มีใครเคยมีประสบการณ์คบกับนักศึกษาต่างประเทศในสมัยเรียนบ้างครับ นี่คือความรักของผม ผมอยากเก็บเรื่องราวนี้ใส่ไทม์แมชชีนกาลเวลา แล้วฝังมันให้ลึกสุดใจ หวังว่าจะได้เริ่มใหม่กับใครซักคน ไม่รู้ว่าจะเขียนได้น่าสนใจได้แค่ไหนนะครับผมไม่ใช่นักเขียน แต่อยากเก็บมันไว้เป็นไดอารี่ความทรงจำ อย่างน้อยๆก็เคยรักใครคนนึง และหวังว่าเธอจะต้องมีความสุขมากขึ้นมากขึ้น กับ 13ปี ที่ผมรอเธอกลับมา...
#จากนี้ไป100วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธออาจจะพูดไม่เก่ง แต่ยิ้มของเธอทำให้โลกผมสดใส ทำอะไรตามเสียงของใจแม้สิ่งที่ทำจะดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่เธอก็ไม่เคยโกหกหัวใจตัวเอง เพราะเธอเลือกทางที่ดีแล้ว..!!
#จากนี้ไป99วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
จุดเริ่มต้นนับเริ่มจากแอบมอง คุยก็ได้แค่บางคำ พอเข้าใจได้บวกภาษามือ และสิ่งที่ทำให้ได้มาเจอกันเพราะต้องตามเพื่อนไปส่งน้ำเต้าหู้ จึงทำให้ได้เจอกันบ่อยขึ้นจากนั้นก็คงเป็นเพราะความเป็นห่วงทั้งนั้น ห่วงที่เขาจะมีคนอื่นเข้ามาใกล้ มากกว่าเรา..!!
#จากนี้ไป98วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
รอยยิ้มและไมตรีที่เธอมีให้กับทุกคนมันอาจจะเป็นสิ่งเริ่มต้นเล็กๆที่ทำให้สะกิดจุดบอดในใจให้สว่างขึ้นมา เราเชื่อนะว่ารอยยิ้มของเธอทำให้หลายๆคนมีความสุข และเธอก็มีความสุขที่ได้ยิ้มเช่นกัน ยิ่งตอนที่เธอยิ้มเดินลงบันไดแล้วตรงมาหา มันเหมือนกับว่าถูกต้องมนต์...!!
#จากนี้ไป97วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอมักจะสนใจในสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอเสมอ อะไรที่แปลกตาอะไรที่ไม่เคยสัมผัส มันสร้างความตื่นเต้นให้เธอได้เป็นอย่างดีเธอจึงสนุกกับสิ่งเหล่านั้นไปทุกครั้ง ไม่ว่าจะเรื่องเรียนเรื่องเที่ยวยาวไปจนถึงเรื่องเก็บผักมาล้าง ถึงแม้ว่าเราจะชอบกินเผ็ดยังไงเมื่อเธอทำกับข้าวให้ทานแล้วเราก็ต้องบอกว่ากับข้าวฝีมือเธออร่อยที่สุด ไม่อย่างนั้นแล้วเธอจะงอลไป3วัน7วันเลยทีเดียว...（แต่ก็อร่อยจริงนะ อร่อยแบบจืดๆ ก็เข้าใจว่าเพราะบ้านเขาไม่กินเผ็ด)
#จากนี้ไป96วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอชอบท่องเที่ยว เวลาชวนไปไหนไปหมด สู้ทุกสภาพอากาศแม้จะ ร้อน หนาว ฝน ดูเธอมีความสุขกับทุกๆวินาทีของชีวิต นั่นแหละมั้งที่ทำให้เธอมีสเน่ห์และดึงดูดให้คนมาอยู่รอบข้างเธอและเข้ามาพูดคุย ในตอนนั้นเราก็ได้แค่มองดูอยู่ห่างๆ...เท่านั้น
#จากนี้ไป95วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
การที่ได้แวะเวียนไปหอพักนักศึกษานานาชาติ เป็นอะไรที่น่าสนุกมากในตอนนั้น ไม่ว่าจะตอนวิ่งซ้อมกีฬาอย่าน้อยๆก็ต้องวิ่งรอบมหาลัย10รอบ นั่นหมายความว่าต้องวิ่งผ่านตึกหอพักนี้ 10ครั้งต่อวัน ซึ่งจะได้มีโอกาสพบเจอใครคนนั้น หรือเพื่อน นั่นก็เป็นอีกเรื่องนึง แต่สิ่งที่แปลกใหม่สำหรับผมนั้นคือการได้เข้าไปอยู่ในโลกของการศึกษาแบบที่ไม่เหมือนบ้านเรา ดูใครๆเค้าขยันและตั้งใจเรียนกันจัง (รึว่าผมเอง...ที่ไม่ค่อยจะได้ตั้งใจเรียน @___@)
#จากนี้ไป94วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ตลอดเวลาเรียนถึงผมอาจจะไม่ได้ตั้งใจเรียนเท่าไหร่ แต่ผมก็ชอบเข้าห้องสมุดเป็นอย่างมาก ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยี่ ซึ่งจะอยู่ที่ชั้น1 ถึงจะรู้ว่าชั้น1นี้ไม่ได้เจอเธอแน่นอน แต่ยังมีอีกหนึ่งชั้น ซึ่งชั้นนี้แหละ ที่จะมีโอกาสได้พบเจอเพื่อนของเธอ ก็พอจะได้สอบถามความเป็นไปของเธอได้ นั่นก็คือชั้น7นี่เอง เป็นห้องที่สามารถยืมวีดีโอ เพื่อการเรียนรู้ได้ นอกจากผมจะสามารถรับรู้เกี่ยวกับชั่วโมงเรียนของเธอได้แล้ว ชั้น7นี้ก็จะได้ได้เจอไอ้บ้า บ้าสามก๊กได้เช่นกัน เพื่อนของผม ^___^
#จากนี้ไป93วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ในช่วงที่เรียนอยู่นั้น ไม่ว่าจะเครียดเรื่องสอบขนาดไหน(เครียดจริงๆรึป่าวไม่รู้) ผมและเพื่อนๆก็ได้ชวนกันไปเที่ยวได้ไม่ขาด ไม่ว่าจะเป็นภูเขาน้ำตก แทบจะตะลุยไปแทบทุกที่เลยทีเดียว มันก็ดีนะที่ได้ชวนเธอไปด้วยและได้เห็นเธอในอารมณ์ต่างๆที่ต่างออกไปจากที่เจอในมหาลัย ดูเธอเริ่มเป็นกันเองกับผมมากขึ้น ไม่รู้ว่าเธอชอบเมืองไทยมากขึ้นบ้างรึป่าว เพราะถึงเมืองไทยอาจจะไม่สวยเท่าที่เมืองจีน แต่ความสุขๆเล็กๆ ก็สามารถเข้าถึงได้เช่นกัน ^___^
#จากนี้ไป92วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอเป็นคนยิ้มสวย ไม่ว่าจะเป็นลักยิ้ม หรือฟันเสือ ทุกๆครั้งที่เธอมองมามันมักจะทำให้ผมทำอะไรไม่ค่อยถูก ประหม่าทุกๆครั้งที่จะเข้าไปคุยด้วยเมื่อเธออยู่คนเดียว จำได้ว่าเธอชอบใส่กางเกงทหารลายพรางมากอาจจะเพราะใส่แล้วทำอะไรได้กระฉับกระเฉงหน่อยรึป่าว แต่ไม่ว่าเธอจะใส่กางเกงหรือกระโปง ไม่ว่าเธอจะใส่ชุดไหนมันก็ดูดีไปหมด ดูโดดเด่นกว่าใคร มันก็ยิ่งทำให้ผมต้องมนต์ทุกครั้งที่ผมได้เห็นเธอ แต่ความฝันที่จะต้องไล่ตามของผมก็มี ผมอยากจะเป็นนักกีฬาเก่งๆทำให้พ่อภูมิใจซักครั้ง จึงต้องซ้อมกีฬาจนถึงดึก มันจึงทำให้ช่วงเวลาของผมและเธอเหมือนจะไม่ตรงกันซักที ให้ตายสิ...
#จากนี้ไป91วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ว่าด้วยเรื่องกินแล้วสำหรับเธอเป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว ถึงแม้เธอจะกินเผ็ดมากๆแบบรสชาดคนไทยไม่ได้ แต่ผมก็ไม่เคยเห็นเธอไม่ชิมอาหารชนิดไหนเลย อาหารไทยหลายๆเมนูเธอก็สามารถสั่งได้ เรียกได้ว่าถ้าเธอโดดเข้าไปเป็นแม่ครัวเองได้เธอคงทำอาหารเองได้ถูกปากมากกว่าแม่ครัวทำให้เสียอีก และมันเป็นเรื่องดีเลยทีเดียว ที่เธอมักจะอยากเรียนรู้ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรมการกิน การอยู่ ถึงแม้ว่าจะเจอของกินที่ไม่อร่อยถูกปากแต่อย่างน้อยๆก็ยังได้ลองชิม(เจอกันครั้งเดียว) ^___^ นี่แหละความน่ารักของเธอ...
100วันนี้ขอเก็บเธอลงกล่องกาลเวลา...
#จากนี้ไป100วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธออาจจะพูดไม่เก่ง แต่ยิ้มของเธอทำให้โลกผมสดใส ทำอะไรตามเสียงของใจแม้สิ่งที่ทำจะดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่เธอก็ไม่เคยโกหกหัวใจตัวเอง เพราะเธอเลือกทางที่ดีแล้ว..!!
#จากนี้ไป99วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
จุดเริ่มต้นนับเริ่มจากแอบมอง คุยก็ได้แค่บางคำ พอเข้าใจได้บวกภาษามือ และสิ่งที่ทำให้ได้มาเจอกันเพราะต้องตามเพื่อนไปส่งน้ำเต้าหู้ จึงทำให้ได้เจอกันบ่อยขึ้นจากนั้นก็คงเป็นเพราะความเป็นห่วงทั้งนั้น ห่วงที่เขาจะมีคนอื่นเข้ามาใกล้ มากกว่าเรา..!!
#จากนี้ไป98วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
รอยยิ้มและไมตรีที่เธอมีให้กับทุกคนมันอาจจะเป็นสิ่งเริ่มต้นเล็กๆที่ทำให้สะกิดจุดบอดในใจให้สว่างขึ้นมา เราเชื่อนะว่ารอยยิ้มของเธอทำให้หลายๆคนมีความสุข และเธอก็มีความสุขที่ได้ยิ้มเช่นกัน ยิ่งตอนที่เธอยิ้มเดินลงบันไดแล้วตรงมาหา มันเหมือนกับว่าถูกต้องมนต์...!!
#จากนี้ไป97วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอมักจะสนใจในสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอเสมอ อะไรที่แปลกตาอะไรที่ไม่เคยสัมผัส มันสร้างความตื่นเต้นให้เธอได้เป็นอย่างดีเธอจึงสนุกกับสิ่งเหล่านั้นไปทุกครั้ง ไม่ว่าจะเรื่องเรียนเรื่องเที่ยวยาวไปจนถึงเรื่องเก็บผักมาล้าง ถึงแม้ว่าเราจะชอบกินเผ็ดยังไงเมื่อเธอทำกับข้าวให้ทานแล้วเราก็ต้องบอกว่ากับข้าวฝีมือเธออร่อยที่สุด ไม่อย่างนั้นแล้วเธอจะงอลไป3วัน7วันเลยทีเดียว...（แต่ก็อร่อยจริงนะ อร่อยแบบจืดๆ ก็เข้าใจว่าเพราะบ้านเขาไม่กินเผ็ด)
#จากนี้ไป96วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอชอบท่องเที่ยว เวลาชวนไปไหนไปหมด สู้ทุกสภาพอากาศแม้จะ ร้อน หนาว ฝน ดูเธอมีความสุขกับทุกๆวินาทีของชีวิต นั่นแหละมั้งที่ทำให้เธอมีสเน่ห์และดึงดูดให้คนมาอยู่รอบข้างเธอและเข้ามาพูดคุย ในตอนนั้นเราก็ได้แค่มองดูอยู่ห่างๆ...เท่านั้น
#จากนี้ไป95วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
การที่ได้แวะเวียนไปหอพักนักศึกษานานาชาติ เป็นอะไรที่น่าสนุกมากในตอนนั้น ไม่ว่าจะตอนวิ่งซ้อมกีฬาอย่าน้อยๆก็ต้องวิ่งรอบมหาลัย10รอบ นั่นหมายความว่าต้องวิ่งผ่านตึกหอพักนี้ 10ครั้งต่อวัน ซึ่งจะได้มีโอกาสพบเจอใครคนนั้น หรือเพื่อน นั่นก็เป็นอีกเรื่องนึง แต่สิ่งที่แปลกใหม่สำหรับผมนั้นคือการได้เข้าไปอยู่ในโลกของการศึกษาแบบที่ไม่เหมือนบ้านเรา ดูใครๆเค้าขยันและตั้งใจเรียนกันจัง (รึว่าผมเอง...ที่ไม่ค่อยจะได้ตั้งใจเรียน @___@)
#จากนี้ไป94วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ตลอดเวลาเรียนถึงผมอาจจะไม่ได้ตั้งใจเรียนเท่าไหร่ แต่ผมก็ชอบเข้าห้องสมุดเป็นอย่างมาก ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยี่ ซึ่งจะอยู่ที่ชั้น1 ถึงจะรู้ว่าชั้น1นี้ไม่ได้เจอเธอแน่นอน แต่ยังมีอีกหนึ่งชั้น ซึ่งชั้นนี้แหละ ที่จะมีโอกาสได้พบเจอเพื่อนของเธอ ก็พอจะได้สอบถามความเป็นไปของเธอได้ นั่นก็คือชั้น7นี่เอง เป็นห้องที่สามารถยืมวีดีโอ เพื่อการเรียนรู้ได้ นอกจากผมจะสามารถรับรู้เกี่ยวกับชั่วโมงเรียนของเธอได้แล้ว ชั้น7นี้ก็จะได้ได้เจอไอ้บ้า บ้าสามก๊กได้เช่นกัน เพื่อนของผม ^___^
#จากนี้ไป93วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ในช่วงที่เรียนอยู่นั้น ไม่ว่าจะเครียดเรื่องสอบขนาดไหน(เครียดจริงๆรึป่าวไม่รู้) ผมและเพื่อนๆก็ได้ชวนกันไปเที่ยวได้ไม่ขาด ไม่ว่าจะเป็นภูเขาน้ำตก แทบจะตะลุยไปแทบทุกที่เลยทีเดียว มันก็ดีนะที่ได้ชวนเธอไปด้วยและได้เห็นเธอในอารมณ์ต่างๆที่ต่างออกไปจากที่เจอในมหาลัย ดูเธอเริ่มเป็นกันเองกับผมมากขึ้น ไม่รู้ว่าเธอชอบเมืองไทยมากขึ้นบ้างรึป่าว เพราะถึงเมืองไทยอาจจะไม่สวยเท่าที่เมืองจีน แต่ความสุขๆเล็กๆ ก็สามารถเข้าถึงได้เช่นกัน ^___^
#จากนี้ไป92วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
เธอเป็นคนยิ้มสวย ไม่ว่าจะเป็นลักยิ้ม หรือฟันเสือ ทุกๆครั้งที่เธอมองมามันมักจะทำให้ผมทำอะไรไม่ค่อยถูก ประหม่าทุกๆครั้งที่จะเข้าไปคุยด้วยเมื่อเธออยู่คนเดียว จำได้ว่าเธอชอบใส่กางเกงทหารลายพรางมากอาจจะเพราะใส่แล้วทำอะไรได้กระฉับกระเฉงหน่อยรึป่าว แต่ไม่ว่าเธอจะใส่กางเกงหรือกระโปง ไม่ว่าเธอจะใส่ชุดไหนมันก็ดูดีไปหมด ดูโดดเด่นกว่าใคร มันก็ยิ่งทำให้ผมต้องมนต์ทุกครั้งที่ผมได้เห็นเธอ แต่ความฝันที่จะต้องไล่ตามของผมก็มี ผมอยากจะเป็นนักกีฬาเก่งๆทำให้พ่อภูมิใจซักครั้ง จึงต้องซ้อมกีฬาจนถึงดึก มันจึงทำให้ช่วงเวลาของผมและเธอเหมือนจะไม่ตรงกันซักที ให้ตายสิ...
#จากนี้ไป91วัน เก็บลง #กล่องกาลเวลา
ว่าด้วยเรื่องกินแล้วสำหรับเธอเป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว ถึงแม้เธอจะกินเผ็ดมากๆแบบรสชาดคนไทยไม่ได้ แต่ผมก็ไม่เคยเห็นเธอไม่ชิมอาหารชนิดไหนเลย อาหารไทยหลายๆเมนูเธอก็สามารถสั่งได้ เรียกได้ว่าถ้าเธอโดดเข้าไปเป็นแม่ครัวเองได้เธอคงทำอาหารเองได้ถูกปากมากกว่าแม่ครัวทำให้เสียอีก และมันเป็นเรื่องดีเลยทีเดียว ที่เธอมักจะอยากเรียนรู้ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรมการกิน การอยู่ ถึงแม้ว่าจะเจอของกินที่ไม่อร่อยถูกปากแต่อย่างน้อยๆก็ยังได้ลองชิม(เจอกันครั้งเดียว) ^___^ นี่แหละความน่ารักของเธอ...