คนโทรคุย เรียก 'แฟน' คนนอนคุย เรียก 'เพื่อน'

จขกท. มีแฟน ที่อยู่ห่างกัน นานๆเจอกันที ไม่เคยมีอะไรกัน แต่คุยกันทุกวัน แชร์ทุกเรื่องราวในชีวิต ทั้งเรื่องงาน เรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว เรื่องเงิน จนเขาขอแต่งงาน เคยคิดว่า คนนี้แหละคือคนที่ใช่

จุดพลิก คือ ระหว่างนั้น มีผู้ชายอีกคนเข้ามาในชีวิต จขกท. เขาเป็นคนอาหรับที่ถูกใจจขกท.ทุกอย่าง หน้าตาดี เป็นสัตวแพทย์ ทำงานเก่ง พูดได้ 4 ภาษา ใจดี เอาอกเอาใจเก่ง สายเปย์ คือดีแทบทุกอย่าง ข้อเสียคือเป็นมุสลิมที่รักครอบครัวมาก จขกท.ไม่คิดว่าตัวเองจะเลิกกินหมูไปอยู่ประเทศเขาได้ (UAE)

ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา ทำให้สาวโสดยังซิง อย่างจขกท.ที่เอาตัวรอดจากผู้ชายมากหน้าหลายตามาได้สามสิบปี เสร็จเขาในสัปดาห์เดียว

จขกท.ไม่อยากรักเขา เพราะรู้ดีว่าเรื่องระหว่างเราเป็นไปไม่ได้ เขาเสนอให้เราคบกันแบบทางไกล เขาลางานมาเที่ยวไทย จขกท.ลางานไปเที่ยวบ้านเขา แต่มันจะเป็นไปได้จริงหรือ

จขกท.ทะเลาะกับแฟนตั้งแต่วันแรกที่เจอผู้ชายคนนี้ แฟนเหมือนมีเซนส์แรงมาก วันที่ทะเลาะกันจนแฟนบล๊อคการติดต่อทุกทางและบอกเลิกจขกท. ทำให้จขกท.ปล่อยใจไปกับเขา

จขกท. ยังงงใจตัวเอง ไม่อยากเลิกกับแฟน เพราะคิดว่ารักแฟนมาก แต่ไม่รู้สึกผิดมากอย่างที่เคยคิด คิดเสมอว่าเราเลิกกันชั่วคราว ระหว่างนี้มีหนุ่มอาหรับปลอบใจไปก่อน

ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเลวมาก กับแฟนไทยก็ยังคุยแต่ไม่เหมือนเดิม เราเป็นฝ่ายง้อ เขาก็เหมือนคุยไปงั้นๆ จขกท.จะพูดอะไรก็ต้องระวัง กลัวจะพูดไม่เข้าหูเขา

กับหนุ่มอาหรับ เขาเฟรนลี่ คุยกับสาวๆที่เข้าหาตลอด จขกท.ไม่รู้สึกหึง เพราะรู้ว่าเขาแค่คุยแบบเพื่อน แต่เขาจะอธิบายทุกครั้งว่าสาวแต่ละคนมาคุยกับเขายังไง เรานอนด้วยกันบ่อย แต่ไม่รู้สึกอะไร ไม่ฟินเหมือนที่เคยดูซีรีย์และอ่านการ์ตูนมาตลอด

จขกท.ควรเลิกกับแฟนไทยหรือหนุ่มอาหรับดีคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่