สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ13-14นะคะ
ขอเกริ่นก่อนเลยว่าตั้งแต่เราอายุครบ3เดือน เราก็ได้ไปอยู่กับย่าเลยค่ะ เนื่องจากพ่อแม่ต้องทำงาน ซึ่งก็อยู่ไกลกันมากๆ นานๆทีจะได้เจอกัน เราก็อยู่กับย่ามาตลอดจนจบป.6 พอม.1พ่อแม่ให้เรามาเรียนต่อแถวๆที่พ่อแม่อยู่ ซึ่งเราเครียดมาก เนื่องจากอยู่กับย่ามาตลอดติดย่ามากๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ พอมาอยู่ด้วยกัน ก็อยู่เพียงห้องเช่าเล็กๆ แล้วอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูก เราอึดอัดมากๆค่ะ แต่เราสนิทกับพ่อในระดับหนึ่ง แต่ไม่ได้มากมาย ด้วยความว่าพ่อก็เป็นผู้ชายจะสนิทมากไปก็ไม่ดีถึงจะเป็นพ่อลูกกันก็เถอะ แต่กับแม่คือเราไม่สนิทเลย เวลาแม่พูดอะไรเราก็จะไม่กล้าเถียงไม่กล้าปฏิเสธเนื่องจากไม่สนิทกัน ขนาดเวลานอนเรายังทำตัวไม่ถูกเลย จะหันไปทางพ่อก็ไม่ค่อยได้ จะหันไปหาแม่ก็ไม่ชิน อีกอย่างเรื่องที่นอนคือ อึดอัดสุดๆ 3คน+โต๊ะตู้เตียงครัวอยู่ห้องเดียวกันไม่มีห้องแนกนอกจากห้องน้ำำ เอาจริงๆตั้งแต่จำความได้คือเราไม่เคยกอดแม่เลย แล้วเราก็ไม่อยากอยู่แบบนี้ด้วย เพราะเราก็เริ่มเป็นสาวจะมาอยู่ห้องรวมแบบนี้ก็คงไม่ได้
ตอนเด็กประมาณป.2มีอยู่เรื่องหนึ่งจำฝังใจคือ วันหนึ่งแม่เราปอกมะม่วงให้กิน+ทำน้ำจิ้มอะไรซักอย่างซึ่งอร่อยมาก วันต่อมาเราเลยปอกมะม่วงเองแล้วถามว่า น้ำจิ้มที่แม่ทำเมื่อวานใส่อะไรบ้าง แม่กลับบอกว่าอย่ามายุ่ง ทั้งๆที่ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้ทำอะไร เราเลยไม่กล้าคุยกับแม่สักเท่าไหร่
หลายคนอาจมองว่ามันแค่เรื่องเล็กน้อยซึ่งต่างจากที่แม่อุ้มท้องเรามาเยอะ แต่ถ้าให้เล่าทั้งหมดคือเรื่องราวมันเยอะมาก ทั้งขโมยเงินเรา ขโมยเงินพ่อแล้วใส่ร้ายเรา ต่างๆนานๆ เรื่องกระทบทางจิตใจอีกเยอะ ตอนนี้เราไม่อยากจะยุ่งกับแม่ แต่มันก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเพราะเขาคือแม่ หลายครั้งที่ได้ยินคนพูดว่าคนไม่เคารพพ่อแม่มันไม่เจริญหรอก เอาจริงๆเราก็เชื่ออยู่ แต่เราก็ไม่รู้จะปรับตัวยังไง
ปล.ถ้าจะด่าด่าได้แต่อย่าแรง และด่าอย่างใช้สมองนะคะ
เราไม่ค่อยสนิทกับแม่ ทำไงดีคะ
ขอเกริ่นก่อนเลยว่าตั้งแต่เราอายุครบ3เดือน เราก็ได้ไปอยู่กับย่าเลยค่ะ เนื่องจากพ่อแม่ต้องทำงาน ซึ่งก็อยู่ไกลกันมากๆ นานๆทีจะได้เจอกัน เราก็อยู่กับย่ามาตลอดจนจบป.6 พอม.1พ่อแม่ให้เรามาเรียนต่อแถวๆที่พ่อแม่อยู่ ซึ่งเราเครียดมาก เนื่องจากอยู่กับย่ามาตลอดติดย่ามากๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ พอมาอยู่ด้วยกัน ก็อยู่เพียงห้องเช่าเล็กๆ แล้วอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูก เราอึดอัดมากๆค่ะ แต่เราสนิทกับพ่อในระดับหนึ่ง แต่ไม่ได้มากมาย ด้วยความว่าพ่อก็เป็นผู้ชายจะสนิทมากไปก็ไม่ดีถึงจะเป็นพ่อลูกกันก็เถอะ แต่กับแม่คือเราไม่สนิทเลย เวลาแม่พูดอะไรเราก็จะไม่กล้าเถียงไม่กล้าปฏิเสธเนื่องจากไม่สนิทกัน ขนาดเวลานอนเรายังทำตัวไม่ถูกเลย จะหันไปทางพ่อก็ไม่ค่อยได้ จะหันไปหาแม่ก็ไม่ชิน อีกอย่างเรื่องที่นอนคือ อึดอัดสุดๆ 3คน+โต๊ะตู้เตียงครัวอยู่ห้องเดียวกันไม่มีห้องแนกนอกจากห้องน้ำำ เอาจริงๆตั้งแต่จำความได้คือเราไม่เคยกอดแม่เลย แล้วเราก็ไม่อยากอยู่แบบนี้ด้วย เพราะเราก็เริ่มเป็นสาวจะมาอยู่ห้องรวมแบบนี้ก็คงไม่ได้
ตอนเด็กประมาณป.2มีอยู่เรื่องหนึ่งจำฝังใจคือ วันหนึ่งแม่เราปอกมะม่วงให้กิน+ทำน้ำจิ้มอะไรซักอย่างซึ่งอร่อยมาก วันต่อมาเราเลยปอกมะม่วงเองแล้วถามว่า น้ำจิ้มที่แม่ทำเมื่อวานใส่อะไรบ้าง แม่กลับบอกว่าอย่ามายุ่ง ทั้งๆที่ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้ทำอะไร เราเลยไม่กล้าคุยกับแม่สักเท่าไหร่
หลายคนอาจมองว่ามันแค่เรื่องเล็กน้อยซึ่งต่างจากที่แม่อุ้มท้องเรามาเยอะ แต่ถ้าให้เล่าทั้งหมดคือเรื่องราวมันเยอะมาก ทั้งขโมยเงินเรา ขโมยเงินพ่อแล้วใส่ร้ายเรา ต่างๆนานๆ เรื่องกระทบทางจิตใจอีกเยอะ ตอนนี้เราไม่อยากจะยุ่งกับแม่ แต่มันก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเพราะเขาคือแม่ หลายครั้งที่ได้ยินคนพูดว่าคนไม่เคารพพ่อแม่มันไม่เจริญหรอก เอาจริงๆเราก็เชื่ออยู่ แต่เราก็ไม่รู้จะปรับตัวยังไง
ปล.ถ้าจะด่าด่าได้แต่อย่าแรง และด่าอย่างใช้สมองนะคะ