สวัสดีค่ะ เราคบกันแม่ม่ายลูกติด
ซึ่งตอนแรกเราไม่ทราบว่าเขามีครอบครัวมีลูก จนเรามารู้ทีหลัง เราเสียใจมาก แต่ก็ยอมที่จะอยู่กับเขาต่อ
ตอนนี้คบกันมา4ปี เรารู้เรื่องเมื่อตอนคบกัน2ปี เราอายุห่างกับเขา10กว่าปี เราเด็กกว่านะคะ
เขาไม่ได้ทำงานอะไรค่ะ อยู่บ้านเลี้ยงลูก เงินเราเป็นคนหา เขาเป็นคนประหยัด รู้จักเก็บรู้จักกิน
เราคบกันไม่มีปัญหาอะไรค่ะ รักกันมากๆ แต่มีเรื่องเดียวจริงๆ ที่ติดในใจเรา คือเราไม่รักลูกเขา
พื้นฐานจิตใจเราเป็นคนไม่รักเด็กอยู่แล้ว ไม่ใช่เกลียดนะคะ แต่ไม่ชอบเด็ก ไม่รู้จะเล่นยังไง
ต่างกับหมาแมวมากๆ เรารักหมาแมวเป็นชีวิตจิตใจ รักมากกก หมาจรจัด เราเข้าไปเล่น ไปให้อาหารตลอด
แล้วพอมารู้ว่าเขามีลูก เรากังวลเรื่องนี้ตั้งแต่แรก ช่วงแรกที่เข้าไปก็ไม่ประทับใจเลย ลูกเขาเป็นเด็กชอบพูดดูถูกคนมากๆ
ชอบพูดรังเกียจคนอื่น กระทั่งรังเกียจแม่ตัวเอง วันนั้นเขาเป็นประจำเดือน ลูกเขาก็พูดว่าเหม็น ใครเป็นปจด แม่ไปนั่งไกลๆเลย
ลูกเขาเป็นเด็กไปไหนไม่ไหว้ใคร ไม่กล้าทำอะไรด้วยตัวของตัวเอง อาบน้ำต้องให้แม่อาบให้
กินข้าว ก็ตักเองไม่ได้ ชอบหยิบโทรศัพท์คนอื่นไปเล่น ไม่ขอ ทำของเราพัง แต่เราก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าตัวเองมีสิทธิ์พูดมั้ย
ลูกเขาเป็นเด็กป.3 เราไม่รู้ว่าที่เราพูดมาเด็กป.3คนอื่นเป็นมั้ย แต่เรามีหลานอนุบาล อาบน้ำเอง กินข้าวไม่ต้องให้ใครมาป้อน อยากได้อะไรก็ขอ ไม่เคยหยิบไปเลย เราเคยพูดถึงนิสัยเด็กให้เขาฟังว่าทำแบบนี้ไม่น่ารักเลย ทำไมไม่สอนให้ลูกพูดเพราะๆ มีคะมีค่ะกับผู้ใหญ่บ้าง เขาก็มาบอกเราว่า เด็กมันเป็นแบบนี้ เป็นคนจริงใจ แล้วก็มาตำหนิเรา เราเลยไม่อยากพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย จนตอนนี้ความรู้สึกไม่รักเด็กมันก็ชัดขึ้น เราไม่รู้เราจะอยู่ไปทำไม เขาพูดถึงเรื่องอนาคตก็มีแต่ลูกเขา บอกให้เราซื้อที่ไว้ จะได้มีไว้ให้ลูก เหมือนการมีเรา ก็มีไว้เพื่อหาเงินให้เขาเลี้ยงลูก ในอนาคตเขา ไม่มีเราอยู่ในนั้นเลย เขาไม่เคยมาหาเราเลย มีแต่เราไปบ้านเขา ที่บ้านเรา ไม่รู้ว่าเราคบกับคนมีลูกแล้วด้วยซ้ำ เขาไม่เคยลงทุนอะไรเลย ไม่เคยมาไหว้แม่เรา เราพูดแบบนี้ เขาก็บอกตลอดว่าให้เข้าใจเขา เขามีลูก เขาไปไม่ได้ เขาต้องเลี้ยงลูก เราแบบโคตรๆน้อยใจ เราเองก็มีครอบครัวมีแม่ที่ต้องดูแล แต่เราก็ไปหาเขาได้ เขาไม่ต้องมาบ่อยๆแต่มาสักครั้งก็ยังดี เขาอยากให้เรารักลูกเขา เขารู้ว่าเราไม่รักเด็ก แต่เราทำไม่ได้ เราได้แค่เอ็นดูตามประสาเด็กทั่วไป แต่เวลาไม่น่ารัก โวยวาย เราก็ไม่ชอบ เราควรทำยังไงดี ให้ไม่รู้สึกหงุดหงิดเวลาเด็กทำนิสัยแบบนั้น ทำยังไงให้เลิกน้อยใจเขา อยากเข้าใจเขามากกว่านี้ แต่ตัวเราเองก็อยากมีคนที่เขาเต็มที่กับเราบ้าง ทำยังไงให้เรารักลูกเขา เราอยากฟังความคิดเห็นทั้ง2ฝ่ายทั้งคนมีลูกและไม่มีลูกค่ะ
คบกับแม่ม่ายลูกติด เรารักเขามาก แต่ไม่รักลูกเขาเลยทำยังไงดี
ซึ่งตอนแรกเราไม่ทราบว่าเขามีครอบครัวมีลูก จนเรามารู้ทีหลัง เราเสียใจมาก แต่ก็ยอมที่จะอยู่กับเขาต่อ
ตอนนี้คบกันมา4ปี เรารู้เรื่องเมื่อตอนคบกัน2ปี เราอายุห่างกับเขา10กว่าปี เราเด็กกว่านะคะ
เขาไม่ได้ทำงานอะไรค่ะ อยู่บ้านเลี้ยงลูก เงินเราเป็นคนหา เขาเป็นคนประหยัด รู้จักเก็บรู้จักกิน
เราคบกันไม่มีปัญหาอะไรค่ะ รักกันมากๆ แต่มีเรื่องเดียวจริงๆ ที่ติดในใจเรา คือเราไม่รักลูกเขา
พื้นฐานจิตใจเราเป็นคนไม่รักเด็กอยู่แล้ว ไม่ใช่เกลียดนะคะ แต่ไม่ชอบเด็ก ไม่รู้จะเล่นยังไง
ต่างกับหมาแมวมากๆ เรารักหมาแมวเป็นชีวิตจิตใจ รักมากกก หมาจรจัด เราเข้าไปเล่น ไปให้อาหารตลอด
แล้วพอมารู้ว่าเขามีลูก เรากังวลเรื่องนี้ตั้งแต่แรก ช่วงแรกที่เข้าไปก็ไม่ประทับใจเลย ลูกเขาเป็นเด็กชอบพูดดูถูกคนมากๆ
ชอบพูดรังเกียจคนอื่น กระทั่งรังเกียจแม่ตัวเอง วันนั้นเขาเป็นประจำเดือน ลูกเขาก็พูดว่าเหม็น ใครเป็นปจด แม่ไปนั่งไกลๆเลย
ลูกเขาเป็นเด็กไปไหนไม่ไหว้ใคร ไม่กล้าทำอะไรด้วยตัวของตัวเอง อาบน้ำต้องให้แม่อาบให้
กินข้าว ก็ตักเองไม่ได้ ชอบหยิบโทรศัพท์คนอื่นไปเล่น ไม่ขอ ทำของเราพัง แต่เราก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าตัวเองมีสิทธิ์พูดมั้ย
ลูกเขาเป็นเด็กป.3 เราไม่รู้ว่าที่เราพูดมาเด็กป.3คนอื่นเป็นมั้ย แต่เรามีหลานอนุบาล อาบน้ำเอง กินข้าวไม่ต้องให้ใครมาป้อน อยากได้อะไรก็ขอ ไม่เคยหยิบไปเลย เราเคยพูดถึงนิสัยเด็กให้เขาฟังว่าทำแบบนี้ไม่น่ารักเลย ทำไมไม่สอนให้ลูกพูดเพราะๆ มีคะมีค่ะกับผู้ใหญ่บ้าง เขาก็มาบอกเราว่า เด็กมันเป็นแบบนี้ เป็นคนจริงใจ แล้วก็มาตำหนิเรา เราเลยไม่อยากพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย จนตอนนี้ความรู้สึกไม่รักเด็กมันก็ชัดขึ้น เราไม่รู้เราจะอยู่ไปทำไม เขาพูดถึงเรื่องอนาคตก็มีแต่ลูกเขา บอกให้เราซื้อที่ไว้ จะได้มีไว้ให้ลูก เหมือนการมีเรา ก็มีไว้เพื่อหาเงินให้เขาเลี้ยงลูก ในอนาคตเขา ไม่มีเราอยู่ในนั้นเลย เขาไม่เคยมาหาเราเลย มีแต่เราไปบ้านเขา ที่บ้านเรา ไม่รู้ว่าเราคบกับคนมีลูกแล้วด้วยซ้ำ เขาไม่เคยลงทุนอะไรเลย ไม่เคยมาไหว้แม่เรา เราพูดแบบนี้ เขาก็บอกตลอดว่าให้เข้าใจเขา เขามีลูก เขาไปไม่ได้ เขาต้องเลี้ยงลูก เราแบบโคตรๆน้อยใจ เราเองก็มีครอบครัวมีแม่ที่ต้องดูแล แต่เราก็ไปหาเขาได้ เขาไม่ต้องมาบ่อยๆแต่มาสักครั้งก็ยังดี เขาอยากให้เรารักลูกเขา เขารู้ว่าเราไม่รักเด็ก แต่เราทำไม่ได้ เราได้แค่เอ็นดูตามประสาเด็กทั่วไป แต่เวลาไม่น่ารัก โวยวาย เราก็ไม่ชอบ เราควรทำยังไงดี ให้ไม่รู้สึกหงุดหงิดเวลาเด็กทำนิสัยแบบนั้น ทำยังไงให้เลิกน้อยใจเขา อยากเข้าใจเขามากกว่านี้ แต่ตัวเราเองก็อยากมีคนที่เขาเต็มที่กับเราบ้าง ทำยังไงให้เรารักลูกเขา เราอยากฟังความคิดเห็นทั้ง2ฝ่ายทั้งคนมีลูกและไม่มีลูกค่ะ