บทความนี้เป็นบทความที่แฟนผมได้เขียนไว้เมื่อนานมาแล้ว.......
แต่ละวันที่ผ่าน
เราทุกคนออกเดินทางเพื่อเขียนเรื่องราวในชีวิตของเราแล้ววันหนึ่งเราก็จะลาจากโลกใบนี้ไปอย่างเงียบเชียบ
อาจจะมีคนคิดถึง
แต่วันหนึ่ง คนเหล่านั้นก็จะตามเราไป
และก็ไม่มีใครจำเราได้อีก
ชีวิตที่เราเลือก
งานที่เราทำ
ความสุขที่เรามี
แท้จริงแล้ว ความหมายคือเพื่อสิ่งใด
ฉันเห็นใครหลายคนทำงานหนัก ฉันคิดว่าเค้าคงทำเพื่ออะไรบางอย่าง ชีวิตของตัวเองที่ดีขึ้น หรือหวังให้ชีวิตคนอื่นมีความสุข
ฉันเห็นใครหลายคนทำงานหนักเพื่อรอวันได้ไปพักผ่อนเพียงไม่กี่วันแล้วก็กลับมาทำงานแบบไร้หัวใจเช่นเดิม
ฉันเห็นใครบางคนใช้ชีวิตที่ผลักดันด้วยความอยากได้อยากมี ทั้งที่ตัวเองนั้นมีอยู่จนมาก และไม่รู้เลยว่าได้เบียดเบียนใครไปบ้างระหว่างทาง
ฉันเห็นใครบางคนใช้ชีวิตตามใจตน จนไม่รู้จักแม้กระทั่งตัวเองและมองไม่เห็นคนอื่น
ฉันเห็นคนที่ถูกผลักไปเจอความทุกข์ สูญเสียโดยไม่คาดฝัน
ฉันเห็นความรัก ความอ่อนโยน ความเมตตากรุณา ที่มีจากทุกแห่งหน
ชีวิตที่ทุกคนได้เลือก และ เลือกไม่ได้
ฉันไม่รู้ว่าใครกำหนดเพราะเห็นแล้วว่าเรากำหนดไม่ได้ทั้งหมดจริงๆ
พอใช้ชีวิตมาจนถึงวันนี้
การถามตัวเองว่าเราเกิดมาทำไมหรือความหมายของชีวิตคืออะไร ที่ฉันถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันได้คำตอบว่า
"ไม่รู้"
และอาจไม่จำเป็นต้องรู้
ชีวิตของเรามันเป็นช่วงเวลาที่แสนสั้นและเราก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆบนจักรวาลอันแสนกว้างที่ไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก
เราไม่ต้องทำตัวดี มีคุณค่า เก่ง ขยัน เพื่อพยายามเป็น"บางสิ่ง"
เพราะสิ่งที่เราเป็นมันคือ"ทุกสิ่ง"ที่ชีวิตรอบข้างเราต้องการแล้ว
การใช้ชีวิต
เป็นเพียงการอยู่กับช่วงเวลาของชีวิตในตอนนั้นอย่างแท้จริง
เป็นเพียงการทำในสิ่งที่เราควรทำในเวลานั้น
เป็นเพียงการรู้สึกกับสิ่งต่างๆรอบตัว
โดยเฉพาะความรักที่ผู้คนและชีวิตอื่นๆมอบให้
ไม่มีตัวเราที่ดีงาม
มีเพียงตัวเรา ที่อยู่ตรงนี้....
คุณคิดว่าชีวิตคืออะไร!!
แต่ละวันที่ผ่าน
เราทุกคนออกเดินทางเพื่อเขียนเรื่องราวในชีวิตของเราแล้ววันหนึ่งเราก็จะลาจากโลกใบนี้ไปอย่างเงียบเชียบ
อาจจะมีคนคิดถึง
แต่วันหนึ่ง คนเหล่านั้นก็จะตามเราไป
และก็ไม่มีใครจำเราได้อีก
ชีวิตที่เราเลือก
งานที่เราทำ
ความสุขที่เรามี
แท้จริงแล้ว ความหมายคือเพื่อสิ่งใด
ฉันเห็นใครหลายคนทำงานหนัก ฉันคิดว่าเค้าคงทำเพื่ออะไรบางอย่าง ชีวิตของตัวเองที่ดีขึ้น หรือหวังให้ชีวิตคนอื่นมีความสุข
ฉันเห็นใครหลายคนทำงานหนักเพื่อรอวันได้ไปพักผ่อนเพียงไม่กี่วันแล้วก็กลับมาทำงานแบบไร้หัวใจเช่นเดิม
ฉันเห็นใครบางคนใช้ชีวิตที่ผลักดันด้วยความอยากได้อยากมี ทั้งที่ตัวเองนั้นมีอยู่จนมาก และไม่รู้เลยว่าได้เบียดเบียนใครไปบ้างระหว่างทาง
ฉันเห็นใครบางคนใช้ชีวิตตามใจตน จนไม่รู้จักแม้กระทั่งตัวเองและมองไม่เห็นคนอื่น
ฉันเห็นคนที่ถูกผลักไปเจอความทุกข์ สูญเสียโดยไม่คาดฝัน
ฉันเห็นความรัก ความอ่อนโยน ความเมตตากรุณา ที่มีจากทุกแห่งหน
ชีวิตที่ทุกคนได้เลือก และ เลือกไม่ได้
ฉันไม่รู้ว่าใครกำหนดเพราะเห็นแล้วว่าเรากำหนดไม่ได้ทั้งหมดจริงๆ
พอใช้ชีวิตมาจนถึงวันนี้
การถามตัวเองว่าเราเกิดมาทำไมหรือความหมายของชีวิตคืออะไร ที่ฉันถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันได้คำตอบว่า
"ไม่รู้"
และอาจไม่จำเป็นต้องรู้
ชีวิตของเรามันเป็นช่วงเวลาที่แสนสั้นและเราก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆบนจักรวาลอันแสนกว้างที่ไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก
เราไม่ต้องทำตัวดี มีคุณค่า เก่ง ขยัน เพื่อพยายามเป็น"บางสิ่ง"
เพราะสิ่งที่เราเป็นมันคือ"ทุกสิ่ง"ที่ชีวิตรอบข้างเราต้องการแล้ว
การใช้ชีวิต
เป็นเพียงการอยู่กับช่วงเวลาของชีวิตในตอนนั้นอย่างแท้จริง
เป็นเพียงการทำในสิ่งที่เราควรทำในเวลานั้น
เป็นเพียงการรู้สึกกับสิ่งต่างๆรอบตัว
โดยเฉพาะความรักที่ผู้คนและชีวิตอื่นๆมอบให้
ไม่มีตัวเราที่ดีงาม
มีเพียงตัวเรา ที่อยู่ตรงนี้....