ความรู้สึกที่โดดเดี่ยวอยู่คนเดียวมาทั้งชีวิต...สังคมมีแต่แก่งแย่งชิงดี...เพื่อนใกคนก็ไม่มีที่จริงใจมีแต่เพื่อนกินเพื่อนเมา คนที่สนิทจริงๆไม่มีเลยเลย ญาติพี่น้องป้าน้าอา เกลียดเรา แม้แต่แม่ของผมก็ไม่ยอมรับผมจากผลการกระทำในตอนวัยรุ่น ทำให้โดดเดี่ยว แม้แต่แม่ของผมที่ผมหวังให้ท่านเข้าใจ แต่ท่านไม่แม่แต่จะพยายามเข้าใจ ท่านเอาแต่เข้าใจผมไปทางผิด ไม่มีไครเชืามั่นในตัวเลย.. ชีวิตผมจะทำยังไงต่อ
รู้สึกว่าตัวคนเดียวบนโลกใบนี้