สวัสดีครับทุกคน!
ผมมีเรื่องราวที่ยังหาคำตอบไม่ได้เกี่ยวกับความรัก ผมกำลังสับสนว่าสุดท้ายแล้ว รักมันคืออะไรแล้วผมควรที่จะเลือกทางเดินแบบไหนกันแน่ ซึ่งตอนนี้ผมกำลังอึดอัดมาก ไม่รู้จะปรึกษาใครดี ผมเลยมาเขียนกระทู้นี้
ผมกำลังคบกับคนคนนึงครับ (a) คบกันมาได้ 4ปี กว่าแล้วครับ ผมยอดรับน้ะครับว่า 2ปีแรกมันเป็นอะไรที่มีความสุขมากเลยน่ะครับ แต่หลังจากนั้นเราเริ่มที่จะทะเลาะกันบ่อยขึ้น เรียกได้ว่า สามวันดีสี่วันทะเลาะ คือต้องมีอะไรที่ทำให้ไม่เข้าใจกัน ต้องมานั่งคุยกันปรับตัวปรับความเข้าใจกัน มันดีขึ้นครับ แต่พอผ้านไป5-6วันก็เป็นแบบเดิมนี้ จนบางครั้งผมเหมือนกันโดนเขาตีกรอบชีวิตผมมากจนเกินไปหรือป่าว ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อน เรื่องการเข้าสังคมใหม่ๆ จนผมเริ่มที่จะต่อตานกรอบ ความจู้จี้จุกจิก คิดมาก คิดไปเอง ขี้หึงเกินเบอร์ ปิดกั้นการมีสังคมใหม่ๆ จนวันนึงผมได้รู้จักกับคนคนนึงครับ (b) เขาก็เรื่องราวที่คล้ายๆกับผมน่ะครับ คือมีแฟนแล้ว เจอปัญหาการขี้หึงแบบไม่มีเหตุผลเหมือนกัน ผมกับเขาเลยลองคุยลองปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดกันดูครับ จนผมและเขาเริ่มรู้สึกกับอีกฝ่ายมากขึ้น (รู้สึกดี รู้สึกสบายใจ รู้สึกถูกชะตาถูกคอ) แต่เราต่างฝ่ายต่างจุดยืนและขอบเขตของเราน่ะครับ ว่าจะไม่ไปยุ่งวุ่นวาย และไม่คิดที่จะไปแทนหรือแย่งคนของกันละกัน (b) เขาเข้าใจผมมาก เข้าใจและค่อยให้คำปรึกษาผมตลอด แต่ผิดกับ (a) ที่คอยตามจับผิด คอยจู้จี้จุกจิก คอยตีกรอบผมตลอดเวลา สองปี ให้หลัง. ตอนนี้ผมต้องทำไงดีครับ ผมก็ไม่ได้อยากเลิกกับ (a) และผมก็ไม่ได้เสีย (b) เหมือนกัน
ถ้าทุกคนตกอยู่ในสถานการณ์แบบผมทุกคนจะหาคำตอบให้กับตัวเองยังไงครับ #แนะนำผมหน่อยครับ
ความรักมันน่ากลัว
ผมมีเรื่องราวที่ยังหาคำตอบไม่ได้เกี่ยวกับความรัก ผมกำลังสับสนว่าสุดท้ายแล้ว รักมันคืออะไรแล้วผมควรที่จะเลือกทางเดินแบบไหนกันแน่ ซึ่งตอนนี้ผมกำลังอึดอัดมาก ไม่รู้จะปรึกษาใครดี ผมเลยมาเขียนกระทู้นี้
ผมกำลังคบกับคนคนนึงครับ (a) คบกันมาได้ 4ปี กว่าแล้วครับ ผมยอดรับน้ะครับว่า 2ปีแรกมันเป็นอะไรที่มีความสุขมากเลยน่ะครับ แต่หลังจากนั้นเราเริ่มที่จะทะเลาะกันบ่อยขึ้น เรียกได้ว่า สามวันดีสี่วันทะเลาะ คือต้องมีอะไรที่ทำให้ไม่เข้าใจกัน ต้องมานั่งคุยกันปรับตัวปรับความเข้าใจกัน มันดีขึ้นครับ แต่พอผ้านไป5-6วันก็เป็นแบบเดิมนี้ จนบางครั้งผมเหมือนกันโดนเขาตีกรอบชีวิตผมมากจนเกินไปหรือป่าว ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อน เรื่องการเข้าสังคมใหม่ๆ จนผมเริ่มที่จะต่อตานกรอบ ความจู้จี้จุกจิก คิดมาก คิดไปเอง ขี้หึงเกินเบอร์ ปิดกั้นการมีสังคมใหม่ๆ จนวันนึงผมได้รู้จักกับคนคนนึงครับ (b) เขาก็เรื่องราวที่คล้ายๆกับผมน่ะครับ คือมีแฟนแล้ว เจอปัญหาการขี้หึงแบบไม่มีเหตุผลเหมือนกัน ผมกับเขาเลยลองคุยลองปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดกันดูครับ จนผมและเขาเริ่มรู้สึกกับอีกฝ่ายมากขึ้น (รู้สึกดี รู้สึกสบายใจ รู้สึกถูกชะตาถูกคอ) แต่เราต่างฝ่ายต่างจุดยืนและขอบเขตของเราน่ะครับ ว่าจะไม่ไปยุ่งวุ่นวาย และไม่คิดที่จะไปแทนหรือแย่งคนของกันละกัน (b) เขาเข้าใจผมมาก เข้าใจและค่อยให้คำปรึกษาผมตลอด แต่ผิดกับ (a) ที่คอยตามจับผิด คอยจู้จี้จุกจิก คอยตีกรอบผมตลอดเวลา สองปี ให้หลัง. ตอนนี้ผมต้องทำไงดีครับ ผมก็ไม่ได้อยากเลิกกับ (a) และผมก็ไม่ได้เสีย (b) เหมือนกัน
ถ้าทุกคนตกอยู่ในสถานการณ์แบบผมทุกคนจะหาคำตอบให้กับตัวเองยังไงครับ #แนะนำผมหน่อยครับ