สวัสดีครับ เนื่องจากวันเสาร์ที่ 20-Jul-19 (เสาร์ที่ผ่านมา) ผมได้ไปเดินที่ถนนคนเดินบางแสน และที่ถนนคนเดินมีงาน อาหารท้องถิ่น ซึ่งมีมินิคอนเสิร์ตของ คุณแว่นใหญ่และคุณมล จาก Room39 ผมถึงเข้าไปในบริเวณมินิคอนเสิร์ตเพื่อฟังเพลงของเขา และแล้วผมก็ได้มายืนที่โซนด้านหลังพอสมควร ผมฟังเพลงได้ประมาณ 2-3 เพลง พอผมหันซ้ายมือของตัวเอง ผมหันไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง
เธอดูตัวเล็ก (สูงประมาณ 155-158 cm)
ผิวขาว
ใส่เสื้อสีดำแขนกุด
กางเกงยีนส์สีฟ้า
ใช้ Iphone 6/6s เคสโทรศัพท์สีชมพู/ม่วง
ผมยอมรับว่าใจผมเต้นแรงมากในตอนนั้น ซึ่งช่วงระหว่างผมกับเธอนั้น ไกลกันพอสมควร (ประมาณ 1.5 m) ได้ผมจึงค่อยๆขยับ หรือเธอขยับเข้ามาหาไม่รู้ เพราะเธอน่าจะเห็นผมแล้ว พอทันไดนั้นเอง ดนตรีบรรเลงเพลงขึ้นมา "อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ" ใช่มันคือเพลง ไม่บอกเธอ ของ Bedroom audio แล้วผมรู้สึกว่า Gap ระหว่างเราสองคนเริ่มที่จะแคบขึ้นจากมีคนเดินเข้ามาแทรก ก็ไม่มีคนสามารถมาแทรกระหว่างเราได้ ผมรู้สึกเขินอายไปหมด และผมก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดทักเธอไป แต่ผมทักแค่ว่า
ผม : รอดูวงต่อไปไหมครับ (วงต่อไปคือวง Slotmachine) แล้วเธอก็หันมายิ้มให้กับผม เธอยิ้มสวยมาก ทำผมสตั้นไปอีก 3 วิ
เธอ : รอดูค่ะ
แล้วผมก็หันไปดูคอนเสิร์ตอีกประมาณ 1 เพลง แล้วผมก็ถามเธออีกรอบว่า
ผม : เรียนปีไหนแล้วครับ
เธอ : ปี 1 ค่ะ ซิ่วมา
หลังจากนั้นการสนทนาก็จบลงเนื่องจาก ผมต้องขยับแถวขึ้นไป ซึ่งผมจะไม่ได้ยืนข้างเธอ เพราะเพื่อนผมเขยิบขึ้นไป ผมรู้สึกเขินที่ต้องยืนกับเธอ ผมจึงขยับขึ้นไป และภาวนา ให้เธอขยับขึ้นมาตาม แต่แล้ว เธอก็ไม่ขยับขึ้นมาตาม เธอยืนกับเพื่อนอีก 2 คน ผมก็ไม่กล้าที่จะชวนเธอ เพราะผมรู้สึกเขิน แต่แล้วความสุขผมก็หายไป เพราะเธอกำลังจะกลับ และผมไม่ได้บอกลาเธอสักคำ ไม่ได้ถามแม้แต่ชื่อ ไม่ได้ถามแม้แต่คณะ หลังจากคืนนั้น ผมพยายามหาทุกอย่างที่สามารถ หาในเธอโซเชี่ยลมีเดีย facebook, IG ทั้งคืน แล้วผมก็หาเธอไม่พบ ผมจึงมานั่งเสียดายจนถึงวันนี้ ว่าทำไมผมถึงไม่ขอ contact เธอ ผมจึงมาตั้งกระทู้ pantip เพื่อที่ว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองเป็นสิ่งสุดท้ายแล้วกัน ฝากเพื่อนๆตามหาให้ผมทีครับ น่าจะเป็นนักศึกษา ม.บูรพา ส่วนรายละเอียดที่ผมจำได้ตามด้านบนเลยครับ
ช่วยผมตามหาหญิงสาวที่บางแสน ในคืนวันเสาร์ที่ถนนคนเดิน คนนั้นทีครับ
เธอดูตัวเล็ก (สูงประมาณ 155-158 cm)
ผิวขาว
ใส่เสื้อสีดำแขนกุด
กางเกงยีนส์สีฟ้า
ใช้ Iphone 6/6s เคสโทรศัพท์สีชมพู/ม่วง
ผมยอมรับว่าใจผมเต้นแรงมากในตอนนั้น ซึ่งช่วงระหว่างผมกับเธอนั้น ไกลกันพอสมควร (ประมาณ 1.5 m) ได้ผมจึงค่อยๆขยับ หรือเธอขยับเข้ามาหาไม่รู้ เพราะเธอน่าจะเห็นผมแล้ว พอทันไดนั้นเอง ดนตรีบรรเลงเพลงขึ้นมา "อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ" ใช่มันคือเพลง ไม่บอกเธอ ของ Bedroom audio แล้วผมรู้สึกว่า Gap ระหว่างเราสองคนเริ่มที่จะแคบขึ้นจากมีคนเดินเข้ามาแทรก ก็ไม่มีคนสามารถมาแทรกระหว่างเราได้ ผมรู้สึกเขินอายไปหมด และผมก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดทักเธอไป แต่ผมทักแค่ว่า
ผม : รอดูวงต่อไปไหมครับ (วงต่อไปคือวง Slotmachine) แล้วเธอก็หันมายิ้มให้กับผม เธอยิ้มสวยมาก ทำผมสตั้นไปอีก 3 วิ
เธอ : รอดูค่ะ
แล้วผมก็หันไปดูคอนเสิร์ตอีกประมาณ 1 เพลง แล้วผมก็ถามเธออีกรอบว่า
ผม : เรียนปีไหนแล้วครับ
เธอ : ปี 1 ค่ะ ซิ่วมา
หลังจากนั้นการสนทนาก็จบลงเนื่องจาก ผมต้องขยับแถวขึ้นไป ซึ่งผมจะไม่ได้ยืนข้างเธอ เพราะเพื่อนผมเขยิบขึ้นไป ผมรู้สึกเขินที่ต้องยืนกับเธอ ผมจึงขยับขึ้นไป และภาวนา ให้เธอขยับขึ้นมาตาม แต่แล้ว เธอก็ไม่ขยับขึ้นมาตาม เธอยืนกับเพื่อนอีก 2 คน ผมก็ไม่กล้าที่จะชวนเธอ เพราะผมรู้สึกเขิน แต่แล้วความสุขผมก็หายไป เพราะเธอกำลังจะกลับ และผมไม่ได้บอกลาเธอสักคำ ไม่ได้ถามแม้แต่ชื่อ ไม่ได้ถามแม้แต่คณะ หลังจากคืนนั้น ผมพยายามหาทุกอย่างที่สามารถ หาในเธอโซเชี่ยลมีเดีย facebook, IG ทั้งคืน แล้วผมก็หาเธอไม่พบ ผมจึงมานั่งเสียดายจนถึงวันนี้ ว่าทำไมผมถึงไม่ขอ contact เธอ ผมจึงมาตั้งกระทู้ pantip เพื่อที่ว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองเป็นสิ่งสุดท้ายแล้วกัน ฝากเพื่อนๆตามหาให้ผมทีครับ น่าจะเป็นนักศึกษา ม.บูรพา ส่วนรายละเอียดที่ผมจำได้ตามด้านบนเลยครับ