ยาวหน่อยนะครับ !!!
คือ ผมพึ่งเข้ามาเรียน ปี1 เป็นคณะวิศวะ แห่งนึง จริงๆแล้วผมมาจาก ปวส. แล้วผมมาต่อวิศวะคอมพิวเตอร์ เทียบโอน (ใช้โควตาเข้ามา) เพราะ อยากทำงานเกี่ยวกับสาย คอมพิวเตอร์ เขียนโปรแกรม เครือข่ายไรงี้; แต่ว่าผมอ่อนคำนวณ คณิต วิทย์ มากกกโดยที่ตอนสมัครไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าคงเรียนได้แหละ แล้วผมก็รับรุ่นมาด้วย แต่มี
ปัญหา อย่างนึงก็คือ ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมเรียนไม่รู้เรื่องเรียนไม่ทันไม่เข้าใจ เลยต้องกลับมาอ่านมาทบทวนเพิ่มที่หอ แต่ว่าตอนนี้ก็ดันมี
กิจกรรม ที่จะทำให้ผมกลับหอดึก(เพื่อนบอกว่า อาจจะถึงเกือบเช้า ในบางครั้ง) เลยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเหนื่อย เพราะลำพังก็เรียนไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ต้องมาทำให้ไม่มีเวลากว่าเดิม แล้วผมก็คงต้องทนอยู่ในสภาพที่ว่า เรียนตอนเช้า --> เลิกเรียนตอนเย็น --> ไปทำกิจกรรม เลิกดึก --> กลับหอนอน --> ตอนเช้าเรียน วนloop แบบนี้
1. ผมก็คงต้องทนไปใช่ไหมครับ เพราะคนอื่นเขาก็ทำกัน ถ้าผมไม่ทำ ก็ทำได้อย่างเดียวคือออกรุ่น คนอื่นก็คงคิดว่าผมเห็นแก่ตัว เพราะคนอื่นเขายังนอนดึกๆกันได้เลย แล้วเพื่อนก็น่าจะไม่คบ รุ่นพี่ก็จะไม่ช่วยเหลือ ผมก็ต้องอยู่คนเดียว
2. ผมอ่อนต่อโลกเกินไปใช่ไหมครับ ผมรักสบายมากเกินไปใช่ไหมครับ ผมท้อมากไปใช่ไหมครับ
มีปัญหาเรื่องการเรียนที่ มหาลัย ช่วยหน่อยครับ
คือ ผมพึ่งเข้ามาเรียน ปี1 เป็นคณะวิศวะ แห่งนึง จริงๆแล้วผมมาจาก ปวส. แล้วผมมาต่อวิศวะคอมพิวเตอร์ เทียบโอน (ใช้โควตาเข้ามา) เพราะ อยากทำงานเกี่ยวกับสาย คอมพิวเตอร์ เขียนโปรแกรม เครือข่ายไรงี้; แต่ว่าผมอ่อนคำนวณ คณิต วิทย์ มากกกโดยที่ตอนสมัครไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าคงเรียนได้แหละ แล้วผมก็รับรุ่นมาด้วย แต่มีปัญหา อย่างนึงก็คือ ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมเรียนไม่รู้เรื่องเรียนไม่ทันไม่เข้าใจ เลยต้องกลับมาอ่านมาทบทวนเพิ่มที่หอ แต่ว่าตอนนี้ก็ดันมี กิจกรรม ที่จะทำให้ผมกลับหอดึก(เพื่อนบอกว่า อาจจะถึงเกือบเช้า ในบางครั้ง) เลยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเหนื่อย เพราะลำพังก็เรียนไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ต้องมาทำให้ไม่มีเวลากว่าเดิม แล้วผมก็คงต้องทนอยู่ในสภาพที่ว่า เรียนตอนเช้า --> เลิกเรียนตอนเย็น --> ไปทำกิจกรรม เลิกดึก --> กลับหอนอน --> ตอนเช้าเรียน วนloop แบบนี้
1. ผมก็คงต้องทนไปใช่ไหมครับ เพราะคนอื่นเขาก็ทำกัน ถ้าผมไม่ทำ ก็ทำได้อย่างเดียวคือออกรุ่น คนอื่นก็คงคิดว่าผมเห็นแก่ตัว เพราะคนอื่นเขายังนอนดึกๆกันได้เลย แล้วเพื่อนก็น่าจะไม่คบ รุ่นพี่ก็จะไม่ช่วยเหลือ ผมก็ต้องอยู่คนเดียว
2. ผมอ่อนต่อโลกเกินไปใช่ไหมครับ ผมรักสบายมากเกินไปใช่ไหมครับ ผมท้อมากไปใช่ไหมครับ