สวัสดีจ้า วันนี้จะมาพูดด้วยเรื่องที่คิดไว้

ทุกคนเคยมีปัญหาเรื่องการคิดว่าตัวเองไม่ดีไหมทำดีเท่าไหร่ก็เหมือนแบบตัวเองยังดีไม่พออ่ะนึกออกป่ะคือทุกคนตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องความทุกขืมากเลยเรื่องเพื่อนเรื่องสังคมเรารู้สึกแย่มากๆเลยอ่ะ คือเรารู้สึกว่าตัวเองเอ๋อด้อยค่าไปเลยอ่ะพอแบบเข้าสังคมจริงๆเรารู้สึกแย่มากๆเราคิดว่าเราสามารถเป็นคนอื่นได้ตลอดหรอกเราทรมานว่าเวลาเรามีเพื่อนเราโครตทุกข์เลยพอมีน้องก็ให้เลี้ยงนู้นนี่นั้นมันทำให้เรารู้สึกอึดอัด เราอยากย้ายไปคณะครุศาตาสตร์ทุกคนว่าเป็นยังไงบ้างชีวิตเราคือพลาดเกือบทั้งชีวิตพอจบไปเราก็ไม่รู้แล้วว่าเราจะมีงานทำไหม เรารู้สึกว่าเราเจอความรุนเเรงมาเยอะแล้วอ่ะทุกคนเคยเจอความรุนแรงป่ะความรุนแรงในสังคมคือแบบเราไม่ชอบอ่ะโครตอึดอัดเลยมีใครเป็นแบบเราป่ะคืออึดอัดมากๆอ่ะไม่ไหวแล้วไรงี้อ่ะโครตแย่เลยว่ะ คือแบบเข้าใจว่าทำตัวแย่แต่เราไม่เหมือนพวกแกไม่ใช่เหรอ ทำไมพอโตขึ้นความรุนแรงยิ่งมากขึเ้นอ่ะไม่เข้าใจเวลามองหน้าใครทำไมต้องชักสีหน้าใส่ด้วยว่ะ ต้องทำยังไงถึงจะเลิกเจอสถานการณ์แบบนี้ว่ะ ถามจริงเอ้ยอึดอัดตั้งแต่เข้ามามีแต่เรื่องทุกข์ใจไม่มีเรื่องที่สุขใจเลยทุกคนทุกเราก็ทุกข์ไม่มีใครมีความสุขจริงป่ะเวลาทำในสิ่งที่ชอบเรายังไม่มีเลยพอโตขึ้นก็คิดว่าต้องมีคนนินทาแน่บางครั้งโครตทุกข์โครตแบบกูทนไม่ไหวแล้วไรงี้อ่ะ แบบของขึเ้นแบบไม่รู้ว่ะควบคุมอารมณ์แทบจะไม่อยู่แล้วว่ะคือบบมันมทรมานนะเว้ย คือมีเพื่อนก็หวังว่าจะแบ่งเบาความทุกข์ไม่มีเลยแบ่งเบาความทุกข์เพื่อนบางคนก็ดีรช่วยเหลือเราแต่เพื่อนแบางคนก็เพิ่มความทุกข์ให้เราได้ทุกๆวันเช่ากัน แบบเมื่อก่อนคือแบบดีมากๆเลยมีเพื่อนมีสังคมเดี๋ยวนี้พอมีสังคมก็จะให้เลี้ยงนู้นนี้นั้นทนไม่ไหวแล้วว่ะ มันเหนื่อยอ่ะทรมานมากๆไเลยว่ะราเชื่อว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆเราเชื่อในเรื่องความดีถ้าเรามีความดีๆจริงขอให้เราเจอสิ่งดีแบบ้างเถอะอยากย้ายแล้วไม่ไหวแล้วคือแบบพอมีรับน้องก็ใช้แต่ความรุนแรงเสียงดงทำให้กลัวทำให้กลัวจากที่กลัวคนก็กลัวเข้าไปใหญ่ถเ้าไม่มีคนออกมาพูดก็คงจะได้ใจกันใหญ่เลยใช่ป่ะล่ะ แบบเรียนก็หนื่อยยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีกมันน่าเยบื่ออ่ะ การรับน้องเราพูดไปก็ไม่มีใครเข้าใจหรอกเรียนก็เหนื่อยยังต้องเจอเรื่องพวกนี้อีกเหรอ แบบยิ่งโตยิง่แย่พูดเลย รู้สึกแย่เมื่อก่อนก็ทีนึงและัพยายามกำจัดความทุกข์อยากมีแฟนสุดท้ายมีไม่ได้ปัญหาชีวิตรุมเร้ามากกกตอนนี้ไม่ได้ดูดีไรเลยนะมีน้องก็อยากขะขอนู้นนี่นั้นอยากทำอะไรก็แทบจะไม่ได้ทำมันทรมานว่ะเหนื่ยอเรียนก็เหนื่อนยังต้องมาเจอเรื่องพวกนี้อีกทนไม่ไหวแล้วโว้ยเมื่อไหร่จะมีคนเปลี่ยนแปลงระบบสักทีว่ะคนมีตังเค้าหาเงินเหนื่อยต้องเสียเปรียบอย่างวเดียวเบยเหรอสว่ะเมื่อเอ้ยไม่มีอารมร์ทำอะไรแล้วว่ะเอ้ยคือแบบไม่ไหวแล้วคืออยากทอพไรก็ไม่ได้ทำคือแบบทนมาเป็นเดือนแล้วนะเมื่อไหร่จะหมดความทุกข์ก็เยอะอยู่แล้วจะมาเพิอ่มทำไมว่ะถามจริงๆ คือแบบตั้งแต่แบบทำอะไรกฝ้ไม่คบดีสะกอย่างอ่ะเอาง่ายๆคนฏ้จ้องจะให้เลี้ยงนู้นนี่นั้นพอเไม่เลี้ยงก็ผิดหวังดราม่าใส่อีกมันเป็นสิ่งที่นาาบ้เื่ออ่ะเจอในสังคมมากๆไม่ไหวแล้วว่ะตั้งแต่เรียนมานี่ความสุขหาเจอไหมคำตอบคือไม่รู้สึกเกฝ็บกดแต่ก็ดีใจนะที่ได้เข้าเรียนแต่อตนนี้รฝู้สึกเก็บกดมากๆเลยว่ะรู้สึกแย่ๆมากๆด้วยรู้สึกนอนไม่หลับด้วยประเด็นรู้สึกทุกข์มากๆเลยด้วยเล่าทั้งวันก็ไม่จบอ่ะอ่อแล้วยังมีอีกนะคือบเราดีใจมากบางททที่เรียนมีเพื่อนนสนิทด๕รตดีใจสุดท้ายเพื่อนเองที่ทำให้เราเจ็บทำให้เราทุกข์ใจคนเรานี่เองใกล้ๆเลยทำไมคนที่ทำให้เราทุกข์มะักต้องเป็นคนใกล้ตัวตั้งแต่เด็กอยากมีเพื่อนที่รักเราจริงๆบ้างสักคนสองคนก็ยังดุ้าไม่มีเลยมีน่าเศร้าจิตน่ะเศรเาใจเรารู้สึกแย่มากเราเอจเพื่อนแต่ละคนทำต้องโหดร้ายกับเราด้วยอ่ะขึ้นเสียงนู้นนี่นั้นเราทำอะไรผิดนักหนาเรามันอ่อนแอเกินไปหรือยังไงว่ะ ไม่มีคนออกมาพูดเรื่งนี้กันบ้าวเลยเหรอเรารู้สึกแบบไม่โอเครเลบยว่ะรู้สึดไม่มีความสุขเลยเอาง่ายๆไๆโครตทึกข์อ่ะเราไม่อยากมีชีวิตแบบนี้ไปจนจบหรอกนะมันไม่สนุก้วยหรอกเข้าที่ไหนก็แล้วแต่เราไม่ยอากเจอแบบนั้นเราอยากเอจืที่เหมาะกับเรทำไมเราถึงหาไม่เจอกันนะ อยาหมีเพื่อนๆดีแล้วรักเราบอกเราเหนื่อยเราทำทุกอย่างแล้วทำไมเธอยังไม่พอใจเราอีกวาะเราผิดไรหนักหนาทำเธอต้องหาว่าเรางี่เง่าด้วยว่ะชีวิตนี่จะเป็นคนดีพุดตรงไๆสักเรื่องเลยไม่ได้เหรอว่ะ ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันด้วยว่ะแอม่งนี่เพื่อนนะเว้ยเวลาทำอะไรนึกอยากทำไรก็ทำไมนึกถึงใจคนอื่นบ้างเลยทำไมต้องทำงี้ด้วย 2 มาตรฐาน ทำไมว่ะ ทำไมุามจริงวทำไมทำไมทำอะไรก็ดูเหมือนจะแป้กไปซะทุกอย่างเลยอ่ะเสียใจจังเลยเห้อ พิม55ไม่ได้แปลว่ามีความสึขสักหน่อยเรานี่อ่อนต่อโลกว่ะต่อให้โตแค่ไหนก็ยังอ่อนแต่อโลกอยู่วันยังค่ำสินะ เสียใจว่ะทำอะไรไม่มีเคยดีเลยสักเรื่องรู้สึกทุกข์ว่ะสุขภาพจิตจะเสื่อมป่ะรู้สึกโครตแย่เลยตอนนีร้รุ้สึกย่มกาๆเลยว่ะ โครตรู้สึกแย่อ่ะไม่รู้สึกดู้สึกโครตแย่เลยว่ะ