ถ้าคนมันใช่ ทำไมจะต้องเลิกกันไปก่อนเพื่อที่สักวันนึงจะต้องกลับมาเจอกันอีกด้วย?

ตอนนี้อายุ 20 ค่ะ ขอไม่ระบุเรื่องเพศสภาพ แต่อยากให้มองที่เรื่องความรักที่อยากถามค่ะ
พอบอกใครต่อใครว่ายังไม่มีแฟนหรือเลิกกับแฟนแล้ว(ตอบเมื่อถาม)ก็มักจะมีผู้ใหญ่(พี่ที่ฝึกงานและแม่)
บอกว่า วัยนี้นะ ตั้งใจเรียนไปก่อนดีกว่า เวลาทำงานก็จะเจอคนเยอะแยะมากมายมาให้เลือกเองแหละ...มันจะจริงใช่มั้ยคะ ถ้าหากเราไม่ยึดติดอยู่กับคนเดิมๆ
โดนแฟนทิ้งไปทำงานผิดๆที่เมืองนอกค่ะ ไปไม่กี่เดือนก็ทิ้ง เค้าบอกว่าตอนนั้นเบื่อจริงๆ เซ็งกับงาน อยากใช้เวลาอยู่กับตัวเอง
พอมีโอกาสกลับมาคุยกันบ้าง เค้าบอกว่า "ไอ่รักก็รักแหละ แต่เรายังเด็ก เวลาตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เราจะมาอยู่ด้วยกัน ต้องออกไปหาเงิน สร้างอนาคต ถ้าวันข้างหน้าสบาย จะกลับมาอยู่ด้วยกันมันก็ไม่สาย" เราเลยตอบเค้าว่า คนๆนั้นของเธอคงไม่ใช่เค้าหรอก ถ้าคนมันใช่ทำไมจะต้องแยกจากกันไปก่อนด้วย ทำไมไม่อยู่ด้วยกันให้กำลังใจกันตั้งแต่วันที่ยังไม่มีอะไรเลย มันเป็นเพราะเราไม่ใช่สำหรับเค้าไง... เค้าก็บอกว่าคิดไม่เหมือนกัน ห้ามไม่ได้ว่าจะคิดยังไง ถ้าให้ปูพื้นเรื่องของความสัมพันธ์กับคน ๆ นี้ อาจทำให้หลายๆคำตอบเปลี่ยนไปก็ได้ค่ะ แต่กลัวมันจะดูน่ารำคาญ เลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆหรือคนที่โตมากๆแล้วคิดยังไงกับประโยคนี้ของเค้า และวัยของเรา ณ ตอนนี้ค่ะ