อาการแบบนี้เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ

คำถามตามข้างบนเลยค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ม.4แล้วค่ะ เริ่มรู้จักทำร้ายตัวเองตั้งแต่ม.2 เพราะตอนนั้นน้อยใจให้แม่ว่าทำไมน้องถึงขออะไรแล้วแม่ให้ทุกอย่างยกเว้นเรา ตอนนั้นเราใช้เหล็กลวดมากรีดแขนให้รู้สึกแสบเฉยๆ ทำไปเพราะอยากระบายความโกรธค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่โดนเพื่อนในห้องบุลลี่ด้วยแต่พ่อแม่ไม่รู้ เราทำตัวตลกตลอดค่ะเพราะไม่อยากแสดงให้ใครเห็นว่าตัวเองไม่สบายใจหรือกังวลอะไรอยู่ พอมันเริ่มเครียดมากๆเรื่องที่เราอยากจะทำสิ่งนี้แต่พ่อแม่ไม่สนับสนุน เราเริ่มใช้มีดโกนหนวดกรีดข้อมือตัวเองกับต้นขาตัวเอง พอทำไปแล้วมันรู้สึกสบายใจเหมือนได้ระบายอ่ะค่ะ แล้วก็เริ่มน้อยใจตัวเองว่าไม่เก่งเหมือนลูกคนอื่นเลย พ่อแม่เสียใจตลอด เกรดเราเลยตกลงเรื่อยๆเนื่องจากเรารู้สึกเบื่อแบบไม่อยากทำอะไรเลย เรียนไม่รู้เรื่องไม่กำลังใจ เราเริ่มกินยาเกินขนาดค่ะ แก้แพ้16เม็ดกับพาราอีก8เม็ด ตื่นมาก็ไม่เป็นอะไรแต่ง่วงนอนมากๆและคอแห้งมากๆเลยค่ะ ซึมไปทั้งวัน หลังจากนั้นก็เลยเก็บมันไว้เพราะมีคติว่ายังมีคนที่ทุกข์กว่าเราเยอะ ช่วงนั้นเริ่มเครียดเรื่องครอบครัวที่ไม่สนับสนุนในสิ่งที่เราอยากทำ เครียดเรื่องเพื่อนเพราะว่ามันโกรธที่เราไม่ตั้งใจเรียน ช่วงนั้นเลยเป็นภาวะหายใจเร็วบ่อยมากๆๆค่ะ (ตอนนั้นไม่รู้ว่ามันคืออาการอะไร) เราเคยรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่จะปรึกษาเรื่องนี้กับแม่ แต่พอให้พูดจริงๆแล้วเราก็เอาแต่ร้องไห้แล้วก็บ่นว่าไม่อยากทำอะไรเลยเพราะมันเหนื่อย แม่เราเลยบอกว่าที่เราเป็นแบบนี้เพราะเรานอนดึกแล้วก็ติดโทรศัพท์ค่ะ หลังจากนั้นมีอะไรก็ไม่กล้าเปิดใจคุยเลย เราเลยพยายามบอกกับตัวเองให้สู้ๆ แบบว่าเราเก่งมากที่ปลอบตัวเองคนเดียวมาตลอด เวลาเครียดเราจะห้ามตัวเองไม่ให้ทำร้ายตัวเองไม่ได้ บางครั้งก็ทุบตัวทุบหัวตัวเองแรงๆ หยิกหรือใช้เล็บขูดแขนให้เป็นรอย และจะเป็นภาวะหายใจเร็วบ่อยมากค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนก็จะทำตัวปกติ เป็นคนเฟรนลี่ตลกเฮฮาบ้าๆ เพราะเราคิดว่าเวลาคนรอบข้างเรามีความสุข แค่นี้เราก็มีความสุขแล้วค่ะ เราชอบทำอะไรคนเดียวเช่นเดินห้างคนเดียวเล่นเกมคนเดียวในที่สาธารณะ ช่วงนี้กินข้าวเยอะมากๆแล้วก็นอนไม่ค่อยหลับในกลางคืนแต่จะชอบนอนตอนกลางวัน มีช่วงนึงที่ไม่อยากทำอะไรเลยแต่คิดว่าสิ่งที่เราชอบมันทำให้เรามีความสุข เป็นอย่างเดียวที่ช่วงเราอยู่ตอนนี้ ส่วนปัญหาตอนนี้คือพ่อกับแม่ดูเหมือนไม่สนใจอะไรเราเลยค่ะ เราอยากจะทำสิ่งที่ชอบเพราะว่าเป็นอาชีพที่อยากจะทำแต่พ่อก็ไม่สนับสนุนค่ะ พอขึ้นม.ปลายแล้วก็อยากจะเก็บพอร์ตไว้ยื่นรอบเด็กทุนเพื่อที่พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องใช้จ่ายค่าเทอมเยอะ แต่พ่อก็ไม่ยอมให้ทำกิจกรรมค่ะ หนูไม่กล้าเปิดใจคุยเพราะกลัวผลลัพธ์จะออกมาไม่ดีเหมือนครั้งแรก ไม่รู้จะทำไงแล้ว ตอนนี้ไม่อยากตายแล้วค่ะ แต่ทำร้ายตัวเองเพราะอยากระบายเฉยๆ เราไม่กล้าพูดกับใครเลยเพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วงเรา ต้องทำไงดีคะ