ชมแล้วก็ชมอีกเถอะละครเรื่องนี้
นี่มันคือละครชีวิตคนอ่ะ ไม่ใช่ละค๊อนนนละครแบบเว่อร์ๆ
คือถ้าเขียนบทไม่ดี กำกับไม่ดีมันจะกลายเป็นละครธรรมดาๆไปเลย
แต่นี่เล่าเรื่องแบบตัดสลับไปมา มีชั้นเชิง ไม่ได้เล่าแบบหนึ่ง สอง สาม
บางอย่างเก็บไว้เล่าระหว่างอีกเหตุการณ์นึง ไม่ได้เล่าโต้งๆแต่แรกว่าตัวละครไปเจออะไรมา
แค่เหตุการณ์ธรรมดาๆ แต่บทเขียนให้ลุ้นได้ดีมาก
ไม่ได้ลุ้นแบบน่ารำคาญชวนหงุดหงิดนะ แต่มันลุ้นแบบขนหัวลุก คือลุ้นตามไปจริงๆ (หรือเพราะอินเว่อร์เองก็ไม่รู้)
แล้วตัวละครก็คือคนทั่วๆไปจริงๆ ไม่ได้ชั่วไปซะจนนรกร้องขอ หรือว่าดีซะจนสวรรค์เรียกหา
อย่างไอ้โจ้ถึงมันจะเลวแต่หลักๆก็เพื่อครอบครัว พอเห็นเมียแท้งก็รีบพาไปหาหมอ ไม่ใช่อย่างละครน้ำเน่ายืนแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม
หรืออย่างแม่โจ้ ไม่ได้ชอบอะไรลูกสะใภ้ แต่ก็ยังห่วงหลาน
บทพูดก็เรียล เหมือนคนพูดกัน มีถามกันว่าอ่านไลน์กรุ๊ปบ้านหรือยัง หืม คิดได้ ไม่เคยเห็นละครช่องสามบทแบบนี้เท่าไหร่
ทีวีซีนทำเรามองเปลี่ยนไปเลย ดีไปให้สุดเด้อ อย่าไปเป๋ตอนปลายล่ะ เคยชมก็ด่าได้นะเออ