[CR] แบ่งปันการเดินทาง By นายมังกร ตอน "ดอยจง" ฐานเรดาห์(เก่า) บนดอยสูง

ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีเพื่อนๆที่รักทุกท่านนะครับ หลังจากห่างหายจากการรีวิวลงพันทิปไปนานพอสมควร เนื่องจากไม่ได้ออกทริปเดินป่าที่ไหนเลยร่วมครึ่งปี !! เหตุผลน่ะเหรอครับ ไปเที่ยวชิลล์ๆบ้างไง แหะๆๆๆ เอาละมาเข้าเรื่องกันดีกว่า . . . ดอยจง . . . จะมีเพื่อนๆสักกี่คนที่รู้จักดอยแห่งนี้กันเนี่ย ตัวผมเองก็แค่รู้ว่ามีอุทยานแห่งชาติแห่งหนึ่งที่ชือว่า "อุทยานแห่งชาติดอยจง" อยู๋จังหวัดลำปาง-ลำพูน แต่ไม่รู้ว่าที่นี่เค้าก็มีป่ามีเขาให้ได้เดินท้าทายกำลังขาเสียด้วยนะ ชือดอยนั้นก็ชื่อเดียวกับอุทยานนั่นแหละ แล้วพอดีมีคนจัดทริปให้ก็เข้าทางคนที่กำลังต้องการธรรมชาติบำบัดคนนี้เลยสิ ก่อนไปก็พยายามทำการบ้านด้วยการถามอากู๋ Google เห็นมีข้อมูลในพันทิปนี้บ้าง (แต่มีน้อยมาก) เลยตั้งใจว่าจะไปสัมผัสด้วยตัวเองแล้วกลับมาแบ่งปันการเดินทางครั้งนี้ให้เพื่อนๆได้รู้จักไปพร้อมๆกัน เชิญรับชมได้เลยครับ
 
อุทยานแห่งชาติดอยจง นับเป็นอุทยานแห่งชาติแห่งใหม่ที่ถูกจัดตั้งขึ้นมาในเขตจังหวัดลำปาง โดยครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 207,500 ไร่ บริเวณช่วงรอยต่อระหว่างอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง และอำเภอลี้ จังหวัดลำพูน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเทือกเขาสูงทอดยาว ในช่วงฤดูหนาวป่าบริเวณนี้จะเปลี่ยนสีงดงามให้นักท่องเที่ยวได้ชื่นชม หากใครไม่ชื่นชอบการเดินทางไกล บริเวณที่ทำการอุทยานฯ เป็นที่ตั้งของอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ ที่สามารถกางเต็นท์แคมป์ปิ้งชื่นชมบรรยากาศสบายๆได้เป็นอย่างดี
แต่สำหรับขาลุยแบบเราๆ การมาที่แห่งนี้ก็เพื่อทดสอบกำลังขา นั่นคือการเดินเท้าขึ้นไปชมความงามบน "ยอดดอยจง" บนความสูง 1379 เมตรจากระดับน้ำทะเล โดยที่คำว่า 'จง' ภาษาถิ่นแปลว่า 'ชัน' เมื่อเรารู้ดังนั้นเราก็เตรียมตัวเตรียมใจเหนื่อยได้เลยครับ 
เมื่อมาถึงที่ทำการอุทยาน ก็จัดเป้ขึ้นรถ 4x4 ที่จนท.เตรียมไว้ให้ไปส่งพวกเรายังจุดเริ่มเดิน เพื่อย่นระยะทางไปได้ราว 1 กม. 

นั่งรถ 10 นาที ก็มาถึงจุดเริ่มเดิน " ขึ้นเป้ " ของใครก็แบกกันไป ทริปนี้ไม่มีลูกหาบครับ
เส้นทางเดินราวๆ 8 กม. เวลาเดินเฉลี่ยประมาณ 5 ชม. ระหว่างทางจะพบสภาพป่าหลากหลายแบบ ป่าไผ่ ป่าเต็งรัง ป่าสน
เส้นทางเป็นดินปนหิน ทำให้การเดินค่อนข้างลำบาก ส่วนความชันก็ชันไปเรื่อยๆ เป็นระยะทางค่อนข้างยาว ช่วงแรกเดินไปตามทางรถยนต์เก่า
นานๆจะมีทางราบสลับสักเล็กน้อย
มีสัญลักษณ์บอกทางบ้างตามต้นไม้ 
ทีแรกคิดว่านี่คือสีที่จนท.ทาไว้ที่ก้อนหินเพื่อเป็นสัญลักษณ์ แต่พอถามได้ความมาว่า มันคือราที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ (เกือบโดนหลอกแล้วไหมละ)  
พอความสูงมากขึ้นก็จะพบป่าสน 
ขออภัยสำหรับคนที่ทานข้าวอยู่
มูลวัว มีตลอดทาง ชาวบ้านนำวัวขึ้นมาหากิน
ต้นไม้หลายต้นโดนไฟป่าเล่นงาน
เริ่มสูง ก็เริ่มเห็นวิวทิวทัศน์ ให้พอคลายเหนื่อย
บริเวณหน้าผา ผูกผ้าไว้เตือนอันตราย
เดินมาได้ราว 5 กม. บริเวณนี้เรียกว่า ม่อนคำเหลือง เป็นจุดที่เหมาะจะนั่งพักผ่อนมากที่สุดแล้ว เพราะเป็นพื้นที่ไม่ชัน มีร่มไม้เล็กน้อยพอบังแดด เป็นช่องเขามีลมเย็นๆพัดมาตลอด 
สัญลักษณ์ (ที่ชัดๆ) แห่งสุดท้าย
หลังจากนั้น ทางเดินจะเป็นลักษณะนี้ *ให้เราชิดซ้ายไว้*
ดงเฟิร์น
จุดหมายปลายทางของเรา คือบนยอดเขานั้น
สังเกตุดีๆจะเห็นเสาส่งสัญญาน
ด้วยสภาพที่เป็นป่าโปร่ง ทำให้มองลายทางเดินยากมาก มันเหมือนไปได้ทุกทิศทาง หลงง่ายมากๆ *ขอบอก*
เดินตาม จนท. ไป ปลอดภัยสุด *เตือนตัวเอง*
ช่วง 800 เมตรสุดท้ายจะเจอป่าทึบอีกครั้งก่อนถึงฐาน ชันยาวๆ ดันยาวๆ
บ่งบอกว่าความชื้นสูง
แล้วก็จะมาเจอรั้วลวดหนามซึ่งเป็นฐานเรดาห์นั่นเอง
โดยฐานเรดาห์นี้เป็นลานโล่งๆ มองเห็นวิวได้กว้างไกล
มีการทำหลักลิโลขนาดใหญ่ไว้เป็นแลนมาร์ค ยอดดอยจง 
พื้นที่นี้อยู่ในระดับความสูง 1379 ม. จากระดับน้ำทะเลปานกลาง สูงที่สุดของลำปาง (สูงกว่าดอยขุนตาล 6 ซม.)
เดินตรงเข้าไปก็จะมีโรงเรือนนอน โรงครัว ห้องน้ำอย่างดี มีแท้งค์เก็บน้ำฝน สามารถใช้กินให้อาบได้อย่างสบาย
คำขวัญทางทหาร
ศาลาชมวิว
กางเต็นท์นอนได้ใกล้ชิดธรรมชาติ

ซากอุปกรณ์ภายในของฮ.เครื่องที่ตกเมื่อหลายปีก่อน ถูกนำมาตั้งไว้หน้าศาลาเพื่อเป็นอนุสรณ์ โดยตัวเครื่องที่ตกอยู่ด้านล่างไม่ไกลนัก ตามไปดูพร้อมแสดงความเคารพให้กับนายทหารทั้งสองนายที่สละชีพในคราวนั้นกันครับ
เดินลงมาไม่ถึง 5 นาที 
สดุดีวีรกรรมของทหารหาญ
มาชมวิวกันบ้างครับ วิวทางด้านตะวันออกมองเห็นตัวอำเภอสบปราบ จังหวัดลำปาง จนถึงเทือกเขาของอุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย จังหวัดแพร่
ส่วนทางด้านตะวันตก จะมองเห็นไปทางอำเภอลี้ จำหวัดลำพูน 

ผืนป่าแน่นๆ อุดมสมบูรณ์มากๆ
กลุ่มฝนกำลังตก
ชมวิวกันไปเพลินๆ
ตัดมาที่ยามเช้า อากาศหนาวเย็น 16 องศา หมอกลงปกคลุมทางด้านตะวันออก คงไม่มีหวังชมพระอาทิตย์ขึ้น 

เดินมาทางด้านตะวันตก ไม่ผิดหวัง มีทะเลหมอกก่อตัวขึ้น ถึงแม้จะมีฟุ้งๆมาบ้างแต่ลมแรงทำให้หมอกฟุ้งกระจายหายไป
แค่เห็นก็สดชื่นแล้วเนอะ
เก็บภาพความประทับใจกันไป
ก่อนบอกลาฐานเรดาห์ จนท.พาแวะไปชม "เด่นเกี๊ยะ" เดินลงเขาราว 1 กม. เป็นลานสนราบเรียบกว้างพอสมควร เหมาะแก่การกางเต็นท์
กล้วยไม้ป่า บนต้นสนสูง
เน้นท่าสวย ไม่เน้นรูปสวย
         ส่วนเส้นทางขาลงพวกเราใช้ทางเดิม หินกรวดลอยๆเยอะ เหมาะที่จะลื่นก้นจั่มเบ้ามาก ทำให้ใช้เวลาเดินลงไม่เร็วไปกว่าขึ้นสักเท่าไหร่ (ส่วนตัวลง 3 ชม.กว่าๆ ) ซึ่งจริงๆแล้วสามารถลงได้อีกทางหนึ่งแต่ จนท.บอกว่าช่วงนี้ป่าดิบ ทากเยอะจึงไม่แนะนำ
 สรุป
- เส้นทางเดินเป็นหินกรวดลอยๆเยอะ ลื่นล้มได้ง่าย (โดยเฉพาะตอนลง)
  หลงทางได้ง่าย สัญลักษณ์บอกทางน้อย
- มีสัญญาณมือถือค่าย true แทบตลอดเส้นทาง
- สิ่งอำนวยความสะดวกด้านบนมีพอประมาณ ห้องครัว ห้องน้ำ โรงนอน (ไม่มีไฟฟ้า)
  ถึงแม้ดอยจงจะไม่ใช่ดอยที่มีชื่อเสียง เส้นทางเดินก็ไม่มีอะไรพิเศษ วิวทิวทัศน์ก็ไม่ได้เด่นไปกว่าที่อื่น แต่ทุกที่มีความพิเศษในแบบของตัวเองครับ
ขอบคุณ จนท.อุทยานแห่งชาติดอยจง พี่อู๋กับพี่อุ๊ และเพื่อนร่วมทริปทุกคนสำหรับมิตรภาพในการเดินทางครั้งนี้ . . ไว้พบกันใหม่ . . สวัสดีครับ
"เพราะโลกนี้กว้างเกินกว่าแค่จะนั่งเรียนในห้อง"