รู้สึกท้อแท้กับความรักเหมือเราเกิดมาแปลกแยกกันบ้างไหมครับ?

ขอระบายหน่อยนะครับ
คือแบบทุกวันที่รู้สึกเหมือนตัวเองเกิดมาไม่เหมือนคนอื่นเค้า มีความรักไม่ได้ ถ้ามีก็จะมีปัญหา ติดๆขัดๆ ทุกครั้ง
ทุกวันนี้อายุ 26 ยังไม่เคยมีความรักจริงๆ เลย นั่งมองวัยรุ่นสมัยนี้แค่ ม.ต้น ก็มีแฟนกันแล้ว
เคยมีรักมาหลายครั้งแต่ทักครั้งคือยับเยินหมด

ครั้งแรก ผญ ที่ตัวเองรัก ดันเป็นคนเดียวกับเพื่อนสนิท แล้ว ผญ ก็ชอบเพื่อนผม
ครั้งที่สอง โดน ผญ หลอกนู้นหลอกนี้แล้วก็มีคนอื่นด้วย
ครั้งที่สาม ก็โดนแทงข้างหลัง ผญ แอบคบกับ ผช อีกคนซึ่ง ผช คนนั้นก็เป็นคน รู้จักของผม
ครั้งที่สี่ ก็โดนหลอกเป็นตัวดามใจ บอกผมว่าตัวเองโสด แต่คือมีแฟนอยู่แล้ว แต่แค่มาคุยดามใจเพราะทะเลาะกับแฟน
ครั้งที่ห้า ผญ ยังติดกับรักเก่าวนเวียนกับแฟนเก่า แต่ก็มาคุยกับผมเหมือนจะพัฒนาไปเป็นแฟนได้แต่จริงๆ คือไม่
ครั้งที่หก แพ้คนใกล้ชิด ผญ ไปกับ ผช ที่เรียนด้วยกัน
ครั้งที่เจ็ด เหมือนเดิม ผญ ไปกับ ผช ที่เรียนด้วยกัน
ไหนจะไปจีบ ผญ แล้วปรากฏว่า ผญ มีแฟนแล้วอีกผมเป็นพวกถ้า ผญ มีแฟนแล้วจะไม่ยุ่ง ยังมีอีกหลายครั้งที่ผมเจอ

มันอาจจะดูไม่ได้สาหัสมากถ้าเทียบกับคนอื่น แต่สำหรับผมคือทุกครั้งที่มีรักคือมันพังหมดแล้วมันจะพังตอนที่ผมรู้สึกดีกับ ผญ คนนั้นแบบมากๆ ตลอด
ยังไม่เคยมีคนที่เรียกได้เต็มปากว่า แฟน สักคน
จนทุกวันนี้ถ้ามตัวเองว่าทำไมเหมือนผมถึงมีรักบ้างไม่ได้ ชีวิตนี้ไม่เคยมีใครมารักเลยด้วยซ้ำ ไม่นับพ่อแม่หรือพี่น้อง

ผมอาจจะไม่หล่อไม่รวย แต่ทุกครั้งคือผมจริงใจจริงจังมากทุ่มเทให้ซื่อสัตย์มากเป็นห่วงเป็นใยดูแลตลอดแต่เป็นไม่เคยเจอรักดีๆเลย
บางทีก็แพ้ให้กับ ผช ที่เรารู้ว่ามันเข้ามาเพียงแค่จะหลอกฟัน ผญ ที่เรากำลังคุยด้วย แพ้ให้กับ ผช บางคนที่เพียงแค่อยากได้
จนตอนนี้ผมโคตรท้อแท้ พังอุดมคติที่ว่าเป็นคนดีทิ้งเพราะรู้แล้วว่าเป็นคนดีมันกินไม่ได้ กลายเป็นคนเทาๆ
ทุกวันนี้ได้แต่นั่งดู ผช ผญ มีแฟนกัน บางคนก็คู่รักปกติ บางคู่ก็ไม่ปกติ แต่ถึงอย่างนั้นเข้าก็ยังมีแฟนกัน
ผช ผญ เลวแค่ไหนก็มีแฟน บางคนมีลูกมีเมียอยู่แล้วก็ยังไปมีอะไรกับคนอื่น

ผมเข้าใจว่าบางคนอาจจะมองผมเป็นขี้แพ้นะ แต่คือในจุดที่ผมยืนคือผมเองก็พยายามแล้วแต่มันไม่เคยสำเร็จและจบลงแบบแย่ตลอด
ทุกวันนี้เพื่อนผมก็มีแต่ ผช แล้วก็มีเพื่อนน้อย เพื่อน ผญ ที่ทำงานหรือใกล้ตัวคือมีแฟนกันหมด
ออกไปข้างนอกเปิดโลกกะว่าจะได้เจอ ผู้คน ก็ไม่ค่อยจะมีใครญาติดีด้วย หาเพื่อนในโลกออนไลน์ยังหาแทบไม่ได้
ทุกวันนี้คืออยู่แบบโสด ใช้ชีวิตคนเดียว เอาเวลาไปลงกับพ่อแม่บ้างตัวเองบ้าง พาพ่อแม่ไปหาอะไรกิน พาตัวเองไปหาอะไรกินทำอะไรที่อยากทำ
เพราะรู้สึกตัวเองแปลกแยกจากคนอื่น เก็บไปเครียดจนเหมือนจะเป็นซึมเศร้าแต่ก็บอกตัวเองว่าไม่ได้เป็น

ผมรู้ว่ายังมีคนอีกหลายคนที่พบเจอเรื่องแย่ๆเกี่ยวกับความรักมาเหมือนกันบางคนอาจจะหนักกว่าผมด้วยซ้ำ
ถ้าสมองคนเรามันปรับ MindSet ได้ง่ายๆ เหมือนลงโปรแกรมก็คงดี