ตอนนี้อายุ 22 ปี ... นั่งมองบัตรประชาชน และดูปฏิทิน
“ฉันเกิดปี 2540 ตอนนี้ปี 2562” เสียงที่ดังอยู่ในหัวมาตลอดตั้งแต่เรียนจบตอน ธันวาคม 2561
อยู่ๆเช้าวันนี้ก็เผลอตะโกนออกมาเสียงดังมากตอนอยู่ห้องคนเดียว . .
“เห้ยย!! 22 แล้ว ปล่อยให้ตัวเองว่างงานมาครึ่งปีแล้ว มันเสียเวลาไหมวะ?? อีกไม่กี่เดือนก็จะ 23 แล้ว อยากต่อ ป.โท แต่ไม่เก่งพอที่จะเรียนจบใน 2 ปี ถ้าเรียนจบตอน 26 มันจะแก่ มันจะสายไปไหม แล้วไปเรียน ป.โทกลับมาคิดว่าจะได้งานที่ดีอย่างที่คิดไหม..?” ‘ความฝันจริงๆ เราคือไรวะ’
ทำไมเวลามันเดินเร็วขึ้นทุกๆวัน
เคยได้ยินไหมคะว่า ‘ถ้าเรามีความสุขเวลาจะเดินไปเร็ว แต่ถ้าเบื่อ หรือไม่มีความสุขเวลามักจะผ่านไปช้ามากๆ’
แต่ทำไมตอนนี้เรากลับรู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปเร็ว พร้อมกับความอึดอัดข้างในที่เต็มไปหมด
เข้าใจนะ แต่ทำไม่ได้. .
“อายุยังน้อยแก 22 เอง ยังทำไรได้อีกเยอะ อยากทำไร ทำเลย”
ใช่เราคิดไว้ว่าเรามีสิ่งที่อยากทำ แต่สิ่งที่คิดนั้นเปลี่ยนไปเรื่อยๆ มันดูเป็นคนไม่เอาถ่านป้ะ..? รู้สึกอย่างงี้ก็เพราะพอมีความฝันที่ต่อยอดจากการเดินทางไปตามที่ต่างๆ มันก็ทำให้เราพอกับสิ่งที่อยากทำจริง และรู้สึกดี แต่พอเล่าให้ใครฟัง ก็ได้เสียงกลับมาว่า
“เอาแล้วเปลี่ยนอีกแล้ว อันนู่นก็จะทำ อันนี้ก็จะทำ ไม่ทำอันนั้นแล้ว เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา จะทำอะไรกันแน่..!”
เจ็บสุดตรงที่ จะทำอะไรกันแน่..
เราเคยคิดว่าคนเรามัน MOVE ON ได้ตลอด แต่สุดท้ายแล้วมันต้องมีสิ่งที่ทำให้เราชะงักหรือหยุดอยู่กับที่เลย
อยากฟังความเห็น และคำแนะนำของผู้อ่านคนอื่นบ้างจัง ^^
คุณเคยเคว้งคว้างไหม งงไหมว่าหลังเรียนจบต้องไปไหนต่อ
“ฉันเกิดปี 2540 ตอนนี้ปี 2562” เสียงที่ดังอยู่ในหัวมาตลอดตั้งแต่เรียนจบตอน ธันวาคม 2561
อยู่ๆเช้าวันนี้ก็เผลอตะโกนออกมาเสียงดังมากตอนอยู่ห้องคนเดียว . .
“เห้ยย!! 22 แล้ว ปล่อยให้ตัวเองว่างงานมาครึ่งปีแล้ว มันเสียเวลาไหมวะ?? อีกไม่กี่เดือนก็จะ 23 แล้ว อยากต่อ ป.โท แต่ไม่เก่งพอที่จะเรียนจบใน 2 ปี ถ้าเรียนจบตอน 26 มันจะแก่ มันจะสายไปไหม แล้วไปเรียน ป.โทกลับมาคิดว่าจะได้งานที่ดีอย่างที่คิดไหม..?” ‘ความฝันจริงๆ เราคือไรวะ’
ทำไมเวลามันเดินเร็วขึ้นทุกๆวัน
เคยได้ยินไหมคะว่า ‘ถ้าเรามีความสุขเวลาจะเดินไปเร็ว แต่ถ้าเบื่อ หรือไม่มีความสุขเวลามักจะผ่านไปช้ามากๆ’
แต่ทำไมตอนนี้เรากลับรู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปเร็ว พร้อมกับความอึดอัดข้างในที่เต็มไปหมด
เข้าใจนะ แต่ทำไม่ได้. .
“อายุยังน้อยแก 22 เอง ยังทำไรได้อีกเยอะ อยากทำไร ทำเลย”
ใช่เราคิดไว้ว่าเรามีสิ่งที่อยากทำ แต่สิ่งที่คิดนั้นเปลี่ยนไปเรื่อยๆ มันดูเป็นคนไม่เอาถ่านป้ะ..? รู้สึกอย่างงี้ก็เพราะพอมีความฝันที่ต่อยอดจากการเดินทางไปตามที่ต่างๆ มันก็ทำให้เราพอกับสิ่งที่อยากทำจริง และรู้สึกดี แต่พอเล่าให้ใครฟัง ก็ได้เสียงกลับมาว่า
“เอาแล้วเปลี่ยนอีกแล้ว อันนู่นก็จะทำ อันนี้ก็จะทำ ไม่ทำอันนั้นแล้ว เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา จะทำอะไรกันแน่..!” เจ็บสุดตรงที่ จะทำอะไรกันแน่..
เราเคยคิดว่าคนเรามัน MOVE ON ได้ตลอด แต่สุดท้ายแล้วมันต้องมีสิ่งที่ทำให้เราชะงักหรือหยุดอยู่กับที่เลย
อยากฟังความเห็น และคำแนะนำของผู้อ่านคนอื่นบ้างจัง ^^