เรื่องมีอยุ่ว่า ผมกับคนรักของผมได้ทำการแยกย้ายกันแล้ว ซึ่งผมบอกตรงๆผมทำใจไม่ได้ ค่อนข้างจะ ซึม เลยดีกว่า ประจบกับตอนนี้โทรศัพท์ผมหายด้วย (ตอนนี้เล่นคอมที่ออฟฟิต) ผมรุ้สึกว่า มันดีกับผมมาก ที่ผมติดต่อ รึ ดูอะไรผ่านโซเชียลน้อยลง รึไม่ได้ดูเลย เหมือนกับเป็นการให้เวลาตัวเอง ( ผมชอบอยุ่คนเดียวเหมือนพระ ) เหมือนผมทำตัวหายสาบสูนไปเลยก็เป็นไปได้ประมานนั้น ผมชอบนะแบบนี้ คิดว่าเค้าจะคิดถึงเราละพยายามติดต่อเราบ้างรึเปล่า สำหรับผมแล้วที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ มันก็โอเคไปอีกอย่างสำหรับการได้อยุ่กับตัวเองละให้เวลาตัวเอง ผมคิดไว้ว่า จะตั้งใจทำงานใช้สมอง ใช้สติ ละอยุ่กับตัวเองนานๆ สัก 1 ปี ค่อยโผล่ ตัว คิดว่าดีไหมครับ ส่วนใครมีความคิดเห้นยังไงกับการที่เรา เงียบไปเลยนานๆ รักนะแต่ไม่อยากเห็นอะไรรึรุ้อะไรอีกแล้ว ตั้งใจไว้ว่าชีวิตนี้จะรักเค้าคนเดียว ถ้าอีก 1ปี เค้าไม่มีใคร ผมจะเอาเค้ากลับมา SK รักแท้ ผมเชื่อมาตลอดว่ามันมีจริงถึงผมให้ใครไปไม่ได้กลับมาคืนมาก็ตาม....
ผมทำผิดรึเปล่า รึหนีจากตัวเองเกินไปไหม ?