เคยหาคนคุยหลายรอบแล้วครับ ทั้งตั้งกระทู้หา หลังไมค์ไปหา ปรากฏว่า 97% ไม่ทันคุยอะไรเลย หายไปกับสายลม, 2% มีปัญหาเรื่องปิดบังความจริง แต่ก็เข้าใจ กลัวเรารับไม่ได้ และ 1% ต้องการสถานะหลังคุยได้ไม่ถึงอาทิตย์

ผมเองก็มีข้อจำกัดคือชอบคุยทีละคนครับ แล้วชีวิตผมก็วนอยู่กับสามปัญหาข้างต้นมาครึ่งทศวรรษกว่าแล้วครับ จากเคยเศร้าจิตตกนิดๆ ตอนนี้ตกไปถึงตาตุ่มแล้วครับ 555+ พยายามหาคนคุยตั้งแต่อายุน้อยจนถึงแก่กว่าสัก 5 ปี ไม่สำเร็จเลยครับ

จริงๆแล้วไม่ได้อยากหาคนคุยในพันทิพย์เลยนะครับ แต่ชีวิตผมไม่ค่อยเจอใครจริงๆ แถวบ้านอายุน้อยกว่าไม่ก็รุ่นเดียวกัน ลูกโตกันหมดและครับ วันนี้ลองนั่งนับ 1...2..3..4 เจอผู้หญิงตั้ง 4 คน คือ ป้าข้างบ้าน ยายบ้านตรงข้าม พี่ข้างบ้าน กับลูกสาวเค้า เฮ้อ.....

ความรู้สึกตอนนี้เหงาและเศร้ามากครับ สมดุลชีวิตดีขึ้น ยิ่งโคตรเหงา นอนอ่านพันทิพย์สงสารพี่น้องหลายๆคนที่เจอแต่สิ่งไม่ดีครับ เราก็แอบคิดในใจว่า ทำไมผู้หญิงชอบผู้ชายแบบนั้นกันจัง เฮ้อ... เอาผมไปแทนมั้ย อาจจะไม่เร้าใจ เบื่อผมแทนแน่ 555+

หันมาดูตัวเองวันนี้ อายุเพิ่ง 32 ได้ไม่นาน จำไม่ผิดเลิกกับแฟนตั้งแต่อายุ 22 และมั้ง โฮ๊ะ... โสดนานเกินขนาด นับวันยิ่งนาน ยิ่งเหลือตัวคนเดียว เพื่อนเปลี่ยนไปอยู่สังคมครอบครัวหมดแล้วครับ แม้แต่ญาติพี้น้อง มีลูกกันหมดละ ผมก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร มั้งนะ... ทำไมไม่ได้เจอ ไม่มีใครเข้ามาในชีวิตสักคน อยากลองไปหาในที่อโคจร ก็.... ไม่กินเหล้าแพ้แอลครับ แพ้ควันบุหรี่ เปลี่ยนไปชิลในร้านกาแฟ หนักเลยครับ กินเสร็จปวดหัว พะอืดพะอม คลื่นไส้ ปวดท้อง ชีวิตนี้แพ้จะทุกอย่างแล้วครับ ไอ้ที่มันจะเข้าสังคมได้เนี่ย พูดแล้วเศร้าครับ

ผมว่าจะให้โอกาสสุดท้ายให้กับตัวเองแล้วครับ ถ้าไม่เจอ หาไม่ได้ก็คงต้องย้อมใจด้วยนมสักแพ็ค พิชซ่าสักถาด กินให้ขรี้แตกตายไปเลยครับ ถ้าไม่ตายคงต้องเปลี่ยนความคิด เข้าทางธรรม อยากจัดก็ซื้อกินบ้าง แต่ไม่กล้าอ้ะ 555+

ใครก็ได้ มาเป็นอฟนผมทีคับ ได้ผเปรด T^T