สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเรา ผิดพลาดประการใด ต้องขอโทษ และช่วยแนะนำด้วยนะ
มีเรื่องที่หนักใจมากๆ เลยอยากจะมาขอคำแนะนำ คำปรึกษาจากชาวพันทิปทุกท่าน
เรื่องมีอยู่ว่า....
เราเจอเพื่อนคนนี้(ขอสมมุติว่าชื่อ I นะคะ) ตอนขึ้นม.4 แรกๆนางก็ดูโอเคดี ดูน่าพึ่งพา น่าคบหา เรากับแฟนก็เป็นคนใจดี มีเหตุผล เลยอยากจะเป็นเพื่อนกับนาง เราเลยคบนางเป็นเพื่อน แรกๆเราก็ไปไหนต่อไหนด้วยกัน 3 คน คุยกัน ทำงานด้วยกัน ช่วยเหลือกัน ทำอะไรทำกัน 3 คนตลอด แม้เวลานางโดนแกล้ง(นางเป็นอิสลามค่ะ) เราก็ช่วยนาง เราให้ความเคารพสิทธินาง หลังจากนั้นก็มีเพื่อนมาเข้าแก๊งอีก 2 เลยกลายเป็น 5 คน พวกเรารักใคร่กลมเกลียวกันมาก เรานับถือนางเพราะนางเป็นคนสตรอง มีความมั่นใจมาก บางมุมนางก็เหมือนเป็นคุณแม่ของกลุ่มเพราะนางชอบเล่าว่ามีประสบการณ์การคบคนเป็นเพื่อน เจอมาแล้วทุกรูปแบบ ผ่านอะไรมาเยอะ ดูคนออก เราได้คำแนะนำจากนางเยอะมาก
จนกระทั่ง....
ม.5 ลายนางเริ่มออก
มีอยู่วันหนึ่ง ที่เพื่อนผญ.ในกลุ่มเราขอสมมุติว่าชื่อ K ละกันค่ะ คือ K เป็นคนที่ออกห้าวๆนิดหน่อย แต่เป็นเพื่อนที่ดีมาก พอดีวันนั้นKเอางานศิลปะมาส่งอาจารย์ แล้วพอดี I ก็เดินมาเห็นภาพของK นางก็เริ่มวิจารณ์งานของKทันทีว่า
"ไม่สวยเลย ไม่มีสมดุลของสี วาดก็เบี้ยว ไม่กลัวอาจารย์ว่าเหรอ?"
ถึงตรงนี้ขอเล่านิดหนึ่ง คือ I นางเป็นคนที่รักวิชาศิลปะมาก วาดรูปก็สวย ระบายสีก็เก่ง ใช้สีได้หลากหลาย สนิทกับอาจารย์ที่แผนกศิลปะทุกคน นางเคยลงแข่งศิลปะแล้วได้ที่ 2 กลับมาด้วย
เข้าเรื่องต่อ....
พอนางวิจารณ์อย่างนั้น K ก็หน้าเสียไปแว๊บหนึ่ง นางไม่เห็น แต่เราเห็นค่ะ พอนางเดินออกไป K ก็เริ่มบ่นกับเราและแฟนเลยว่า
K : ทำไม I พูดแรงจัง เราวาดรูปไม่สวยขนาดนั้นเลยเหรอ?
เรา: ไม่หรอก สวยแล้ว สวยกว่าเราวาดละกัน<<<<เราวาดรูปไม่เป็นเลยอ่ะค่ะ
นี่เเค่เหตุการณ์แรกค่ะ
เหตุการณ์ที่ 2
นางก็วิจารณ์รูปภาพของเพื่อนในกลุ่มอีกคน สมมุติว่าชื่อ t นะ นางก็วิจารณ์แนวๆเดียวกับที่วิจารณ์kแหละ ทำให้ทั้งกลุ่มเริ่มอึดอัดกับพฤติกรรมของนาง บางครั้งนางก็ชอบอวดฝีมือวาดภาพและลงสีของนาง แต่นางอ่อนภาษามากๆ นางบอกว่าอยากเป็นนักออกแบบ ซึ่งเราบอกได้เลยว่าต้องใช้ภาษาแน่ๆ ทำให้นางชอบมาเกาะแกะ....เราค่ะ เราก็เอ้อ...ไหนๆก็เพื่อนกันเราก็เลยสอนให้ พยายามสอนให้นางพอเข้าใจเพราะภาษาเราอาศัยตำราอย่างเดียวไม่ได้ เราต้องศึกษามันด้วยตนเองด้วย ซึ่งพอเราสอนเสร็จแล้ว เราบอกให้นางไปศึกษาต่อเองเพราะเราช่วยมากกว่านี้ไม่ได้ คิดว่านางทำไหม....ไม่ทำค่ะ หนำซ้ำยังของานเราลอกทุกครั้ง เราก็พยายามเตือน แต่นางก็ไม่ฟัง เราก็เหนื่อยจึงปล่อยนางทำตามใจ
คงยาวพอสมควรแล้ว
เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ
อยากขอคำแนะนำจริงๆค่ะ
เรื่องมันอาจจะยาวสักหน่อยนะคะ
คุณเคยมีเพื่อนขี้อวด แถมทำตัวเป็นกาฝากไหม?
มีเรื่องที่หนักใจมากๆ เลยอยากจะมาขอคำแนะนำ คำปรึกษาจากชาวพันทิปทุกท่าน
เรื่องมีอยู่ว่า....
เราเจอเพื่อนคนนี้(ขอสมมุติว่าชื่อ I นะคะ) ตอนขึ้นม.4 แรกๆนางก็ดูโอเคดี ดูน่าพึ่งพา น่าคบหา เรากับแฟนก็เป็นคนใจดี มีเหตุผล เลยอยากจะเป็นเพื่อนกับนาง เราเลยคบนางเป็นเพื่อน แรกๆเราก็ไปไหนต่อไหนด้วยกัน 3 คน คุยกัน ทำงานด้วยกัน ช่วยเหลือกัน ทำอะไรทำกัน 3 คนตลอด แม้เวลานางโดนแกล้ง(นางเป็นอิสลามค่ะ) เราก็ช่วยนาง เราให้ความเคารพสิทธินาง หลังจากนั้นก็มีเพื่อนมาเข้าแก๊งอีก 2 เลยกลายเป็น 5 คน พวกเรารักใคร่กลมเกลียวกันมาก เรานับถือนางเพราะนางเป็นคนสตรอง มีความมั่นใจมาก บางมุมนางก็เหมือนเป็นคุณแม่ของกลุ่มเพราะนางชอบเล่าว่ามีประสบการณ์การคบคนเป็นเพื่อน เจอมาแล้วทุกรูปแบบ ผ่านอะไรมาเยอะ ดูคนออก เราได้คำแนะนำจากนางเยอะมาก
จนกระทั่ง....
ม.5 ลายนางเริ่มออก
มีอยู่วันหนึ่ง ที่เพื่อนผญ.ในกลุ่มเราขอสมมุติว่าชื่อ K ละกันค่ะ คือ K เป็นคนที่ออกห้าวๆนิดหน่อย แต่เป็นเพื่อนที่ดีมาก พอดีวันนั้นKเอางานศิลปะมาส่งอาจารย์ แล้วพอดี I ก็เดินมาเห็นภาพของK นางก็เริ่มวิจารณ์งานของKทันทีว่า
"ไม่สวยเลย ไม่มีสมดุลของสี วาดก็เบี้ยว ไม่กลัวอาจารย์ว่าเหรอ?"
ถึงตรงนี้ขอเล่านิดหนึ่ง คือ I นางเป็นคนที่รักวิชาศิลปะมาก วาดรูปก็สวย ระบายสีก็เก่ง ใช้สีได้หลากหลาย สนิทกับอาจารย์ที่แผนกศิลปะทุกคน นางเคยลงแข่งศิลปะแล้วได้ที่ 2 กลับมาด้วย
เข้าเรื่องต่อ....
พอนางวิจารณ์อย่างนั้น K ก็หน้าเสียไปแว๊บหนึ่ง นางไม่เห็น แต่เราเห็นค่ะ พอนางเดินออกไป K ก็เริ่มบ่นกับเราและแฟนเลยว่า
K : ทำไม I พูดแรงจัง เราวาดรูปไม่สวยขนาดนั้นเลยเหรอ?
เรา: ไม่หรอก สวยแล้ว สวยกว่าเราวาดละกัน<<<<เราวาดรูปไม่เป็นเลยอ่ะค่ะ
นี่เเค่เหตุการณ์แรกค่ะ
เหตุการณ์ที่ 2
นางก็วิจารณ์รูปภาพของเพื่อนในกลุ่มอีกคน สมมุติว่าชื่อ t นะ นางก็วิจารณ์แนวๆเดียวกับที่วิจารณ์kแหละ ทำให้ทั้งกลุ่มเริ่มอึดอัดกับพฤติกรรมของนาง บางครั้งนางก็ชอบอวดฝีมือวาดภาพและลงสีของนาง แต่นางอ่อนภาษามากๆ นางบอกว่าอยากเป็นนักออกแบบ ซึ่งเราบอกได้เลยว่าต้องใช้ภาษาแน่ๆ ทำให้นางชอบมาเกาะแกะ....เราค่ะ เราก็เอ้อ...ไหนๆก็เพื่อนกันเราก็เลยสอนให้ พยายามสอนให้นางพอเข้าใจเพราะภาษาเราอาศัยตำราอย่างเดียวไม่ได้ เราต้องศึกษามันด้วยตนเองด้วย ซึ่งพอเราสอนเสร็จแล้ว เราบอกให้นางไปศึกษาต่อเองเพราะเราช่วยมากกว่านี้ไม่ได้ คิดว่านางทำไหม....ไม่ทำค่ะ หนำซ้ำยังของานเราลอกทุกครั้ง เราก็พยายามเตือน แต่นางก็ไม่ฟัง เราก็เหนื่อยจึงปล่อยนางทำตามใจ
คงยาวพอสมควรแล้ว
เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ
อยากขอคำแนะนำจริงๆค่ะ
เรื่องมันอาจจะยาวสักหน่อยนะคะ