คนที่ทำผิดไม่ว่าทำดีแค่ไหนก็ไม่มีมองว่าดีเลยใช่ไหม
จะมีใครเข้ามาอ่านไหมน้าายังไงก็เถอะเราอยากเล่ามันอัดอั้นอยู่ในใจเราและมันก็ลบไม่ออกสักทีลืมก็ไม่ได้หนีก็ไม่พ้นถ้าเราพิมผิดหรืออะไรยังขอโทษล่วงหน้านะเริ่มกันเลยดีกว่า....
เราก็คนนึ่งที่อยากมีความรักที่ดีๆเหมือนคนอื่นเขาแต่มันก็เป็นได้แค่ความคิดชีวิตจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นเพื่อนสนิทกับไก่(ชื่อสมมุติ)มา3-4ปี ช่วงนั้นเป็นช่วงsummerเราไปเรียนด้วยกันก็เจอเพื่อนร่วมห้องเวลาไปเรียนตลอดชื่อฟิว(ชื่อสมมุติ)เขาก็อาสาที่จะพาเรากับไก่ไปรร. ทุกครั้ง จนเรา3คนสนิทกันฟิวก็ทักมาหาเราทุกวันแรกๆก็ทักมาเรื่องเรียหลังๆก็เริ่มไร้สาระขึ้นเรื่อยๆแต่เราก็คุยนะเพราะเราไม่ได้คิดอะไรสุกๆขำๆวัยรุ่นไรงี้เราคุยกันเรื่อยๆจนหลายเดือนเข้าเรากับฟิวเริ่มมีความรู้สึกดีๆเกินกว่าคำว่าเพื่อนให้กันและวันนั้นก็เป็นวันที่เราทะเลาะกันไร้สาระมากเราไม่คุยกัน2วันจนไปเรียนปกติเจอหน้ากันเราก็ไม่คุย และในขณะนั้นไก่ก็เดินเข้ามาปรึกษาเรื่องฟิวอย่างนู้นอย่างนี้ตอนนั้นเราเลยเดาว่าไก่น่าจะชอบฟิวแน่ๆเลยทำไงดีแต่ตอนนั้นเราทะเลาะกันและนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดถ้าเราจะเลิกคุยกับฟิวเพ่อที่จะได้ไม่รู้สึกไปมากกว่านี้ไก่ปรึกษาเรามันยิ่งทำให้ชัดเจนว่าไก่ชอบฟิวแน่ๆ เราเลยถามว่าชอบฟิวใช่ไหม?
ไก่: .=รู้ได้ไง
เรา: แหม่มันชัดขนาดนี้ กูเป็นเพื่อนสนิทนะ
ไก่: ใช่ทำไงดีกูกลัวมันรู้ว่ะ
และทุกอย่างมันเลยชัดเจนช่วงนั้นเรากับฟิวไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่เรารู้ว่าไก่ชอบฟิวแต่ฟิวยังทักหาเราตลอดเราก็หลีกเลี้ยงที่จะไม่ตอบบ้างตอบบ้างบางเรื่องจนฟิวโทรมาหาเราเราเลยรับสายเพราะเราคิดว่าเราจะบอกกับฟิวว่าเลิกคุยกันเถอะเพื่อนเราชอบฟิวเราไม่อยากมีปัญหา(คิดในใจ)
ฟิว:เป็นอะไร ทำไมช่วนี้เงียบๆไป
เรา:เปล่าช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยมีเวลา
ฟิว:ไม่ใช่เพราะเธอรู้ว่าไก่ชอบฟิวหรอเธอถึงเงียบไป (ไหนๆฟิวก็เปิดมาแล้วโอเคเครียให้มันจบๆไปเลย)
เรา:.ใช่ เราเลิกคุยกันเถอะ เราไม่อยากมีปัญหาถ้าเราคุยกันต่อเพื่อนเราต้องไม่โอเคแน่ๆ
ฟิว:ที่ผ่านมาที่เราคุยกันไม่รู้สึกอะไรเลยใช่ไหมมันไม่มีความหมายไม่มีความสุขเลยใช่ไหม
เรา:มี มีความสุขมาก แต่เราแค่คุยกันมันไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
ฟิว:ดูไม่ออกเลยหรอว่าที่เราทักมาคุยทุกวันเพราะอะไร
(เรารู้เราดูออกแต่เราคุยไปมากกว่านั้นไม่คำว่าเพื่อนมันค้ำคอเราอยู่อีกคนก็เพื่อน)
เรา: ….เงียบไม่ตอบอะไร
ฟิว:เราคบกันไหม
เรา: เรารู้สึกนะรู้สึกมาตลอด และเราก็ห้ามความรู้สึกเรามาตลอด
อย่าทำแบบนี้ทุกอย่างมันจะแย่ไปมากกว่านี้
ฟิว: เราจะไปพูดให้ไก่เข้าใจเอง
เรา: ไม่ต้องหรอกเราคบกันไม่ได้ ขอโทษนะ
เราจบเองว่างสายเอง แล้วอยู่ๆน้ำตามาจากไหนไม่รู้ความรู้สึกมันแย่ไปหมด เราก้ร้องไห้ออกมาเราอยากบอกฟิวมากว่าเรารักฟิวเรารู้สึกดีมาก ตอนนั้นเราแย่มากไปรร.คือแย่มากๆไก่ก็ค่อยถามเป็นห่วงเราตลอดจนวันหนึ่งไก่มาถามเราว่าไก่จะบอกชอบฟิว เรานี้อึ้งไปเลยแต่ก็ยิ้มนะแต่ไม่ได้พูอะไร ฟิวเดินมาหาไก่ต่อหน้าเราแล้วพูดกับไก่ว่า
ฟิว:เรารู้นะว่าไก่ชอบฟิว
ไก่: รู้ได้ไงยิ้มเขินๆ
ฟิว:เราไม่ได้ชอบไก่ เรามีคนที่ชอบแล้ว
ไก่:ฟิวชอบใคร ไก่รู้จักไหม
ฟิว:ไก่รู้จักเขาดีเลยแหละ
แล้วฟิวก็บอกชอบเราต่อหน้าไก่ทั้งเพื่อนฟิวทั้งเพื่อนเราแล้วไก่เองก็อึ้ง ตั้งแต่วนนั้นวันที่ฟิวบอกชอบเราไก่ก็ทำตัวแปลกๆไม่สนิทกันเหมือนเดิมแต่เพื่อนในกลุ่มก็พากันยุให้เรากับฟิวคบกัน ฟิวตามง้อเราตามเราทุกอย่างจนวันหนึ่งเรากลับบ้านกับไก่ ไก่พูดกับเรา
ไก่:ก็คุยกับฟิวไปเลย กูรู้สองคนรักกัน
เรา:แล้วจะโอเคหรอ
ไก่:โอเคดิ เพื่อนกูนะ คุยกันมาขนาดนี้คบกันไปเลย
ในตอนนั้นทั้งเพื่อนเราและเพื่อนฟิวก็พากันยุ่งให้เรากับฟิวคบกันจนฟิวโทรมาหาเราแล้วขอเราคบถ้าเลยถามว่าถ้าเราคบกันเพื่อนทุกคนจะเหมือนเดิมใช่ไหมเราจะไม่เสียเพื่อนใช่ไหมตอนนั้นเราเองก็อ่อนแอเหมือนกันยอมรับจริงๆอ่อนแอมากที่ไปชอบฟิวเราเลยตอบตกลงไป คบก็คบ
เราคบกันมาได้สองวันยังไม่มีใครรู้จนวันที่สามเพื่อนทุกคนในกลุ่มเปลี่ยนไปโดยเราไม่รู้สาเหตุแต่เราคิดว่าต้องใช่แน่ๆต้องเป็นเพราะเราคบกับฟิวแน่ๆ
ตั้งแต่นั้นมาไก่ก็ย้ายที่นั่งไม่นั่งกับเรา แล้วให้เพื่อนผช.มานั่งกับเราแทน ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนในกลุ่มก็พากันแกล้งทำดีกับเราพูดแขวะเราตลอด
ราทั้งอยากลาออกจากรร.แต่ก็ทำไม่ได้เราต้องอดทนแต่ตอนนี้ความรักของเรากับฟิวก็ไปได้ดีเราเข้าใจกันทุกอย่างดีไปหมดยกเว้นความสัมพันเรากับเพื่อน เราโทรไปหาไก่เปิดใจคุยกันไปเลยในคืนนั้น
เรา: กูมีเรื่องจะคุยด้วย เรื่องที่กูกับฟิวคบกัน
ไก่: ทำไมถึงคบกับฟิว ก็รู้ว่ากูชอบ แต่ก็ยังทำ ทำไมว่ะ
เรา: เองไม่ใช่หรอที่เป็นคนบอกกูว่าคุยไปดิคบไปเลยแล้วเพื่อนทำไมเพื่อนทุกคนต้องเปลี่ยนไปด้วยว่ะๆที่พวกก็พากันยุให้กูคบกับฟิว
ไก่: กูไม่คิดว่าจะคบจริง
เรา: กูขอโทษ เดี๋ยวกูไปเลิกกับฟิวเอง
ไก่: ไม่ต้องเลิกกันหรอก แต่กูคงเป็นเพื่อนกับไม่ได้แล้ว
เราไม่พูดอะไรแต่เราร้องไห้และเราเองก็รู้ว่าไก่เองก็ร้องไห้แล้วสายก็ว่าไป เรานั่งคิดสักพักแล้วเราก็ร้องไห้ ตอนนั้นมันสับสนและแย่ไปหมดแต่เราคิดจะเลิกกับฟิวจริงๆถึงแม้ว่าไก่จะไม่กลับมาเป็นเพื่อนกับเราเหมือนเดิมก็ตามความรู้สึกผิดมันมากเหลือเกินเราได้แต่ร้องไห้
สุดท้ายเราก็โทรไปบอกเลิกฟิวแล้วทิ้งคำถามมากมายให้ฟิวว่าทำไม?เพราะอะไร?
วันจันทร์
เราไปรร.เหมือนเดิมทั้งๆที่เราไม่อยากไป อยากไปเขียนใบลาออกแล้วกลับบ้านเลยด้วยซ้ำแต่เราก็ทำไม่ได้ได้แค่คิดและตอนนั้นเราก็เข้าไปนั่งในห้องโดยที่ไม่มีเพื่อนสักคนทักเรา ทั้งเพื่อนฟิวและเพื่อนเรา เราคิดในใจเราน่ารังเกลียดมากขนาดนั้นเลยใช่ไหมความผิดพลาดครั้งนี้มันทำให้เราคิดไปไกลเลยคิดไปหมดเรานั่งเรียนตามปกติไม่คุยกับใครแต่ก้มีเพื่อนเข้ามาทักเข้ามาชวนไปนู้นไปนี้เราก็ไปไปให้มันลืมเรื่องราวต่างๆจนสุดท้ายก่อนกลับบ้านฟิวเดินมาดึงแขนเรา แล้วบอกเรามีเรื่องจะคุยด้วย เราบอกเราไม่มีอะไรจะคุย แค่นนี้มันแย่มากแล้วเราพูดไปด้วยความโมโหและความเสียใจจนเรากลั่นนํ้าตาไว้ไม่อยู่แล้วเราก็ร้องไห้ออกมาฟิวดึงเราเข้าไปกอดเราเอามือดันออกแต่มันไม่ออกเพราะตอนนั้นเราอ่อนแอมาก เราระบายทุกอย่างออกหมดแล้วจบท้ายด้วยถ้าวันนั้นเราตอบไปว่าไม่คบกับฟิวเรื่องมันคงไ่เป็นแบบนี้ เราทุกคนคงไม่ต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ ไม่เหลือใครแล้ว ไม่มีเลย
ฟิวนั่งอยู่กับเราโดยที่ไม่พูดอะไรจนเราหยุดร้องไห้ เราบอกฟิวว่าเราจะกลับบ้าน ฟิวก็กลับบ้านได้แล้วฟิวก็บอกเราว่าเดี่ยวฟิวไปส่งเราบอกไม่ต้องหรอกเราอยากอยู่คนเดียวพอเาขึ้นรถเราเหมือนคนไม่มีชีวิตชีวาเลยฝนก็ตกเหมือนกำลังเล่นmvเลย ทุกอย่างมันใช่และพังไปหมด แต่สุดท้ายเราก็ออกกจากลุ่มแล้วก็ไปอยู่กลุ่มเพื่อนอีกคนที่เป็นเด็กเรียนตั้งใจเรียนไปหมดต่างจากเราที่ไม่สนใจเรียนนั่งเรียนก็นั่งคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย แต่เรารู้สึกว่ามีคนมองเราตลอดจนเราหงุดหงิดพอหมดคาบเรียนฟิวเดินมาพูดกับเรา
ฟิว:ฟิวนั่งมองยู่ตั้งนานไม่คิดจะหันมาบ้างหรอ
เรา:เราตั้งใจเรียนอยู่(แต่จริงไม่กล้าหันไปมองกลัวร้องไห้มากกว่า)
เราก็เดินออกมาฟิวก็เดินตามมาตามไปตลอดตามไปทุกที่ ฟิวมาง้อเราทุกวัน จนเราใจอ่อนเราก็กลับไปคบกับฟิวอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่มีเรื่องอะไเหมือนก่อน ถามว่ายังรู้สึกผิดอยู่ไหมรู้สึกแต่ทำยังไม่ได้ถึงเลิกกันเรากับไก่ก็กลับไปเ็นเพื่อนกันไม่ได้แล้วทุกคนมองว่าเราไม่ดีไปแล้วเราก็เลยปล่อยตามเลยจริงๆมันเทอมสุดท้ายแล้วแหละ คนที่ไม่ชอบเราเคยเกือบจะตบเราแต่เรากลับได้เค้ามาเป็นเพื่อน เราคบกับฟิวก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่ก็ไม่เคยบอกเลยกันจนเราต้องทำงานกลุ่มแต่เราไม่มีเพื่อนเราเลยไปอยู่กับเพื่อนผช.สนิทกันแต่เราก็ไม่ได้ว่าไม่สนใจฟิวเลยนะตอนนั้นเราสนิทกับเพื่อนจนฟิวหึงหวงและมีเรื่องกันเราเลยบอกนี้มันงานนะ ฟิวไม่สนใจเราเลย เราเลยบอกงันเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันห่างกันเถอะนั้นคือจุดเปลี่ยนความรักของเราทั้งสองคน ฟินิ่งและหันมามองหน้าเราแล้วพูดกับเราคิดดีแล้วใช่ไหมที่พูดคำนี้ออกมา เราคิดดีแล้วที่พูดออกไปเพราะฟิวไม่ฟังอะไร ฟิวเดินชนไหลเราออกไปและเดินออกไปไหนไม่รู้แต่ยังดีมีเพื่อนฟิวเดินตามออกไปด้วยแล้วไก่ก็พูดขึ้มาว่า เราคือตัวปัญหาทำให้คนเค้ามีเรื่องกันวุ่นวายไปหมด เราไม่พูดอะไรแต่เลือกที่จะเดินออกมาแทน เราออกไปนั่งที่ม้านั่งคนเดียวแล้วมีผช.เดินมาทักเรา
...:เป็นอะไรไหม? ทำไมทำหน้าแบบนั้นไม่ร่าเริงเหมือนตอนเช้าเลย
เรา:รู้ได้ไงว่าเราร่าเริง
...:เรามองเธออยู่ตลอด
เรา:
เราไปก่อนนะ เรามีเรียน
...:โอเค มีเรื่องอะไรเล่าให้เราฟังได้นะ
จริงๆเราไม่มีเรียนหรอกแต่เราอยากอยู่คนเดียวมากกว่าเราเลยดกหกไป เรากำลังเดินไปโรงอาการเราเห็นฟิวนั่งอยู่เลยเดินเข้าไปหา
ฟิว:มาทำไม ไม่อยู่ปลอบใจมันหรอ
เรา:ปลอบใครเพื่อนะะหรอ มัไม่เป้นไรหรอก อยากมาปลอบแฟนมากกว่า
ฟิว:ไม่ตองมายุ่งหรอกฟิวอยากอยู่คนเดียว
เราชะงักเลยนํ้าตาจะไหลเราอุดสาเป็นห่วงรู้ว่าพูดแรงเกินไปแต่ก็ไม่น่าพูดกับเราแบบนี้ร็เยตอนที่เราพูดฟิวรู้สึกยังไง
ฟิว:เป็นยังไงละตอนพูดทำไม่ไม่คิดพอฟิวพูดบ้างจะร้องไห้ไม่ต้องร้องเลย
เรา:ดีกันนะ
เราชูนิ้วก้อยขึ้นจิ้มไปที่แก้วของฟิวแล้วฟิวก็ยิ้มออกมา แล้วเราก็ดีกัน เราก็เดินไปหาอะไรกินด้วยกันแล้วผช.คนที่เดินเข้ามาหาเราตอนที่เรานั่งที่ม้านั่งก็มองเรากับฟิวเราก็ยิ้ม ฟิวถามว่าใครเราบอกเพื่อนน่ะ ฟิวทำหน้าเข้ม เราบอกจริ้งๆป่ะๆไปหาไรกิน แล้วกลับบ้านกันเถอะ ศุกร์หรรษาจริงๆ เรานอนไม่หลับเลยลุกขึ้นมาเข้าไลน์ในคอมแต่ไม่ใช่ไลน์เรานะ ไลน์ฟิว คือเราจะเ้าไปซื้อสติกเอร์ให้เราสองคนคู่กันแต่ดันปวดฉี่เลยเปิดค้างไว้ลุกไปเข้าห้องนํ้ากลับมาเจอข้อความเข้าเราเลยกดไปดู หน้าชาเลยเห็นว่าฟิวยังไม่นอนยังไม่เท่าไหร่แต่ฟิวกำลังคุยกับใครนี้สิเค้าไลค์ทักแล้วคุยกัน เรานี้เป็นคนโง่นั่งอ่านข้อความที่เค้าคุยจีบกันจนดึกจนเค้าฝันดีกัน เช้ามาฟิวทักมาปลุกเรา เราไม่อยากตอบเลยเพราะเค้าก็ทักไปปลุกอีกคนเหมือนกัน เราเลยบอกด้วยเราไปหานั่งเรามีของจะให้แฮปปี้เบิร์ดเดย์ไง เราก็นั่งรถไปหาเพื่อนฟิวอยู่หน้าหมุ่บ้านพอดีเราเลยถามว่าทำไมฟิวถึงคุยกับผญ.คนนั้น เพื่อนฟิวเอาข้อความที่ฟิวคุยกับมันให้เราอ่านเราจุกมาก ฟิวบอกว่าฟิวไม่รู้สึกกับเราเหมือนเดิมแล้วไม่ได้รุ้สึกรักเราเหมือนเดิมแล้วเรานี้ร้องไห้ออกมาเลย พอเราเจอฟิวเราเอาของให้เรารอฟิวพูดแต่ฟิวไม่พูดเ เราเลยถามมีอะไรจะพูดไหม พูดพูดขึ้นมา
ฟิว: เราเลิกกันเถอะ
เรา :ทำไม? เราทำอะไรผิด ที่ผ่านมามันก็ดีตลอด เพราะผญ.คนนั้นใช่ไหม
ฟิว:ฟิวไม่ได้รู้สึกกับเธอเหมือนเดิมแล้ว แต่ฟิวรักเธอนะ
หึบอกเลิกเราแต่ก็บอกรักเรา งงไหมละ งงสิ คืออะไรว่ะ เราเดินออกมาร้องไห้ด้วยแต่ร้องไห้คร้งนี้ไม่ใช่ฟิวที่กอดเราแต่เป็นเพื่อนฟิวเจ็บไหมละเจ็บสิ นั่งร้องไห้เหมือนคนบ้าอยู่ข้างทางแต่มคนบ้างกว่าคือเพื่อนฟิวนั่งปลอบเราทั้งๆที่ที่ตรงนี้มันต้องเป็นฟิวสิแต่ไม่ใช่ เราบอกเราอยากกลับบ้าน เพื่อนฟิวอาสาจะไปส่งเรา เราเลยบอกไม่เป็นไรขอบใจนะที่ทำให้ตาสว่าง
เพื่อนฟิว:มีไรทักมาได้ตลอดนะ ถ้ามันไม่ปลอบ เดี๋ยวกูอยู่ข้างเอง
เรา:ขอบคุณนะ
ฟิวไม่ทักมาง้อเรามีแต่เราทักไปเพราะเราไม่อยากเลิก ข้อความเป็นร้อยฟิวไม่ตอบเราเลยสักนิ ซึมอยู่เป็นเดือน ตอนนั้นปิดเทอมพอดีเราเลยลาออกและไม่เรียนต่อที่เดิมย้ายรร.แม้งเลยจะได้ไม่เจอกันอีกแต่สุดท้ายเรื่องก็ไม่จบจ้าาาา
>ถ้ามีคนอ่านเดี๋ยวเรามาเล่าต่อน้าา
คบคนที่เพื่อนชอบ
คนที่ทำผิดไม่ว่าทำดีแค่ไหนก็ไม่มีมองว่าดีเลยใช่ไหม
จะมีใครเข้ามาอ่านไหมน้าายังไงก็เถอะเราอยากเล่ามันอัดอั้นอยู่ในใจเราและมันก็ลบไม่ออกสักทีลืมก็ไม่ได้หนีก็ไม่พ้นถ้าเราพิมผิดหรืออะไรยังขอโทษล่วงหน้านะเริ่มกันเลยดีกว่า....
เราก็คนนึ่งที่อยากมีความรักที่ดีๆเหมือนคนอื่นเขาแต่มันก็เป็นได้แค่ความคิดชีวิตจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นเพื่อนสนิทกับไก่(ชื่อสมมุติ)มา3-4ปี ช่วงนั้นเป็นช่วงsummerเราไปเรียนด้วยกันก็เจอเพื่อนร่วมห้องเวลาไปเรียนตลอดชื่อฟิว(ชื่อสมมุติ)เขาก็อาสาที่จะพาเรากับไก่ไปรร. ทุกครั้ง จนเรา3คนสนิทกันฟิวก็ทักมาหาเราทุกวันแรกๆก็ทักมาเรื่องเรียหลังๆก็เริ่มไร้สาระขึ้นเรื่อยๆแต่เราก็คุยนะเพราะเราไม่ได้คิดอะไรสุกๆขำๆวัยรุ่นไรงี้เราคุยกันเรื่อยๆจนหลายเดือนเข้าเรากับฟิวเริ่มมีความรู้สึกดีๆเกินกว่าคำว่าเพื่อนให้กันและวันนั้นก็เป็นวันที่เราทะเลาะกันไร้สาระมากเราไม่คุยกัน2วันจนไปเรียนปกติเจอหน้ากันเราก็ไม่คุย และในขณะนั้นไก่ก็เดินเข้ามาปรึกษาเรื่องฟิวอย่างนู้นอย่างนี้ตอนนั้นเราเลยเดาว่าไก่น่าจะชอบฟิวแน่ๆเลยทำไงดีแต่ตอนนั้นเราทะเลาะกันและนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดถ้าเราจะเลิกคุยกับฟิวเพ่อที่จะได้ไม่รู้สึกไปมากกว่านี้ไก่ปรึกษาเรามันยิ่งทำให้ชัดเจนว่าไก่ชอบฟิวแน่ๆ เราเลยถามว่าชอบฟิวใช่ไหม?
ไก่: .=รู้ได้ไง
เรา: แหม่มันชัดขนาดนี้ กูเป็นเพื่อนสนิทนะ
ไก่: ใช่ทำไงดีกูกลัวมันรู้ว่ะ
และทุกอย่างมันเลยชัดเจนช่วงนั้นเรากับฟิวไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่เรารู้ว่าไก่ชอบฟิวแต่ฟิวยังทักหาเราตลอดเราก็หลีกเลี้ยงที่จะไม่ตอบบ้างตอบบ้างบางเรื่องจนฟิวโทรมาหาเราเราเลยรับสายเพราะเราคิดว่าเราจะบอกกับฟิวว่าเลิกคุยกันเถอะเพื่อนเราชอบฟิวเราไม่อยากมีปัญหา(คิดในใจ)
ฟิว:เป็นอะไร ทำไมช่วนี้เงียบๆไป
เรา:เปล่าช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยมีเวลา
ฟิว:ไม่ใช่เพราะเธอรู้ว่าไก่ชอบฟิวหรอเธอถึงเงียบไป (ไหนๆฟิวก็เปิดมาแล้วโอเคเครียให้มันจบๆไปเลย)
เรา:.ใช่ เราเลิกคุยกันเถอะ เราไม่อยากมีปัญหาถ้าเราคุยกันต่อเพื่อนเราต้องไม่โอเคแน่ๆ
ฟิว:ที่ผ่านมาที่เราคุยกันไม่รู้สึกอะไรเลยใช่ไหมมันไม่มีความหมายไม่มีความสุขเลยใช่ไหม
เรา:มี มีความสุขมาก แต่เราแค่คุยกันมันไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
ฟิว:ดูไม่ออกเลยหรอว่าที่เราทักมาคุยทุกวันเพราะอะไร
(เรารู้เราดูออกแต่เราคุยไปมากกว่านั้นไม่คำว่าเพื่อนมันค้ำคอเราอยู่อีกคนก็เพื่อน)
เรา: ….เงียบไม่ตอบอะไร
ฟิว:เราคบกันไหม
เรา: เรารู้สึกนะรู้สึกมาตลอด และเราก็ห้ามความรู้สึกเรามาตลอด
อย่าทำแบบนี้ทุกอย่างมันจะแย่ไปมากกว่านี้
ฟิว: เราจะไปพูดให้ไก่เข้าใจเอง
เรา: ไม่ต้องหรอกเราคบกันไม่ได้ ขอโทษนะ
เราจบเองว่างสายเอง แล้วอยู่ๆน้ำตามาจากไหนไม่รู้ความรู้สึกมันแย่ไปหมด เราก้ร้องไห้ออกมาเราอยากบอกฟิวมากว่าเรารักฟิวเรารู้สึกดีมาก ตอนนั้นเราแย่มากไปรร.คือแย่มากๆไก่ก็ค่อยถามเป็นห่วงเราตลอดจนวันหนึ่งไก่มาถามเราว่าไก่จะบอกชอบฟิว เรานี้อึ้งไปเลยแต่ก็ยิ้มนะแต่ไม่ได้พูอะไร ฟิวเดินมาหาไก่ต่อหน้าเราแล้วพูดกับไก่ว่า
ฟิว:เรารู้นะว่าไก่ชอบฟิว
ไก่: รู้ได้ไงยิ้มเขินๆ
ฟิว:เราไม่ได้ชอบไก่ เรามีคนที่ชอบแล้ว
ไก่:ฟิวชอบใคร ไก่รู้จักไหม
ฟิว:ไก่รู้จักเขาดีเลยแหละ
แล้วฟิวก็บอกชอบเราต่อหน้าไก่ทั้งเพื่อนฟิวทั้งเพื่อนเราแล้วไก่เองก็อึ้ง ตั้งแต่วนนั้นวันที่ฟิวบอกชอบเราไก่ก็ทำตัวแปลกๆไม่สนิทกันเหมือนเดิมแต่เพื่อนในกลุ่มก็พากันยุให้เรากับฟิวคบกัน ฟิวตามง้อเราตามเราทุกอย่างจนวันหนึ่งเรากลับบ้านกับไก่ ไก่พูดกับเรา
ไก่:ก็คุยกับฟิวไปเลย กูรู้สองคนรักกัน
เรา:แล้วจะโอเคหรอ
ไก่:โอเคดิ เพื่อนกูนะ คุยกันมาขนาดนี้คบกันไปเลย
ในตอนนั้นทั้งเพื่อนเราและเพื่อนฟิวก็พากันยุ่งให้เรากับฟิวคบกันจนฟิวโทรมาหาเราแล้วขอเราคบถ้าเลยถามว่าถ้าเราคบกันเพื่อนทุกคนจะเหมือนเดิมใช่ไหมเราจะไม่เสียเพื่อนใช่ไหมตอนนั้นเราเองก็อ่อนแอเหมือนกันยอมรับจริงๆอ่อนแอมากที่ไปชอบฟิวเราเลยตอบตกลงไป คบก็คบ
เราคบกันมาได้สองวันยังไม่มีใครรู้จนวันที่สามเพื่อนทุกคนในกลุ่มเปลี่ยนไปโดยเราไม่รู้สาเหตุแต่เราคิดว่าต้องใช่แน่ๆต้องเป็นเพราะเราคบกับฟิวแน่ๆ
ตั้งแต่นั้นมาไก่ก็ย้ายที่นั่งไม่นั่งกับเรา แล้วให้เพื่อนผช.มานั่งกับเราแทน ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนในกลุ่มก็พากันแกล้งทำดีกับเราพูดแขวะเราตลอด
ราทั้งอยากลาออกจากรร.แต่ก็ทำไม่ได้เราต้องอดทนแต่ตอนนี้ความรักของเรากับฟิวก็ไปได้ดีเราเข้าใจกันทุกอย่างดีไปหมดยกเว้นความสัมพันเรากับเพื่อน เราโทรไปหาไก่เปิดใจคุยกันไปเลยในคืนนั้น
เรา: กูมีเรื่องจะคุยด้วย เรื่องที่กูกับฟิวคบกัน
ไก่: ทำไมถึงคบกับฟิว ก็รู้ว่ากูชอบ แต่ก็ยังทำ ทำไมว่ะ
เรา: เองไม่ใช่หรอที่เป็นคนบอกกูว่าคุยไปดิคบไปเลยแล้วเพื่อนทำไมเพื่อนทุกคนต้องเปลี่ยนไปด้วยว่ะๆที่พวกก็พากันยุให้กูคบกับฟิว
ไก่: กูไม่คิดว่าจะคบจริง
เรา: กูขอโทษ เดี๋ยวกูไปเลิกกับฟิวเอง
ไก่: ไม่ต้องเลิกกันหรอก แต่กูคงเป็นเพื่อนกับไม่ได้แล้ว
เราไม่พูดอะไรแต่เราร้องไห้และเราเองก็รู้ว่าไก่เองก็ร้องไห้แล้วสายก็ว่าไป เรานั่งคิดสักพักแล้วเราก็ร้องไห้ ตอนนั้นมันสับสนและแย่ไปหมดแต่เราคิดจะเลิกกับฟิวจริงๆถึงแม้ว่าไก่จะไม่กลับมาเป็นเพื่อนกับเราเหมือนเดิมก็ตามความรู้สึกผิดมันมากเหลือเกินเราได้แต่ร้องไห้
สุดท้ายเราก็โทรไปบอกเลิกฟิวแล้วทิ้งคำถามมากมายให้ฟิวว่าทำไม?เพราะอะไร?
วันจันทร์
เราไปรร.เหมือนเดิมทั้งๆที่เราไม่อยากไป อยากไปเขียนใบลาออกแล้วกลับบ้านเลยด้วยซ้ำแต่เราก็ทำไม่ได้ได้แค่คิดและตอนนั้นเราก็เข้าไปนั่งในห้องโดยที่ไม่มีเพื่อนสักคนทักเรา ทั้งเพื่อนฟิวและเพื่อนเรา เราคิดในใจเราน่ารังเกลียดมากขนาดนั้นเลยใช่ไหมความผิดพลาดครั้งนี้มันทำให้เราคิดไปไกลเลยคิดไปหมดเรานั่งเรียนตามปกติไม่คุยกับใครแต่ก้มีเพื่อนเข้ามาทักเข้ามาชวนไปนู้นไปนี้เราก็ไปไปให้มันลืมเรื่องราวต่างๆจนสุดท้ายก่อนกลับบ้านฟิวเดินมาดึงแขนเรา แล้วบอกเรามีเรื่องจะคุยด้วย เราบอกเราไม่มีอะไรจะคุย แค่นนี้มันแย่มากแล้วเราพูดไปด้วยความโมโหและความเสียใจจนเรากลั่นนํ้าตาไว้ไม่อยู่แล้วเราก็ร้องไห้ออกมาฟิวดึงเราเข้าไปกอดเราเอามือดันออกแต่มันไม่ออกเพราะตอนนั้นเราอ่อนแอมาก เราระบายทุกอย่างออกหมดแล้วจบท้ายด้วยถ้าวันนั้นเราตอบไปว่าไม่คบกับฟิวเรื่องมันคงไ่เป็นแบบนี้ เราทุกคนคงไม่ต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ ไม่เหลือใครแล้ว ไม่มีเลย
ฟิวนั่งอยู่กับเราโดยที่ไม่พูดอะไรจนเราหยุดร้องไห้ เราบอกฟิวว่าเราจะกลับบ้าน ฟิวก็กลับบ้านได้แล้วฟิวก็บอกเราว่าเดี่ยวฟิวไปส่งเราบอกไม่ต้องหรอกเราอยากอยู่คนเดียวพอเาขึ้นรถเราเหมือนคนไม่มีชีวิตชีวาเลยฝนก็ตกเหมือนกำลังเล่นmvเลย ทุกอย่างมันใช่และพังไปหมด แต่สุดท้ายเราก็ออกกจากลุ่มแล้วก็ไปอยู่กลุ่มเพื่อนอีกคนที่เป็นเด็กเรียนตั้งใจเรียนไปหมดต่างจากเราที่ไม่สนใจเรียนนั่งเรียนก็นั่งคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย แต่เรารู้สึกว่ามีคนมองเราตลอดจนเราหงุดหงิดพอหมดคาบเรียนฟิวเดินมาพูดกับเรา
ฟิว:ฟิวนั่งมองยู่ตั้งนานไม่คิดจะหันมาบ้างหรอ
เรา:เราตั้งใจเรียนอยู่(แต่จริงไม่กล้าหันไปมองกลัวร้องไห้มากกว่า)
เราก็เดินออกมาฟิวก็เดินตามมาตามไปตลอดตามไปทุกที่ ฟิวมาง้อเราทุกวัน จนเราใจอ่อนเราก็กลับไปคบกับฟิวอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่มีเรื่องอะไเหมือนก่อน ถามว่ายังรู้สึกผิดอยู่ไหมรู้สึกแต่ทำยังไม่ได้ถึงเลิกกันเรากับไก่ก็กลับไปเ็นเพื่อนกันไม่ได้แล้วทุกคนมองว่าเราไม่ดีไปแล้วเราก็เลยปล่อยตามเลยจริงๆมันเทอมสุดท้ายแล้วแหละ คนที่ไม่ชอบเราเคยเกือบจะตบเราแต่เรากลับได้เค้ามาเป็นเพื่อน เราคบกับฟิวก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่ก็ไม่เคยบอกเลยกันจนเราต้องทำงานกลุ่มแต่เราไม่มีเพื่อนเราเลยไปอยู่กับเพื่อนผช.สนิทกันแต่เราก็ไม่ได้ว่าไม่สนใจฟิวเลยนะตอนนั้นเราสนิทกับเพื่อนจนฟิวหึงหวงและมีเรื่องกันเราเลยบอกนี้มันงานนะ ฟิวไม่สนใจเราเลย เราเลยบอกงันเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันห่างกันเถอะนั้นคือจุดเปลี่ยนความรักของเราทั้งสองคน ฟินิ่งและหันมามองหน้าเราแล้วพูดกับเราคิดดีแล้วใช่ไหมที่พูดคำนี้ออกมา เราคิดดีแล้วที่พูดออกไปเพราะฟิวไม่ฟังอะไร ฟิวเดินชนไหลเราออกไปและเดินออกไปไหนไม่รู้แต่ยังดีมีเพื่อนฟิวเดินตามออกไปด้วยแล้วไก่ก็พูดขึ้มาว่า เราคือตัวปัญหาทำให้คนเค้ามีเรื่องกันวุ่นวายไปหมด เราไม่พูดอะไรแต่เลือกที่จะเดินออกมาแทน เราออกไปนั่งที่ม้านั่งคนเดียวแล้วมีผช.เดินมาทักเรา
...:เป็นอะไรไหม? ทำไมทำหน้าแบบนั้นไม่ร่าเริงเหมือนตอนเช้าเลย
เรา:รู้ได้ไงว่าเราร่าเริง
...:เรามองเธออยู่ตลอด
เรา:
...:โอเค มีเรื่องอะไรเล่าให้เราฟังได้นะ
จริงๆเราไม่มีเรียนหรอกแต่เราอยากอยู่คนเดียวมากกว่าเราเลยดกหกไป เรากำลังเดินไปโรงอาการเราเห็นฟิวนั่งอยู่เลยเดินเข้าไปหา
ฟิว:มาทำไม ไม่อยู่ปลอบใจมันหรอ
เรา:ปลอบใครเพื่อนะะหรอ มัไม่เป้นไรหรอก อยากมาปลอบแฟนมากกว่า
ฟิว:ไม่ตองมายุ่งหรอกฟิวอยากอยู่คนเดียว
เราชะงักเลยนํ้าตาจะไหลเราอุดสาเป็นห่วงรู้ว่าพูดแรงเกินไปแต่ก็ไม่น่าพูดกับเราแบบนี้ร็เยตอนที่เราพูดฟิวรู้สึกยังไง
ฟิว:เป็นยังไงละตอนพูดทำไม่ไม่คิดพอฟิวพูดบ้างจะร้องไห้ไม่ต้องร้องเลย
เรา:ดีกันนะ
เราชูนิ้วก้อยขึ้นจิ้มไปที่แก้วของฟิวแล้วฟิวก็ยิ้มออกมา แล้วเราก็ดีกัน เราก็เดินไปหาอะไรกินด้วยกันแล้วผช.คนที่เดินเข้ามาหาเราตอนที่เรานั่งที่ม้านั่งก็มองเรากับฟิวเราก็ยิ้ม ฟิวถามว่าใครเราบอกเพื่อนน่ะ ฟิวทำหน้าเข้ม เราบอกจริ้งๆป่ะๆไปหาไรกิน แล้วกลับบ้านกันเถอะ ศุกร์หรรษาจริงๆ เรานอนไม่หลับเลยลุกขึ้นมาเข้าไลน์ในคอมแต่ไม่ใช่ไลน์เรานะ ไลน์ฟิว คือเราจะเ้าไปซื้อสติกเอร์ให้เราสองคนคู่กันแต่ดันปวดฉี่เลยเปิดค้างไว้ลุกไปเข้าห้องนํ้ากลับมาเจอข้อความเข้าเราเลยกดไปดู หน้าชาเลยเห็นว่าฟิวยังไม่นอนยังไม่เท่าไหร่แต่ฟิวกำลังคุยกับใครนี้สิเค้าไลค์ทักแล้วคุยกัน เรานี้เป็นคนโง่นั่งอ่านข้อความที่เค้าคุยจีบกันจนดึกจนเค้าฝันดีกัน เช้ามาฟิวทักมาปลุกเรา เราไม่อยากตอบเลยเพราะเค้าก็ทักไปปลุกอีกคนเหมือนกัน เราเลยบอกด้วยเราไปหานั่งเรามีของจะให้แฮปปี้เบิร์ดเดย์ไง เราก็นั่งรถไปหาเพื่อนฟิวอยู่หน้าหมุ่บ้านพอดีเราเลยถามว่าทำไมฟิวถึงคุยกับผญ.คนนั้น เพื่อนฟิวเอาข้อความที่ฟิวคุยกับมันให้เราอ่านเราจุกมาก ฟิวบอกว่าฟิวไม่รู้สึกกับเราเหมือนเดิมแล้วไม่ได้รุ้สึกรักเราเหมือนเดิมแล้วเรานี้ร้องไห้ออกมาเลย พอเราเจอฟิวเราเอาของให้เรารอฟิวพูดแต่ฟิวไม่พูดเ เราเลยถามมีอะไรจะพูดไหม พูดพูดขึ้นมา
ฟิว: เราเลิกกันเถอะ
เรา :ทำไม? เราทำอะไรผิด ที่ผ่านมามันก็ดีตลอด เพราะผญ.คนนั้นใช่ไหม
ฟิว:ฟิวไม่ได้รู้สึกกับเธอเหมือนเดิมแล้ว แต่ฟิวรักเธอนะ
หึบอกเลิกเราแต่ก็บอกรักเรา งงไหมละ งงสิ คืออะไรว่ะ เราเดินออกมาร้องไห้ด้วยแต่ร้องไห้คร้งนี้ไม่ใช่ฟิวที่กอดเราแต่เป็นเพื่อนฟิวเจ็บไหมละเจ็บสิ นั่งร้องไห้เหมือนคนบ้าอยู่ข้างทางแต่มคนบ้างกว่าคือเพื่อนฟิวนั่งปลอบเราทั้งๆที่ที่ตรงนี้มันต้องเป็นฟิวสิแต่ไม่ใช่ เราบอกเราอยากกลับบ้าน เพื่อนฟิวอาสาจะไปส่งเรา เราเลยบอกไม่เป็นไรขอบใจนะที่ทำให้ตาสว่าง
เพื่อนฟิว:มีไรทักมาได้ตลอดนะ ถ้ามันไม่ปลอบ เดี๋ยวกูอยู่ข้างเอง
เรา:ขอบคุณนะ
ฟิวไม่ทักมาง้อเรามีแต่เราทักไปเพราะเราไม่อยากเลิก ข้อความเป็นร้อยฟิวไม่ตอบเราเลยสักนิ ซึมอยู่เป็นเดือน ตอนนั้นปิดเทอมพอดีเราเลยลาออกและไม่เรียนต่อที่เดิมย้ายรร.แม้งเลยจะได้ไม่เจอกันอีกแต่สุดท้ายเรื่องก็ไม่จบจ้าาาา
>ถ้ามีคนอ่านเดี๋ยวเรามาเล่าต่อน้าา