เรากับแฟนคบกันมา7-8ปีแล้วแต่เค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงานเลย.เราอายุ34แฟน40ค่ะเพื่อนๆเค้าและเพื่อนๆเราต่างก้อแต่งงานมีครอบครัวมีลุกกันหมดแล้วทั้งนั้น.ว่ามันแปลกไหมค่ะแต่เรารับรองเค้าเป็นผช.แท้ค่ะ.ฐานะทางบ้านก้อโอเค.(เค้าเหลือแต่พ่อ)เงินเดือน4-5หมื่น
ส่วนเรื่องความสัมพันเราไม่ค่อยทะเลาะกันน่ะค่า.เพราะเค้าจะทำแต่งานเสาร์-อาทิดจะเราจะมาที่บ้านเค้าค่ะแต่บางครั้งเค้าก้อทำงานเราก้อเหมือนยุ่คนเดียว.เป็นแบบนี้มาจนชินค่ะ.แต่เราก้อรักเค้าน่ะค่าเค้าเป็นผู้ใหญ่.เค้าไม่เจ้าชู้ค่ะ.ดีทุกอย่างเว้นยุ่เรื่องคือเค้าไม่ชอบไปไหน.แบบยุ่ติดบ้านอ่ะค่า.ส่วนเราบางทีบางครั้งอนากไปเที่ยวแบบตามตจว.หรือสถานที่ต่างๆประมานนี่ค่าขอให้พาไป20ครั้งจะได้ไปประมาน1-2ครั้งค่ะ.วันหยุดปีใหม่.สงกราน
พาไปตจว.ขอค้างสักคืนสองคืนไม่เคยได้ค้างเลยค่ะแบบไปวันเดียวจบ.เราเก็บมาคิดเลยค่ะ.ตั้งเกือบ8ปีเป็นแบบนี้ตลอด
เรื่องอื่นขออะไรให้หมดเสียเรื่องนี้เรื่องเดียวค่ะ.พอตอนคบกันเข้าปีที่7เราพูดเรื่องแต่งงาน.เค้าบอกยังไม่พร้อม.แต่ก้อไม่ได้ให้เหตุผลน่ะค่าว่าไม่พร้อมเพราะอะไร.ถัดมาอีกสัก5-6เดือนเราได้เจอผชคนนึงเข้ามาขอคุยด้วยเราโกหกผช.คนนั้นว่าเราไม่มีแฟน.ตอนนั้นคิดแค่ว่าต้องการเพื่อนคุย.คุยๆกันได้สัก4-5เดือน
แบบแอบคุยโดยไม่ให้แฟนรุ้.เค้าก้อไม่คยสงสัยน่ะค่าเพราะทำแต่งาน.ยอมรับค่ะจนเราเริ่มรุ้สึกดีกับผช.คนที่คุยด้วยแต่ใจจิงๆอ่ะรักแฟนยุ่มาก.เลยตัดสินใจคุยเรื่องแต่งงานกับแฟนอีกครั้ง.ได้คำตอบเดิมๆไม่พร้อม.แต่ไม่มีเหตุผล.เราเสียใจน่ะค่า
ทำไมอ่ะเราพยายามหาเหตุผลต่างๆนานา
เลยตัดสินใจเอาว่ะ.เค้าคงเห็นเราเป็นของตายหรือป่าว.ตัดสินใจสานสัมพันกับคนที่
มาคุยด้วย.เริ่มไปเที่ยวกับเค้าบ่อยขึ้น.ทำแบบนี้เกือบปี.จนแฟนเริ่มสงสัยแหล่ะเรารับรุ้ได้จากที่เคยไปหาที่บ้านทุกวันหยุด.ก้อเริ่มไปบ้างไม่ไปบ้างจนไม่ไปเลย
พอเค้าเริ่มรุ้เหมือนจะเสียเราไป.สิ่งที่เค้าไม่เคยทำไม่เคยเป้นเค้ากีบมาทำให้ทุกอย่าง.แต่ความรุ้สึกเรามันไม่เหมือนเดิม
แล้ว.รักก้อรักนะแค่เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวตนของเค้า.เค้าจะเหนื่อยป่าวๆแล้วถ้าเลือกที่จะกลับไปคบกันต่อ.มันต้องมีปันหายุ่แล้ว.ค้องเกิดความระแวงกัน.คงไม่มีความสุขกันทั้งสองฝ่าย.ส่วนเรากับผช.คนนั้นพอคบกันได้เกือบๆ2ปีเค้าก้อขอเราแต่งงาน.ตอนนี้ก้อยุ่กันได้10เดือนล่ะค่า
สำหรับตอนนี้ก้อยังโอเคนะเค้าเหมือนให้เราเป็นหัวหน้าครอบครัวเลย.เงินเดือนทุกบาทให้หมด.การตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง.(ยังไม่มีลุก)แต่คิดไว้ว่าคงจะไม่เอาดีกว่า.ขอยุ่กันสองคนแบบนี้วันหยุดอยากไปไหนก้อไป.ก้อมีความสุขดี.แต่ในใจลึกๆบางครั้งยังแอบคิดถึงคนเก่ายุ่บ้าง
ของทุกอย่างทุกชิ้นที่เค้าซื้อให้ยังเก็บบางครั้งเอาออกมานั่งดูแล้วน้ำตาไหล
ไม่รุ้สิบอกไม่ถุกว่ารุ้สึกยังไง.คิดเสมอ
คนเรามันไม่ใช่คุ่กัน.แค่ตอนนี้อยากเก็บความรุ้สึกดีดีไว้ดีกว่า.ตอนนี้ก้อใช้ชีวิต
ปกติสุขดีค่ะ.ชีวิตใครชีวิตมันเนอะๆๆ
ขอบคุนทุกท่านที่เข้ามาอ่านน่ะค่า.
คบกับแฟนมา7ปีเค้าไม่คิดที่จะแต่งงานมันแปลกไหมค่ะ???
ส่วนเรื่องความสัมพันเราไม่ค่อยทะเลาะกันน่ะค่า.เพราะเค้าจะทำแต่งานเสาร์-อาทิดจะเราจะมาที่บ้านเค้าค่ะแต่บางครั้งเค้าก้อทำงานเราก้อเหมือนยุ่คนเดียว.เป็นแบบนี้มาจนชินค่ะ.แต่เราก้อรักเค้าน่ะค่าเค้าเป็นผู้ใหญ่.เค้าไม่เจ้าชู้ค่ะ.ดีทุกอย่างเว้นยุ่เรื่องคือเค้าไม่ชอบไปไหน.แบบยุ่ติดบ้านอ่ะค่า.ส่วนเราบางทีบางครั้งอนากไปเที่ยวแบบตามตจว.หรือสถานที่ต่างๆประมานนี่ค่าขอให้พาไป20ครั้งจะได้ไปประมาน1-2ครั้งค่ะ.วันหยุดปีใหม่.สงกราน
พาไปตจว.ขอค้างสักคืนสองคืนไม่เคยได้ค้างเลยค่ะแบบไปวันเดียวจบ.เราเก็บมาคิดเลยค่ะ.ตั้งเกือบ8ปีเป็นแบบนี้ตลอด
เรื่องอื่นขออะไรให้หมดเสียเรื่องนี้เรื่องเดียวค่ะ.พอตอนคบกันเข้าปีที่7เราพูดเรื่องแต่งงาน.เค้าบอกยังไม่พร้อม.แต่ก้อไม่ได้ให้เหตุผลน่ะค่าว่าไม่พร้อมเพราะอะไร.ถัดมาอีกสัก5-6เดือนเราได้เจอผชคนนึงเข้ามาขอคุยด้วยเราโกหกผช.คนนั้นว่าเราไม่มีแฟน.ตอนนั้นคิดแค่ว่าต้องการเพื่อนคุย.คุยๆกันได้สัก4-5เดือน
แบบแอบคุยโดยไม่ให้แฟนรุ้.เค้าก้อไม่คยสงสัยน่ะค่าเพราะทำแต่งาน.ยอมรับค่ะจนเราเริ่มรุ้สึกดีกับผช.คนที่คุยด้วยแต่ใจจิงๆอ่ะรักแฟนยุ่มาก.เลยตัดสินใจคุยเรื่องแต่งงานกับแฟนอีกครั้ง.ได้คำตอบเดิมๆไม่พร้อม.แต่ไม่มีเหตุผล.เราเสียใจน่ะค่า
ทำไมอ่ะเราพยายามหาเหตุผลต่างๆนานา
เลยตัดสินใจเอาว่ะ.เค้าคงเห็นเราเป็นของตายหรือป่าว.ตัดสินใจสานสัมพันกับคนที่
มาคุยด้วย.เริ่มไปเที่ยวกับเค้าบ่อยขึ้น.ทำแบบนี้เกือบปี.จนแฟนเริ่มสงสัยแหล่ะเรารับรุ้ได้จากที่เคยไปหาที่บ้านทุกวันหยุด.ก้อเริ่มไปบ้างไม่ไปบ้างจนไม่ไปเลย
พอเค้าเริ่มรุ้เหมือนจะเสียเราไป.สิ่งที่เค้าไม่เคยทำไม่เคยเป้นเค้ากีบมาทำให้ทุกอย่าง.แต่ความรุ้สึกเรามันไม่เหมือนเดิม
แล้ว.รักก้อรักนะแค่เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวตนของเค้า.เค้าจะเหนื่อยป่าวๆแล้วถ้าเลือกที่จะกลับไปคบกันต่อ.มันต้องมีปันหายุ่แล้ว.ค้องเกิดความระแวงกัน.คงไม่มีความสุขกันทั้งสองฝ่าย.ส่วนเรากับผช.คนนั้นพอคบกันได้เกือบๆ2ปีเค้าก้อขอเราแต่งงาน.ตอนนี้ก้อยุ่กันได้10เดือนล่ะค่า
สำหรับตอนนี้ก้อยังโอเคนะเค้าเหมือนให้เราเป็นหัวหน้าครอบครัวเลย.เงินเดือนทุกบาทให้หมด.การตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง.(ยังไม่มีลุก)แต่คิดไว้ว่าคงจะไม่เอาดีกว่า.ขอยุ่กันสองคนแบบนี้วันหยุดอยากไปไหนก้อไป.ก้อมีความสุขดี.แต่ในใจลึกๆบางครั้งยังแอบคิดถึงคนเก่ายุ่บ้าง
ของทุกอย่างทุกชิ้นที่เค้าซื้อให้ยังเก็บบางครั้งเอาออกมานั่งดูแล้วน้ำตาไหล
ไม่รุ้สิบอกไม่ถุกว่ารุ้สึกยังไง.คิดเสมอ
คนเรามันไม่ใช่คุ่กัน.แค่ตอนนี้อยากเก็บความรุ้สึกดีดีไว้ดีกว่า.ตอนนี้ก้อใช้ชีวิต
ปกติสุขดีค่ะ.ชีวิตใครชีวิตมันเนอะๆๆ
ขอบคุนทุกท่านที่เข้ามาอ่านน่ะค่า.