ช่วงแรกๆ ของความรัก

เราอยู่คนละ จว.(กลางใต้) ตอนจีบแรกๆคือดีมากๆ ส่งมาอย่างไวถามนู่นนี่เรางอลบ้างเขาก็ง้อ คือเอาง่ายๆคือดีมากเป็นผช.ที่ดีมากๆ พอเราตกลงคบกับได้สักระยะพี่เขาเหมือนกับเบื่อเราไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าตอบเราช้าลงไม่ค่อยทักมาเลย เราต้องทักไปแต่เราเชื่อว่าเขาไม่มีคนอื่นหรอก แต่ทำไมมันถึงเปลี่ยนทั้งๆที่เราก็ยังไม่เจอหน้ากันอันนี้อาจเป็นเหตุผลแต่ว่าเราคงคิดว่าไม่น่าใช่ แต่เขาก็บอกนะว่าไม่ค่อยว่างทำนู่นนี่ แต่บางทีเขาว่างก็ไม่ค่อยอยากจะคุยอยากจะทัก จีบแรกๆโทรมาเกือบทุกวัน แต่เมื่อไม่นานบอกว่าไม่ค่อยชอบโทร เอ้าทำไมแรกๆถึงโทรมาเกือบทุกวันคุยกันก็นาน เอาตรงๆเสียใจนะ เราเสียใจ ร้องไห้ มาหลายครั้ง อยากจะเลิกแต่ไม่กล้าเลิก ร้องเองเจ็บเองแต่ขอเก็บความสัมพันธ์เอาไว้ เราคิดถึงช่วงที่มีความสุข มันสุขมากนะ เป็นผช.ที่เรารู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรก เราก็เคยมีแฟนนะแต่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ทำไมถึงรักได้ขนาดนี้นะ ยอมทุกอย่างถึงแม้ว่าเราจะน้อยใจหรืองอล อยากบอกว่ารักมาก รักที่สุดนะครับ (ช-ช)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่