แอบชอบรุ่นพี่นักกีฬามา1ปีกว่าๆแล้ว

กระทู้คำถาม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์รักแรกของเรานะคะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งค่ะเขาเป็นนักบอล ตอนนั้นเราอยู่ม.1พี่เขาอยู่ม.2ค่ะ ตอนแรกเลยได้ยินเพื่อนๆในห้องพูดกันว่าพี่เขาชอบเพื่อนคนหนึ่งในห้องเราค่ะ เราก็เคยเห็นหน้าเขาผ่านๆเลยอยากรู้จักเขา เลยไปส่องเฟสเขาค่ะ ส่องไปส่องมาเราก็เริ่มชอบเขาค่ะ แรกๆเราก็ยังไม่กล้าบอกใคร แต่พอจะจบม.1ก็ตัดสินใจบอกเพื่อนสนิทว่าชอบเขา แต่พอเพื่อนมันรู้มันก็แคปเฟสเราแล้วทักไปหาพี่เขาแล้วบอกว่าเราชอบ ตอนนั้นงอนเพื่อนมากเลยค่ะ แต่ก็ไม่อะไร ตอนแรกคิดว่าคงแค่ชอบเขาเฉยๆเดี๋ยวก็เลิกชอบเอง แต่ไม่ค่ะ พอเปิดเทอมมาเราอยู่ม.2พี่เขาอยู่ม.3พี่เขาหล่อขึ้นมากค่ะ พอมาถึงตรงนี้ก็จะเจ็บหน่อยๆ เพราะว่ามีน้องม.1เข้ามาใหม่ค่ะ น้องเขาสวยมาก แล้วพี่เขาก็ชอบน้องตั้งแต่วันแรกเลยค่ะ เขาก็เลยไปโพสเฟสว่าไม่น่าพลาดเลยอระไรอย่างนี้ เพราะวันต่อมาน้องมีแฟนแล้ว แต่ต่อมาจากนั้นไม่นานพี่เขาก็คบกับน้องค่ะ ตอนนั้นรู้สึกเสียใจมาก แต่คบกันได้ไม่นานเขาก็เลิกกันค่ะ ตอนนั้นพี่เขาดูเศร้าๆเวลามารร.ตอนนั้นความรู้สึกเราคือไม่ชอน้องเลยค่ะที่น้องมาทำพี่เขาเสียใจแบบนี้ แล้วพอไม่กี่เดือนต่อมาเขาก็กลับไปคบกันอีกค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงกีฬาสีพอดี แล้วเขาเดินมาด้วยกัน ตอนนั้นรู้สึกเจ็บมากเลยค่ะ แต่พอเห็นพี่เขาแข่งกีฬาบอลก็รู้สึกดีมากเลยค่ะ เพราะพี่เขาเล่นเก่งมาก เวลาเล่นแล้วดูดีระดับล้านนนนน แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เลิกกัน(อีกแล้ว)ค่ะ คราวนี้พี่เขาดูไม่ตามไม่อะไรแล้วจริงๆ จนเปิดเทอม2ค่ะ เพื่อนเราก็ตะโกนบอกพี่เขาว่าเราชอบแล้วพี่เขาก็มองค่ะ ตอนนั้นรู้สึกอายและเขินมากเลยวิ่งเข้าห้องไปเลยค่ะจนต่อมารู้สึกว่าเวลาชอบใครสักคนเราจะมองเราจะเจอเขาบ่อยมากๆเพราะเราจะโฟกัสแต่เขา พอจากหลังปีใหม่ค่ะรู้สึกว่าได้ใกล้ชิดเขามากขึ้น เพราะเพื่อนตะโกนว่าพี่บอสกับเรานี่ยังไงก่อนเข้าแถว แล้วพี่เขาตอบกลับมาว่า ยังไงล่ะ ตอนนั้นรู้สึกเขินมาก เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ จนถึงวันรับวุฒิของเราก่อนหน้านั้นเรากับเพื่อนอีก2คนมาช่วยงานรร.ทุกวันเลยค่ะ พอถึงวันที่เขารับเขาจะมีvcrอ่ะค่ะ เราก็ไปนั่งดูด้วยแต่พอถึงรูปเขาเราเขินมากเลยค่ะ เพราะว่าเขาหล่อมาก พอรับเสร็จแล้วเขาจะมีถ่ายรูปกัน(ตอนนั้นเขินมากกกกก)เพื่อนเราก็ให้เราไปถ่ายรูปกับเขาพอตอนถ่ายเพื่อนเขาแซวเต็มเลยค่ะ เราเขินมาก พอหลังจากวันนั่นเปิดเทอมม.3มาเรารู้สึกเฉามากเลยค่ะ เพราะเขาจบไปแล้วก็ไม่มีใครให้มองให้สนใจเลยค่ะ เขาจบไปแล้วเขาไปเรียนต่อเทคนิคค่ะ เรารู้สึกว่าเขามีคนรู้จักเยอะมากขึ้นกว่าเดิมมากค่ะ เพราะเขาเริ่มดูแลตัวเองและหล่อมากกว่าเดิม เรารู้สึกหวงเขามากเลยค่ะ ทั่งๆที่ไม่มีสิทธิ เพราะว่าเขาเป็นคนที่น่ารักมากๆค่ะ
พอถึงวันไหว้ครูเราอบากให้เขามามากค่ะ เพราะเพื่อนเขาก็มา แต่รอจนเย็นแล้วเขาก็ไม่มารู้สึกเฟลมากค่ะ เพราะว่าอยากเจอเขามาก เลยคิดอยากจะตัดใจค่ะ เอาจริงๆคิดจะตัดใจมาตลอดตอนรู้สึกผิดหวังค่ะ แต่ทำไม่ได้เลยสักครั้ง พยายามเท่าไหร่ก็กลับมาชอบเขาเหมือนเดิมทุกที แต่ครั้งนี้เราจริงจังแบบพอแล้ว เราพูดกับเพื่อนตลอดว่าเลิกชอบเขาแล้ว แต่ก็ถามเพื่อนและครูที่เขาและเราสนิทตลอดเลยค่ะ ถึงเราจะบอกว่าเลิกชอบเขาแล้วพยายามตัดใจยังไง แต่ลึกๆแล้วในใจเราๆรู้ดีว่ายังไม่เลิกชอบเขาค่ะ พยามหลอกตัวเองว่าเลิกชอบแต่มันไม่ใช่
เราอยากให้เขามีชีวิตที่ดี มีเพื่อนที่ดี มีคนที่รักเขามากๆแบบเรา ให้มีแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิตเขา อยากให้เขามีแฟนดีๆแต่พอเอาเข้าจริงถ้าเขามีเราคงจะร้องไห้เลยแหละค่ะ แต่ถึงเราเสียใจก็ไม่เป็นไรแค่ขอให่เขามีความสุขเราก็พอใจแล้วค่ะ
สุดท้ายนี้อยากขอบคุณเขาที่เลือกเข้ามาเรียนในรร.นี้เพราะไม่งั้นเราคงไม่ได้เจออขาไม่ได้รักเขาขนาดนี้ จอนแรกคิดว่าชอบเฉยๆแต่พอผ่านมารู้ว่ามันเลยคำว่ารักมาตั้งนานแล้ว และก็ขอบคุณที่เขาเข้ามาเป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดในชีวิตเรา ขอบคุณมากๆเลยค่ะ