คือเราพึ่งจบใหม่มาได้4เดือน เรียนเอกการโรงแรมเราเริ่มหางานมาสักพักแต่ก็ยังไม่ได้งาน โดนที่บ้านถามตลอดว่าได้งานหรือยัง เมื่อไรจะได้งานทำ
เราสมัครทุกงานในจังหวัดแต่ก็ได้แต่รอๆ โดยที่บ้านเรากำหนดให้เราอยู่ทำงานที่จังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสานเท่านั้นซึ่งเป็นบ้านของพี่สาว
ใจเราอยากทำงานที่อื่นเพราะจังหวัดนี้หางานยากมากที่เกี่ยวกับสิ่งที่เราจบมา แต่ก็โดนบังคับให้อยู่แค่ที่นี้เท่านั้น เราเครียดอยากคุยกับพี่สาวก็ไม่ได้เพราะพี่สาวก็เห็นด้วยกับพ่อแม่
ตอนนี้เราท้อมากไม่อยากรับโทรศัพท์ใครเลย รับสายแต่ละทีก็โดนกดดัน โดนเปรียบเทียบ โดนว่าว่าบอกแล้วว่าอย่าเรียนคณะนี้ แต่มันเป็นสิ่งที่เรารักเราเลยดื้อที่จะเรียน เราจบมาเหมือนครอบครัวไม่ดีใจกับเราเลย เราท้อนอนร้องไห้คนเดียวมาหลายวันแล้ว เครียดไม่รู้จะคุยกับใครได้ เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี หรือสิ่งที่เรารักมันผิดจริงเหมือนที่ครอบครัวว่าเศรษฐกิจแบบนี้งานสายนี้หายาก
เครียดจนท้อ ปัญหาขอคนจบใหม่
เราสมัครทุกงานในจังหวัดแต่ก็ได้แต่รอๆ โดยที่บ้านเรากำหนดให้เราอยู่ทำงานที่จังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสานเท่านั้นซึ่งเป็นบ้านของพี่สาว
ใจเราอยากทำงานที่อื่นเพราะจังหวัดนี้หางานยากมากที่เกี่ยวกับสิ่งที่เราจบมา แต่ก็โดนบังคับให้อยู่แค่ที่นี้เท่านั้น เราเครียดอยากคุยกับพี่สาวก็ไม่ได้เพราะพี่สาวก็เห็นด้วยกับพ่อแม่
ตอนนี้เราท้อมากไม่อยากรับโทรศัพท์ใครเลย รับสายแต่ละทีก็โดนกดดัน โดนเปรียบเทียบ โดนว่าว่าบอกแล้วว่าอย่าเรียนคณะนี้ แต่มันเป็นสิ่งที่เรารักเราเลยดื้อที่จะเรียน เราจบมาเหมือนครอบครัวไม่ดีใจกับเราเลย เราท้อนอนร้องไห้คนเดียวมาหลายวันแล้ว เครียดไม่รู้จะคุยกับใครได้ เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี หรือสิ่งที่เรารักมันผิดจริงเหมือนที่ครอบครัวว่าเศรษฐกิจแบบนี้งานสายนี้หายาก