เข้าเรื่องเลยนะ
เวลาทักไปคุย เมื่อก่อนเขามาก่อนบ้างผมทักไปก่อนบ้างคุยกันสนุกสนาน เฮฮา คุยไปได้สัก 1 สัปดาห์เริ่มรู้ล่ะว่าเขาคุยหลายคน ผู้ชายก็ค่อยๆเทเขาไปมั่ง เข้ามาคุยมั่ง เวลาเขาเสียใจก็จะทักมาหาผมและเล่าทุกอย่างให้ฟัง ผมก็ได้แต่ปลอบใจและก็คุยให้สนุกให้เขายิ้มได้ ค่อยให้กำลังใจตลอด จนเขาเหลือแค่ผมจิงๆ แต่แค่ชั่วโมงบินมันน้อย แปปเดียวเขาก็มีคนคุยใหม่อีกแล้ว แค่นั้นไม่พอ เพื่อนผมอัพรุปคู่กับผม เพื่อนผู้ชาย

หล่อไง นางก็แบบ น่าร้ากกกก จีบได้ใหมเนี่ยด้วยความที่คุยกับเราอยุ่ก็แบบ หึงอ่ะ เห้ยมิงคุยกับกูอยุ่นะ เป็นแบบนี้ตลอดจนครบ 1 เดือน มาแล้วตอนนี้เขาก็คงมีคนคุยอยุ่และก็ยิ้มอย่างมีความสุข ณ ตอนนี้ และผมอะเหรอก็นอนคิดถึง และรู้เองว่าควรถอยได้แล้วอ่ะ เพราะบทสนทนาเริ่มสั้นและเริ่มเป็นการถามตอบบเหมือนสอบปากเปล่าก่อนเข้าทำงานอ่ะ ผมฝ่ายถามลูกเด่ยวเลย เขาแค่ตอบและไม่มีแม้แต่จะถามกลับบ้าง ผมสังเกตุตั้งแต่ 2 สัปดาห์แรกแล้ว เขาเคยถามบ้างป่าวว่ะ ว่าเรารู้สึกยังบ้างวันนี้ ทำอะไรมาบ้าง ไม่เคยถามเลย ตอนนี้ก็เริ่มถอยล่ะ เคยพูดกันไว้ว่า ถ้าใครหายไปคือ ผู้แพ้ รู้อะไรใหม ผมยอมแล้วว่ะ สู้ต่อไม่ไหวจิงๆ คือแบบอยุ่ไกลกันด้วยแหละ 119 กิโลเมตร ได้ ผมก็จะไปหาเขา อาทิตย์หน้าแล้วนิ แต่คงไม่ได้ไปแล้วล่ะ อยากรู้จังแบบนี้มันหมายความว่าไง ผมทำตัวไม่ถูกแล้ว ไม่รู้เขาคิดถึงเราบ้างใหม ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย เจ็บอยู่นะตอนนี้ เริ่มรู้สึกงงๆกับตัวเองด้วยรวรทำยังไงดี
อาการผู้หญิงแบบนี้คืออะไร??
เวลาทักไปคุย เมื่อก่อนเขามาก่อนบ้างผมทักไปก่อนบ้างคุยกันสนุกสนาน เฮฮา คุยไปได้สัก 1 สัปดาห์เริ่มรู้ล่ะว่าเขาคุยหลายคน ผู้ชายก็ค่อยๆเทเขาไปมั่ง เข้ามาคุยมั่ง เวลาเขาเสียใจก็จะทักมาหาผมและเล่าทุกอย่างให้ฟัง ผมก็ได้แต่ปลอบใจและก็คุยให้สนุกให้เขายิ้มได้ ค่อยให้กำลังใจตลอด จนเขาเหลือแค่ผมจิงๆ แต่แค่ชั่วโมงบินมันน้อย แปปเดียวเขาก็มีคนคุยใหม่อีกแล้ว แค่นั้นไม่พอ เพื่อนผมอัพรุปคู่กับผม เพื่อนผู้ชาย