เรื่องสั้น รักนี้ชั่วนิรันดร์

จะทำยังไงนะถึงจะได้เบอร์น้องเจน!
โจ้นั่งมองผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มผู้หญิงด้วยกัน ที่ตอนนี้กำลังนั่งจับกลุ่มเม้าท์กันบนโต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นดอกเฟื่องฟ้าในโรงเรียน เจนพึ่งขึ้น ม.1 มาหมาดๆ รุ่นพี่ ม.2 อย่างโจ้มันช่างต้องตาต้องใจน้องเจนเหลือเกิน ขนาดชื่อยังคล้องจองกัน พรหมลิขิตชัดๆ พูดแล้วก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ แต่ต้องรีบกลืนยิ้มลงไปเดี๋ยวเพื่อนเห็น ส่วนตาก็ยังแอบมองเรื่อยๆ

โชคดีอะไรขนาดนี้นะโจ้ น้องเจนเป็นเพื่อนของน้องคนบ้านเดียวกันกับโจ้ ไม่ยากเลยที่จะรู้ชื่อ ว่าชื่อเจน และจะไปยากอะไรถ้าจะได้เบอร์มา แต่ตอนนี้ยังไม่กล้าขอ หรือจะให้น้องเขาเป็นแม่สื่อให้นะ อยู่ดีๆจะถะเล่อถล่าโทรไปมันก็ยังไงอยู่ ทำความรู้จักกันก่อนดีกว่า ตกลงให้น้องเขาเป็นแม่สื่อให้จะง่ายกว่าที่เราเดินเข้าไปแสดงตัวว่าชอบเลย เผื่อน้องเขาไม่ชอบเราจะหน้าแตก โดนเพื่อนล้ออีก

แผนการแม่สื่อของโจ้เริ่มขึ้น โจ้ให้น้องไปบอกเจนว่ามีคนแอบชอบ มีแฟนยัง น้องเจนก็เขินสิ จะมีใครกล้ามาแอบชอบ เจนหน้าตาสวยน้อยที่สุดในกลุ่ม เพื่อนที่เล่นเป็นแม่สื่อให้ยังสวยกว่าเจนเลย นี่ก็เล่นเอาคนที่คิดว่าตัวเองสวยที่สุดแล้วในกลุ่มแอบอิจฉานิดๆ เพราะยังไม่มีใครมาแอบชอบเลยสักคน พี่โจ้ ม.2 ห้อง 10 ขอเบอร์เจนได้มั้ย คนบ้านเดียวกันกับเรา

เขาขอมาเจนก็ให้สิ ถ้าไม่ให้เดี๋ยวหาว่าหยิ่งอีก ชอบไม่ชอบคุยกันก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน ปฏิบัติการแม่สื่อของโจ้สำเร็จ โจ้ได้เบอร์มาแล้ว โทรคุยสิรอไร แต่กว่าจะทำใจกล้าโทรไปคุย ก็ผ่านไปเป็นอาทิตย์ สองคนได้คุยกันและลองคบกัน ภายใต้ข้อตกลงว่าถ้าน้องเจนไม่ชอบพี่โจ้ก็เลิกได้เลยไม่ว่ากัน แต่พี่โจ้ชอบน้องเจนนะ

คุยกันไปทุกวัน ความสนิทก็เพิ่มมากขึ้น สรรพนามที่ใช้ก็เปลี่ยน จากที่พูดพี่กับน้องก็เป็น เค้ากับตัวเอง และสนิทกันมากยิ่งขึ้นก็เปลี่ยนมาใช้ โกว์ เมริง สะแล้ว ไม่แปลกนะ คู่ของใครๆก็ใช้กัน ไม่หยาบคายสำหรับเด็กๆ แต่ในสายตาผู้ใหญ่ ทำไมไม่พูดกันเพราะๆ เป็นแฟนกันนะไม่ใช่เพื่อนกัน

สองคนคบกันนานไม่ยอมเลิกกันสักที คู่อื่นๆเขาเลิกกันเปลี่ยนคู่ไปหลายคนแล้ว แต่เจนกับโจ้ยังรักกันดี ไม่จืดจาง สองคนให้คำมั่นสัญญากันว่าเราจะรักกันตลอดไป เมื่อรักดำเนินมาถึง ม.ปลาย ความใคร่ อารมณ์ความรักร้อนแรง ความต้องการมันก็มากขึ้น และจบด้วยสองคนแอบมีอะไรกัน มันเป็นเรื่องปกติแล้วเหรอกับวัยรุ่นสมัยนี้ ที่คบกันแล้วต้องลงเอยด้วยการมีอะไรกัน บางคนก็ไปไม่รอดท้องในวัยเรียนอีก ก็ต้องออกจากโรงเรียนไปเลี้ยงลูก แต่สองคนป้องกันตัวเองเป็นอย่างดี จะไม่ให้มันพลาดเลย

ถึงโจ้จะได้เจนแล้วแต่รักก็ยังหวานหอม ไม่ทิ้งเจนไปไหน โจ้รักเจนนิ แล้วเจนรักโจ้มั้ย รัก!! สองคนจะรักกันชั่วนิรันดร์ และแล้วความรักของสองคนก็เดินมาถึงช่วงของมหลาลัย โจ้ต่อ ปวส ที่จังหวัดบ้านเกิดเจนดีใจมากที่แฟนไม่ไปเรียนไกลๆ เจนก็จะได้ไปหาโจ้ได้ทุกวัน ไปเรียนไกลเสี่ยงทำตัวเหลวไหลอีก เดี๋ยวก็จะเผลอนอกใจเจน ไม่ได้นะเจนไม่ยอม

ช่วงเลิกเรียนเจนก็จะแวะไปหาโจ้ที่หอพักก่อนกลับบ้าน ความรักมันช่างหวานหอมสะจริง หนุ่มวิทลัยกับน้อง ม.ปลาย เป็นรูปที่เจนกับโจ้ถ่ายด้วยกัน เราคบกันมานานแล้วน้อ ตั้งแต่เจนเรียน ม.1 โจ้ เรียน ม.2 หลายปีแล้ว อย่าทิ้งกันไปไหนนะ เป็นคำที่เจนพูดทุกๆวัน ไม่ทิ้งคนดีไปไหนหรอกจ้ารักสะขนาดนี้

เมื่อเจนจบ ม.6 พ่อแม่อยากให้ไปเรียนมหาลัยต่างจังหวัด มันค่อนข้างมีชื่อเสียง เรียนจบสมัครงานก็ง่าย โจ้โอเค เพราะโจ้ก็จะจบ ปวส2 แล้ว ไปหาได้ หรือลงฝึกงานที่จังหวัดนั้นก็ได้ สองคนตกลงโอเคแบบนี้ก็ได้ แล้วโจ้ก็ได้ไปฝึกงานที่จังหวัดที่เจนเรียนต่อ พักอยู่ห้องเดียวกันเลย พ่อแม่เจนมาโจ้ค่อยไปหลบที่ห้องเพื่อน

เมื่อสองคนอยู่ด้วยกันแล้ว นอนด้วยกันทุกวัน ความผิดพลาดมันย่อมมีมากกว่าที่นานๆมาที เจนท้อง! ท้องทั้งที่ยังเป็นเฟรชชี่ของมหาลัยอยู่ นั้นไงก็คงหนีไม่พ้นเรื่องท้อง ทำไมไม่ป้องกันเลยนะ ยาคุมก็มีไม่พากันกิน ครูสุขศึกษาไม่สอนหรือยังไง อืม เมื่อเจนท้องแล้ว เรื่องรู้ไปถึงหูพ่อแม่ การต่อว่าด่าทอลูกไม่รักดีมันก็เป็นเรื่องปกติของพ่อแม่ทุกบ้าน แต่หลานเกิดมาแล้ว จะให้ทำไง นั้นหลานทั้งคน เกิดมาแล้วก็เลี้ยงสิ ส่วนเจนกับโจ้พ่อแม่ให้แต่งงานกัน และเจนไม่ต้องเรียนต่อแล้ว ออกมาทำงานเลี้ยงลูก คลอดลูกแล้วพากันลงไปหางานทำแล้วกัน ยังไงโจ้ก็ยังมีวุฒิ ปวส นะ เจนวุฒิ ม.6 ไม่เป็นไรหรอก

โจ้ตัดสินใจลงมาทำงานที่กรุงเทพก่อน รอให้เจนคลอดลูกแล้วลงมาทีหลัง เมื่อคลอดแล้วเจนลงมาอยู่กับโจ้ ได้งานโรงงานทำ มันก็เหนื่อยนะแต่จะท้อไม่ได้เจ้าตัวเล็กต้องกินนม ชีวิตดี มีเงิน ถึงจะใช้แรงแรกเงินแต่มันก็พอสบาย เงินเดือนออกมาทีหายเหนื่อยเลย ไหนจะโบนัสสิ้นปีอีก ได้เป็นแสนๆถ้าคนไหนดวงดีนะ ได้โรงงานที่สวัสดิการดีโบนัสสูงนี่รวยเลยละ มีรถมีบ้านสบายมาก เจนกับโจ้ก็เป็นหนึ่งในนั้น

โจ้กับเจนเก็บเงินซื้อรถหนึ่งคัน ส่งทางบ้านให้ลูกเดือนละห้าพัน ลูกยังเล็กอยู่ใช้เงินไม่เปลือง เพราะความสบาย เงินเยอะ มีเงิน มันก็ทำให้ใจคนเปลี่ยนได้เหมือนกันนะ ไม่ใช่แค่จนแล้วความรักจะพัง เพราะสบายเกินความรักก็พังได้เช่นกัน เมื่อรวยอยู่แล้ว แต่เจอคนที่รวยกว่า อีกอย่างการที่ทำงานคนละที่ก็เสี่ยงต่อการมีมือที่สามเช่นกัน ไม่เลือกว่าจนหรือรวย ถึงเลิกงานกลับมานอนด้วยกันทุกวัน แต่ระหว่างวันไม่ได้อยู่ด้วยกันนิ ฉะนั้นแล้วคนส่วนมากจะเลือกเข้าทำงานที่เดียวกันเป็นส่วนใหญ่ แต่บางคนที่เลือกไม่ได้ ก็ต้องแยกกันทำงานคนละที่ มีโอกาสค่อยมาสมัครทำที่เดียวกัน

เจนแอบคบชู้ คนๆนั้นก็ทำงานที่เดียวกันกับเจนนั้นแหละ เขาช่างหล่อ สมาร์ช อีกอย่างตำแหน่งหน้าที่การงานก็ดี ถึงจะเคยมีลูกเมียมาแล้วก็ช่าง ไม่แปลก เพราะเจนก็มี สองคนรับกันและกันได้ แต่ต่างกันที่เจนยังมีโจ้อยู่นี่สิ จะทำยังไง ก็แอบคบกันลับๆต่อไป ถ้าโจ้รู้ค่อยแตกหัก ความลับมันไม่มีในโลกหรอก บวกกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของเจน โจ้ก็ดูออกและแอบสังเกต มันเป็นจริงตามที่สงสัย ทำไมเจนทำกับโจ้แบบนี้ ทำไมทำกันได้ลงคอ ลืมแล้วหรอกับคำพูดที่ว่าเราจะรักกันชั่วนิรันดร์

ความรักที่มีให้กันสิบกว่าปีมันหมดแล้วหรอ ลูกก็มีด้วยกัน รถก็มีด้วยกัน บ้านก็วางแผนว่าจะซื้อด้วยกัน เราจะมีทุกอย่างไปพร้อมกัน ทำไมต้องทำร้ายกันแบบนี้ด้วยลำบากโจ้ก็ไม่ให้เจนลำบาก ทำไมต้องทำกันแบบนี้ไหนละคนที่บอกจะรักกันตลอดไป ไหนละคนที่พูดจะรักกันชั่วนิรันดร์ มันเป็นเพียงคำพูดที่อยู่ในใจกับน้ำตาที่แค่ไหลออกมา ถ้าเจนอยากไปเจนก็ไปเลย ถ้าคิดว่าเจอคนที่ดีกว่าก็ไปเลย อย่าแม้แต่จะคิดว่าจะกลับมา ถ้าเดินออกไปแล้ว

สุดท้ายเจนก็เดินถือกระเป๋าออกไปจากห้อง โจ้เหลือแต่ความว่างป่าว อ้างว้าง ชีวิตที่ไม่มีเจนมันทรมานมากๆเลยนะ แม้จะเสียใจร้องไห้แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไป งานก็ต้องทำต่อไป ไม่มีแล้วคู่ชีวิต ไม่มีแล้วกำลังใจ มันเหนื่อย มันท้อ มันเจ็บปวด มันจะขาดใจตายให้ได้เลย เอาเถอะชีวิตนี้ไม่มีเจนแล้ว โจ้ยังมีลูก ลูกยังต้องการโจ้ออยู่ จะมามัวเสียใจนานไม่ได้ ลูกจะกินอะไร
และสุดท้ายความรักก็ได้สอนโจ้ว่า ไม่มีตลอดไป ไม่มีนิรันดร์ ถ้าคนๆนั้นยังไม่รู้จักพอ

............................................. จบ!