ช่วยถอดคำประพันธ์นิทานคำกลอนเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทรบทนี้หน่อยคะ

ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา จ

เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขาย่อยย

คือช่วง 12 วันก่อนหน้านี้ผมไปเข้าค่ายรด.มาแล้วครูฝึกเข้าพาร้องเพลงนันทนการกันแล้วเพลงมันจะมีเนื้อประมาณว่าพระอภัยมุณีโดนเป่าปี่จนถลอกก็ยังไม่หยุดอะไรสักอย่างนี้แหละ5555 คือเนื้อเพลงมันจะออกประมาณนั้นแ

ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลโฉม จึงหยิบปี่ที่เป่าเมื่อคราวนั้น ปลอบประโลมลูกชายจะผายผัน เอาผ้าพันผูกดีแล้วลีลา ให้ลูกรักผลักแผ่นศิลาล้ม แมงม สมอารมณ์รีบออกนอกคูหา เลียบลีลาศหาดทรายชายคงคา แลชลาล้วนคลื่นเส

พอเห็นองค์ทรงยศโอรสราช อยู่ชายหาดพร้อมกันก็หรรษา จึงชวนลูกสาวนั้นกับภรรยา คลานขึ้นมาชายฝั่งแล้วบังคม  อันนี้คือที่แปลคร่าวๆนะคะ พอเห็นพระอภัยกับลูกอยู่บนชายหาดก็ดีใจเลยชวนลูกส

พระจอมเกล้ากับสุนทรภู่ ผู้ศีกษาประวัตืสุนทรภู่ มักเพ่งความสนใจไปที่แผ่นดินรัชกาลที่สอง หรือสาม ทั้งๆ ที่ ชีวิตท่าน สัมพันธ์กับแผ่นดินพระจอมเกล้า ตั้งแต่ยังเป็นเจ้าฟ้ามงกุฎ ยิ่งกว่ารัชกาลใด ๑ บวชปีเด