สวัสดีค่ะ เราชื่อพาย เราเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปเราเลยคิดจะหานางแบบเราเห็นคนนึงในโรงเรียนสดุดตาเรามากเค้าชื่อน้ำค้างค่ะ เราอยากถ่ายรูปเค้ามากเราเลยไปขอให้เค้ามาเป็นนางแบบให้ทั้งๆที่เราไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ และแล้ววันที่เรานัดเค้าก็มาถึงค่ะ เราถ่ายรูปน้องเขาไปเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าน้องมีเสน่ห์มากๆ หลังจากนั้นเราก็เฝ้ามองเค้ามาตลอด เรามองเค้าแบบที่เราไม่รู้ตัวเลยรู้ตัวอีกทีก็ชอบน้องเค้าไปแล้ว เรามักจะเรียกน้องเค้ามาถ่ายรูปบ่อยๆไม่ใช่อะไรหรอกเราอยากเจอเขาอยากอยู่ด้วยกันก็เท่านั้น เราชอบน้องมาตลอด คุยกันทุกวันคอลกันทุกคืนจนวันนึงเราตัดสินใจบอกชอบเค้าค่ะ เราตัดสินใจบอกเค้าทั้งๆที่เรารู้ว่าน้องไม่ได้คิดอะไรกับเรา น้องรับฟังและวันนั้นเราได้ตกลงกันไว้ว่า”เราจะเป็นแค่พี่น้องกัน”เอาจริงๆตอนนั้นเราไม่ได้เจ็บขนาดนั้นเพราะเราเริ่มชอบเค้าได้ไม่นาน เราตั้งใจแล้วว่าจะตัดใจ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้8เดือนมาแล้วค่ะ เรายังตัดใจจากน้องเค้าไม่ได้เลย แล้วเราก็ชอบน้องมากขึ้นทุกวันๆจนตอนนี้เรากล้าพูดแล้วว่าเรา”รัก”น้องเค้า เราเป็นคนที่พูดคำว่ารักยากมากแต่กับคนนี้เรากล้าพูดออกมาได้เต็มปากเลยว่าเรารักน้องเค้ามาก ไม่ว่าเค้าจะแย่กับเราขนาดไหนเราไม่เคยโกรธน้องเลย เราพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อที่น้องจะได้อยู่กับเราได้อย่างสบายใจ เราไม่แสดงอาการเลยว่าเรารักน้องเค้ามากขนาดไหน แต่นั่นแหละค่ะเค้ารู้อยู่แล้วว่าเราชอบเค้า แต่เค้าไม่ได้รู้เลยว่าเรารักเค้ามากขนาดไหน เค้าคุยกับเราเหมือนให้ความหวัง เวลาเจอกันก็ทำตัวเหมือนเป็นคนคุยกัน ชวนเราไปเที่ยวทุกอาทิตย์ อยู่ด้วยกันทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน เคยชวนเราไปนอนบ้านกับน้องเค้าสองคนด้วยค่ะ จนเราก็แอบคิดจริงๆว่าน้ำค้างคิดอะไรกับเรารึป่าว เพราะเพื่อนเราบอกว่าเพื่อนเราดูออกว่าน้องเค้าชอบเรา แต่มันไม่ใช่เลย เค้ากำลังจะมีรักใหม่ค่ะ คนนั้นไม่ใช่ใครเค้าคือเพื่อนในรุ่นเราเอง เราโกรธเพื่อนมาก ไม่ใช่เพราะว่าเพื่อนเรากำลังจะพัฒนาความสัมพันธ์กับน้อง แต่เป็นเพราะว่าน้องชอบเพื่อนเรา เพื่อนเราก็คุยกับน้องเค้าแต่จริงๆแล้วเพื่อนเราไม่ได้คิดอะไร เราไม่อยากให้น้ำค้างมาเจออะไรแบบนี้ เพราะที่เค้าเจอคือสิ่งที่เค้าทำกับเรา ซึ่งมันเจ็บและมันแย่มากๆ เราอยากให้น้ำค้างออกมาจากตรงนั้น ซึ่งถ้าเราพูดอะไรไปน้ำค้างก็คงจะไม่เชื่อ เราตั้งใจแล้วว่าจะตัดใจจากน้องเค้าแล้วปล่อยเค้าไป เราพยายามใจแข็ง เจอหน้าก็ไม่คุย ไม่ทัก แต่เหมือนว่าเราก็สนิทกันมากๆ ตอนนี้อะไรๆในชีวิตเราก็มีแต่เค้าไม่รู้จะmove on ยังไง แต่ในทางกลับกัน ทั้งๆที่น้ำค้างชอบเพื่อนเราแต่น้องยังคุยกับเราแบบให้ความหวังเหมือนเดิม ทำตัวน่ารักๆใส่เราเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ไม่รู้ว่าควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ ยังชินกับการที่มีเค้าอยู่ในชีวิต มีรูปเค้าอยู่ในทุกฟิล์มที่เราถ่าย มีเค้าอยู่ในเมมโมรี่การ์ดของเรา
ไม่รู้จะไปต่อหรือพอแค่นี้