและชัดเจนมาก บอกว่าไม่มีการคุยกับคนอื่น คุยกับเราคนเดียว (เชื่อได้มั้ย ) บอกกับครอบครัวว่าคุยกับเรา แนะนำคนรอบข้างให้รู้จัก ให้เรามีส่วนร่วมในการตัดสินใจ //ในใจเราอยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นนนนน ชั้นแค่คนคุยน๊ะ !!
แล้วมันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราเจ็บๆ คันๆและเอะใจ รู้สึกผิดได้เหมือนกัน หนึ่งในนั้นบอกว่าสักวันเราจะไม่เหลือใครเพราะเราไม่ยอมชัดเจน ! อีกคนก็บอกว่าเราปิดกั้นตัวเองมากเกินไป ชิวเกินไป ! ส่วนอีกคนก็รอเราไม่ได้ต้องการให้เป็นให้มากกว่า !
ตั้งกระทู้เพื่ออยากถามค่ะ ว่าเราผิดมั้ยค่ะในเมื่อเรายังไม่ได้ผูกมัดกับใคร เรายังอยากให้ดูกันไปนานๆซึ่งสำหรับเราทั้ง 3 คนยังไม่ใช่ที่สุดสำหรับเรา เราเองก็ไม่ได้รั้ง รึห้าม ไม่ให้เขาคุย รึ ศึกษาคนอื่นนะคะ เราฟรีและแฟร์มาก ออกแนวปล่อยเกินไปจนเขาหาว่าเราไม่แคร์เขา เราเอายังอยากเจอคนให้มากกว่านี้ เลือกให้นานกว่านี้แค่นั้น
สำหรับเรา การมีความรักจริงๆสักครั้ง มันคือเรื่องใหญ่พอๆกับสอบเข้ามหาลัย ขอ "เลือก" ให้เหมาะสมกับเราที่สุด
อยากบอกว่าที่คุยหลายคน..แค่ยังไม่แน่ใจและไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ
แต่ช่วงหลังๆ มานี้ทั้งสามคนเริ่งแสดงอาการรุนแรงมากกกก ว่าต้องการผูกมัดเราไม่อยากเป็นแค่คนคุยกัน ขอเจอบ่อยขึ้น ทักแชทรัวๆ ถาม ตาม จี้ เริ่มสงสัยและพูดเหน็บแนมว่าเราไม่จิงจังสักที บอกว่าคุยแบบนี้มันไม่ได้อะไรขึ้นมา ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้า ต้องคบกับและเป็นแฟนให้สถานะชัดเจนไปเลยบลาๆ ๆ
พวกเขาชัดเจน จริงจัง เปิดเผยและชัดเจนมาก บอกว่าไม่มีการคุยกับคนอื่น คุยกับเราคนเดียว (เชื่อได้มั้ย ) บอกกับครอบครัวว่าคุยกับเรา แนะนำคนรอบข้างให้รู้จัก ให้เรามีส่วนร่วมในการตัดสินใจ //ในใจเราอยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นนนนน ชั้นแค่คนคุยน๊ะ !!
แล้วมันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราเจ็บๆ คันๆและเอะใจ รู้สึกผิดได้เหมือนกัน หนึ่งในนั้นบอกว่าสักวันเราจะไม่เหลือใครเพราะเราไม่ยอมชัดเจน ! อีกคนก็บอกว่าเราปิดกั้นตัวเองมากเกินไป ชิวเกินไป ! ส่วนอีกคนก็รอเราไม่ได้ต้องการให้เป็นให้มากกว่า !
ตั้งกระทู้เพื่ออยากถามค่ะ ว่าเราผิดมั้ยค่ะในเมื่อเรายังไม่ได้ผูกมัดกับใคร เรายังอยากให้ดูกันไปนานๆซึ่งสำหรับเราทั้ง 3 คนยังไม่ใช่ที่สุดสำหรับเรา เราเองก็ไม่ได้รั้ง รึห้าม ไม่ให้เขาคุย รึ ศึกษาคนอื่นนะคะ เราฟรีและแฟร์มาก ออกแนวปล่อยเกินไปจนเขาหาว่าเราไม่แคร์เขา เราเอายังอยากเจอคนให้มากกว่านี้ เลือกให้นานกว่านี้แค่นั้น
สำหรับเรา การมีความรักจริงๆสักครั้ง มันคือเรื่องใหญ่พอๆกับสอบเข้ามหาลัย ขอ "เลือก" ให้เหมาะสมกับเราที่สุด