แต่งตัวแบบไหนถึงจะได้รับบริการที่ดี

ด้วยเรื่องว่าเราเข้าไปดูของใช้เด็กทารกที่โรบินสัน ในเซ็นทรัลพลาซ่าแห่งหนึ่ง 3คนพ่อแม่ลูก แต่งตัวธรรมดามาก เหมือนไปเดินตลาดนัดแถวบ้าน หน้าซีดๆ ไม่ได้แต่ง เราก็เดินไปดูแผนกรถเข็นเด็ก กำลังมองหาตัวที่บุผ้านิ่มๆ ยืนดูนานมาก ไม่มีพนักงานเข้ามาแนะนำหรือดูแลเลย พนักงานก็ยืนอยู่ที่เดิม เม้ามอยกันไป แต่พอมีอีกครอบครัวหนึ่งเดินเข้ามา แต่งตัวดูดี ดูมีฐานะ พนักงานจากที่จับกลุ่มคุยกัน รีบกรูกันเข้าไปดูแล แนะนำนู่นนี่นั่น อ่ะ ไม่เป็นไร ไปดูที่นอนเด็กกันดีกว่า พอไปดูที่นอนเด็ก ตอนที่ยังไม่ได้จับที่นอนพนักงานก็ไม่เข้ามาดูแลนะ แต่พอเอื้อมมือไปจับ แม่คุณก็เดินเข้ามาให้บริการด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ไม่มีรอยยิ้มประดับใบหน้า และคำพูดที่ออกจากปากเธอมาคือ "ดูราคาที่เท่าไหร่ดีคะ" สามีเลยบอกว่า "ราคาไม่เกี่ยงครับ ขอดูไซส์ใหญ่สุด" พนักงานก็ถามกลับมาเหมือนเดิมว่า "เอาราคาเท่าไหร่คะ ถูกที่สุดอยู่ที่ ***" เรากับสามีก็ย้ำอีกทีว่า ขอไซส์ที่ใหญ่ที่สุด ราคาไม่เกี่ยง และพนักงานก็วนกลับมาคำเดิมถามเราว่าจะเอาราคาเท่าไหร่ ซึ่งเราก็ไม่รู้ไงว่ามีราคาเท่าไหร่บ้าง แต่เราอยากได้ไซส์ใหญ่ที่สุด ณ ตอนนั้น เพื่อให้ลูกเราได้นอนสบายๆ ราคาเท่าไหร่ไม่เกี่ยง ไม่ว่าและไม่คิดจะต่อราคา แต่พนักงานก็ไม่เอามาให้ดู และบอกเรากลับมาอีกว่าตัวนี้พันแปดนะ เราก็แบบ อะไรวะ ขอดูตัวใหญ่ไม่เอามาให้ดู ถามแต่เอาราคาเท่าไหร่ คือพนักงานเขาดูจากการแต่งตัวใช่มั้ยว่าใครจะมีเงินจ่ายหรือไม่มี ในเมื่อเราขอดูสิ่งที่เราต้องการ แต่คุณไม่ให้ เราก็เดินออก ความรู้สึกตอนนั้นคือ อยากจะหยิบทุกอย่างที่เราจะใช้แล้วไปจ่ายเงินให้พนักงานหน้าแหก แต่เขาให้บริการเรามาแบบนี้ ถ้าเราซื้อ เขาก็ได้คอมมิชชั่น ไม่ดีๆๆ คนบริการไม่ดีเราไม่สนับสนุน และเมื่อวานไม่ว่าเราจะไปดูของที่เค้าเตอร์ไหนในแผนกเด็ก ก็ไม่มีคนมาแนะนำสักเค้าเตอร์ งานนี้ก็ขอบ๊ายบายแล้วหละ กับโรบินสัน ถ้าถามว่า เรามีปาก ทำไมไม่ถามพนักงานล่ะ เราก็จะถามกลับเหมือนกันว่า แล้วทำไมอีกครอบครัวที่แต่งตัวดูดีกว่า เพิ่งเดินเข้ามา ยังไม่ทันอ้าปากถามอะไร พนักงานก็กรูกันไปให้บริการแล้ว  นอกจากแผนกเด็กแล้ว เราเคยเดินไปดูแผนกเสื้อผ้าผู้ชาย สามีเราเป็นคนอ้วนนะ แต่ไม่ได้อ้วนตุ้ยนุ้ย ก็ไปถามหาเสื้อและกางเกงจากแบรนด์ยีนส์ พนักงานหัวเราะออกมาดังมาก บอกว่าไซส์นี้ไม่มีหรอกค่ะ ใหญ่ขนาดนี้ไม่มี และยังยืนหัวเราะต่อไปแบบไม่เกรงใจ เราก็เลยขอบคุณเธอและเดินออกมา เราก็ถามสามีว่า ลองไปถามแบรนด์อื่นดูมั้ยเผื่อมีไซส์ แต่เธอก็ยังพูดตามมาอีกว่า ไม่มีหรอกค่ะไซส์นี้ ก็อายด้วยแหละ เพราะเธอพูดดังมากและหัวเราดังมากจนคนแถวนั้นหันมามอง เสื้อผ้าที่เราใส่ไปไม่เลอะ ไม่ขาด ปกปิดดีทุกส่วน แค่เสื้อยืดกางเกงธรรมดาทั้งครอบครัว ถึงกับไร้การบริการกับคนที่แต่งตัวแบบนี้เลยเหรอ