{(Diary...ดอก-รัก-เร่...)}...[บทที่5]

..........ครู่ใหญ่ต่อมา บนศาลาหอฉัน ภายหลังพระเณรฉันเช้าเสร็จเรียบร้อย สามคนพ่อแม่ลูกก็พากันเข้ามากราบหลวงพ่อ โรสเริ่มแนะนำภรรยากับลูกสาวของตนเอง ทำเอาหลวงพ่อถึงกับอึ้งพูดไม่ออก ที่กะเทยมีเมียมีลูกโตขนาดนี้

          แนนนี่เลิกคิ้วขึ้นสีหน้าไม่เข้าใจ หันไปสบตากับแม่อำภาปล่อยให้พ่อพูดคุยไป ได้ยินว่าหลวงพ่อเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าสัว มีแม่เป็นคนไทยทำให้ตาตี่ ผิวสองสีมาทางคนไทย ไม่สำอางเหมือนลูกชายที่ชื่อบุญส่ง ที่ดูยังไงก็เหมือนกับคนจีนไหหลำที่ผิวขาวเกลี้ยง ผมสีน้ำตาลแดง ตาโต จมูกโด่ง พ่อกับลูกหน้าตาไม่คล้ายกันเลย สิ่งที่ผิดสังเกตคือ ข้าง ๆ มือของหลวงพ่อเป็นสมุดไดอารี่ปกหนังสภาพเก่าจนกระดาษออกเหลือง นอกนั้นที่กองไว้ หรือในตู้ล้วนเป็นพระคัมภีร์กับบทสวดมนต์

          โรสหันมาสอนลูกสาวถึงการกราบพระที่ถูกต้องต้องทำอย่างไร รวมทั้งการพูดจาให้ใช้สรรพนามของโยมที่พูดกับพระสงฆ์ ด้วยความที่เด็กรุ่นใหม่ไม่ค่อยได้เข้าวัด อำภานั่งหน้าจืดเพราะผัวบ่นเอา ๆ ตนเองเมื่อก่อนสนใจทำธุรกิจไม่ได้เข้าวัดเหมือนกัน เลยไม่มีอะไรจะสอนลูก

          “หลวงพ่อคะ หลวงพ่อคือพ่อแท้ ๆ ของบุญส่งใช่ไหม” แนนนี่ถามแทรกมาเพราะสงสัยเต็มประดา ทำไมพ่อกับลูกหน้าตาไม่เหมือนกันเลย

          “อย่าสอดเวลาผู้ใหญ่พูดกัน ยกเว้นแต่ผู้ใหญ่ถามค่อยพูด” โรสหันมาดุลูกสาว ทำเอานั่งตัวลีบ

          “บุญส่งเป็นลูกบุญธรรมของหลวงพ่อกับอดีตสีกา สมัยก่อนมาบวชแล้วโยม แม่ของบุญส่งเป็นคนฮ่องกง ส่วนพ่อจริง ๆ อาตมาไม่รู้” ท่านไม่ถือสาตอบคำถามให้

          “ขอบคุณเจ้าค่ะที่ตอบ”

          แนนนี่ก้มลงกราบอย่างงาม เล่นเอาคนเป็นพ่อหัวคิ้วกระตุกถี่ ตีนกาสั่น กวนโอ๊ยนัก เดี๋ยวกลับไปจะหยิกให้เนื้อเขียว

          ความสวยของดาราสาวแนนนี่ทำให้บรรดาพระหนุ่มเณรน้อยบวชใหม่เกิดอาการละล้าละลังจะลงจากศาลา จำได้ว่าเธอเคยมีผลงานแสดงละคร พึ่งได้เห็นตัวจริง หลวงพ่อทำตาเขียวใส่ ชี้นิ้วสั่งการให้ลงไปทำความสะอาดปัดกวาดรอบโบสถ์วิหาร เสร็จแล้วให้เตรียมตัวไปเรียน หลังจากนั้นจึงหันมาพูดคุยกับแขกต่อ

          “ทโมนกันจริงเซียว เณรพวกนี้” หลวงพ่อบ่นใหญ่กับเณรที่วัยย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม

          “ก็ตามวัยล่ะเจ้าค่ะ เพื่อน ๆ ของอดีตเณรบุญส่งทั้งนั้น”

          “แล้วบุญส่งเป็นยังไง ตั้งแต่สึกไป ทำการทำงานไหวไหม”

          “ก็พอได้เจ้าค่ะ ขยันเอาใจใส่การงานดี แต่ไม่ประสาเรื่องการใช้เงินเท่าไหร่ เมื่อวานก็รบเร้าจะขอเงินเอาไปช่วยดารา ไม่คิดหน้าคิดหลังว่าตัวเองมีรายได้เท่าไหร่คิดจะไปช่วยเขา และหนักใจอีกเรื่องคือเรื่องผู้หญิง เริ่มมีผู้หญิงมาติดบุญส่ง พวกเด็กสาว ๆ ไม่เท่าไหร่ จะเสียทีให้สาวแก่แม่ม่ายเสียก่อนนะเจ้าคะ ฉันต้องคอยดูอยู่ตลอด แทบวางใจไม่ได้เลย”

          “ขอฝากดูแลด้วยนะ อากงเขามอบหมายให้โยมโรสดูแลเป็นผู้จัดการมรดกแล้วนี่ ส่วนอาตมาไม่มีอะไรจะให้เป็นมรดก นอกจากสมุดไดอารี่ของคุณหญิงเล่มนี้ บุญส่งไม่มาเอาไปอ่านเสียที” สีหน้าหนักใจของหลวงพ่อ เมื่อมองกระดาษเหลืองอ๋อย ที่มีลายมือเขียนของคุณหญิงดวงหทัย

แนนนี่เห็นเป็นตาวาว ใคร่อยากอ่านมากจะคลานเข่าเข้าไปขอยืมมาอ่าน ถูกพ่อคว้าแขนให้กลับมานั่ง ถึงบุญส่งจะเป็นเพียงลูกบุญธรรม แต่เป็นลูกที่คุณหญิงรักมากเหมือนลูกแท้ ๆ ข้อความในไดอารี่เป็นเรื่องส่วนตัว มีเพียงทายาทเท่านั้นที่เปิดอ่านได้

         

          “เงินมรดกของเจ้าสัว ยกให้ลูกชายคนเดียวนะเจ้าคะ หลวงพ่อตัดขาดทางโลกหมดแล้ว เลยยกสมบัตินอกกายให้ เป็นบุญที่ส่งให้เด็กคนนี้มาเกิด แล้วมีแต่คนรักคนเมตตา ดวงวิญญาณของคุณ ฟรานซิส ลี ถ้าได้รับรู้เข้าคงหมดกังวล เดินทางไปในภพหน้าได้อย่างมีความสุข ที่พ่อแม่บุญธรรมรักลูกชายของเธอเหมือนลูกแท้ ๆ ขนาดนี้”

          “ถ้าโยมขัดข้องเรื่องเงินทอง จะเอาไปใช้ก่อนได้นะ เห็นอยู่กันในร้านเล็ก ๆ กับเช่าตึกห้องแถวพวกนั้น สลัมแถวนี้ขโมยขโจรเยอะไม่ค่อยปลอดภัย เบิกเอาเงินออกมาซื้อบ้าน หรือคอนโดอยู่ก็ได้ ทำร้านให้มันดี ๆ อยู่ในทำเลที่ดี เงินพวกนั้นมันของอากงของบุญส่ง ในเมื่อเขาให้มาแล้วก็ใช้ให้เกิดประโยชน์”

          “เจ้าค่ะหลวงพ่อ”

          อำภานั่งอยู่ข้างหลังแอบยิ้ม สามีถือเงินอยู่จริง ๆ ด้วย

          พูดคุยไปได้สักพัก โรสเห็นสมควรกราบลา หลวงพ่อมีภารกิจต้องไปสอนพระเณรในวัด ตำราทางธรรมพวกนั้นถูกหอบเอาไป เดินดุ่ม ๆ ลงจากศาลา

          โรสยังคงจดจำเหตุการณ์ในอดีตได้ดี เพราะความผูกพันใกล้ชิดกับคุณหญิงดวงหทัยที่เป็นทั้งนายและน้องสาว เธอจำต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เขาไม่ได้รัก เสี่ยกิมเซ้งในตอนนั้นเป็นคนเอาแต่ใจ เป็นนักเที่ยวกลางคืน ครั้งหนึ่งเจ้าสัวได้ใช้ให้ไปดูแลธุรกิจที่ฮ่องกง เกิดไปติดพันพาร์ทเนอร์สาวที่ชื่อ ฟรานซิส ลี เกิดความรักใคร่จนอยู่กินกันแบบสามีภรรยา นานวันเข้าพ่อที่เมืองไทยได้เรียกตัวกลับเพราะได้เตรียมเจ้าสาวให้แต่งงานด้วยแล้วคือคุณหญิงดวงหทัย

          เสี่ยกิมเซ้งอาจหาญขัดคำสั่งของพ่อ ได้พาลูกสะใภ้ชาวฮ่องกงกลับมาเมืองไทยด้วย พ่อนึกรังเกียจไม่ยอมรับเป็นลูกสะใภ้ที่เคยทำงานพาร์ทเนอร์ หากไม่ยอมเลิกราจะตัดขาดพ่อลูก ฟรานซิส ลี ไม่อยากให้พ่อกับลูกต้องบาดหมางกันเพราะเธอจึงขอเลิกกับเสี่ยกิมเซ้งและกลับฮ่องกง เมินเงินก้อนใหญ่ที่เจ้าสัวจะให้

          ชีวิตหลังแต่งงานของเสี่ยกิมเซ้งกับคุณหญิงดวงหทัย ฝ่ายหญิงสุขภาพอ่อนแอมีโรคประจำตัวจนต้องแยกห้องนอน โอกาสจะมีทายาทให้เสี่ยเป็นเรื่องยาก ในใจของเขายังรักลีอยู่มาก จนครั้งหนึ่งได้อ้างว่าไปดูแลธุรกิจที่ฮ่องกง เพื่อจะตามหาลี จนรู้ว่าเธออาศัยอยู่ในห้องเช่าห้องเล็ก ๆ สภาพซอมซ่อกับผู้ชายคนใหม่ที่เป็นนักเลงคุมไนต์คลับที่เธอทำงาน พอรู้ว่าเธอกำลังท้อง ผู้ชายคนนั้นไม่คิดกลับมาเหลียวแลอีกเลย งานก็ทำไม่ได้ ความเป็นอยู่ของเธอจึงย่ำแย่มาก

          เสี่ยกิมเซ้งคิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน ที่ผู้ชายคนใหม่ของลีหมางเมิน ไม่สนใจอาจสงสัยเด็กในท้องไม่ใช่ลูก แต่เกิดจากชายอื่นมาก่อนหน้าแล้ว ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากตนเองจึงได้นำเธอกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง ในเมื่อคุณหญิงดวงหทัยไม่สามารถมีลูกให้ตนเองได้อยู่แล้ว สองคนเป็นสามีภรรยากันแต่เพียงในนามเท่านั้น

          คุณหญิงไม่ได้ใส่ใจสามีจะมีหญิงอื่นอยู่นอกบ้านเพราะต่างคนต่างอยู่ จนท้องของลีโตขึ้น เสี่ยต้องการเอาตัวมาดูแลใกล้ชิดจึงพาเข้าบ้านมาโดยไม่เกรงภรรยาตามกฎหมาย

          แรกเมื่อคุณหญิงได้พบหน้าพูดคุยกับ ฟรานซิส ลี รู้สึกถูกชะตาด้วย ลักษณะของลีงามเหมือนหยก โดยเฉพาะใบหน้าถูกต้องตามนรลักษณ์ศาสตร์ของชาวจีนที่คุณหญิงเคยศึกษา ลักษณะเด่นห้าประการบนใบหน้าหรือที่เรียกกันว่าโหงวเฮ้ง ที่แม่สามีจะเลือกภรรยาให้ลูกชาย จึงอนุญาตกับเสี่ยให้พาเข้ามาดูแลในบ้านได้ คุณหญิงวาดฝันอยากจะเป็นแม่คน จึงเอ่ยปากขอลูกในท้องของลีมาเป็นลูกของตนเอง ซึ่งลียินดียกให้ในเมื่อตัวเธอเองไร้ที่พึ่ง ชีวิตของชายหนึ่ง หญิงสอง กำลังไปได้ด้วยดี

          กะเทยอย่างอภิรักษ์ไม่เข้าใจความคิดของคุณหญิง นึกเป็นเดือดเป็นร้อนแทนจะไปขับไล่ผู้หญิงคนนั้นออกจากบ้านไปเสีย คุณหญิงได้ห้ามไว้ และเอ่ยปากบอกตรง ๆ ที่ให้ลีมาอยู่เพราะต้องการทายาทให้กับสามี ครอบครัวจึงจะสมบูรณ์ในเมื่อตนเองทำหน้าที่ของภรรยาไม่ได้

          เด็กที่เกิดมาแม้ไม่ใช่สายเลือด แต่จะเป็นทายาทของ ดวงหทัย ชนะรัช